Zynowij Knysz

Zynowij Knysz, ukr. Зино́вій Миха́йлович Книш ps. „Bohdan Mychajliuk”, „Rens”, „Goliat”, „Jurij Mochnaćkyj” (ur. 16 czerwca 1906 w Kołomyi, zm. 14 listopada 1999 w Toronto) – ukraiński prawnik, doktor prawa i nauk politycznych, polityk nacjonalistyczny, historyk, pisarz, dziennikarz, działacz społeczny.

Ukończył gimnazjum w Kołomyi, w 1929 zdobył tytuł magistra, a w 1930 stopień naukowy doktora prawa i nauk politycznych na Uniwersytecie Lwowskim. Od 1924 należał do Ukraińskiej Organizacji Wojskowej.

Pierwszy raz aresztowany (na 3 miesiące) w 1929. W listopadzie 1931 powtórnie aresztowany, został skazany na 8 lat więzienia za organizację napadu na wóz pocztowy pod Bóbrką^[1], zwolniony w amnestii z 1936. Podjął pracę jako sekretarz zarządu Centrosojuzu. W lipcu 1939 ponownie aresztowany, wyszedł na wolność we wrześniu 1939.

Podczas rozłamu w OUN stanął po stronie melnykowców. Od 1940 był sekretarzem Prowodu Ukraińskich Nacjonalistów OUN-M w Krakowie, brał udział w tworzeniu grup marszowych OUN-M. W latach 1940–1941 był naczelnikiem kancelarii Ukraińskiego Komitetu Centralnego. W latach 1941–1942 był sekretarzem dyrekcji Narodnej Torhowli.

Od 1944 przebywał w Austrii, od 1946 we Francji, od 1949 w Kanadzie. Był autorem kilkudziesięciu opublikowanych prac.

• Книш Зиновій Михайлович w: Енциклопедія історії України: Т. 4. Редкол.: В. А. Смолій (голова) та ін. НАН України. Інститут історії України. - Київ 2007, Wyd. «Наукова думка». ISBN 966-00-0632-2