Zygmunt Strzelecki

Zygmunt Wiktor Strzelecki

generał dywizji
Data i miejsce urodzenia	15 października 1864 Brzeżany
Data i miejsce śmierci	12 listopada 1924 Lwów
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa, wojna polsko-ukraińska, wojna polsko-bolszewicka
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Zygmunt Wiktor Strzelecki^[a] herbu Jastrzębiec (ur. 15 października 1864^[1] w Brzeżanach, zm. 12 listopada 1924 we Lwowie) – pułkownik cesarskiej i królewskiej armii, generał dywizji Wojska Polskiego.

Był synem Wiktora i Aurelii ze Złotnickich. Po ukończeniu edukacji wstąpił do austriackiej kawalerii. W 1885 ukończył Wojskową Akademię Techniczną w Wiedniu. Do 1914 był podpułkownikiem 4 pułku ułanów w Wiener Neustadt^[2]. Podczas I wojny światowej awansowany na stopień pułkownika z dniem 1 maja 1915^[3]. W tym czasie był komendantem pułku ułanów nr 4^[4][5][6]. Na czele tej jednostki przebył kampanię w Besarabii, w Karpatach i nad Piawą^[7]

U kresu wojny dotknięty chorobą trafił do szpitala na Technice we Lwowie^[7]. Tam na początku listopada 1918 zastał go wybuch walk o Lwów w trakcie wojny polsko-ukraińskiej^[7]. Pomimo choroby wstąpił do Wojska Polskiego i uczestniczył w działaniach wojennych^[7]. Objął inspekcję frontów na wszystkich odcinkach lwowskich^[7]. Do maja 1919 pełni funkcje: zastępcy generała Tadeusza Rozwadowskiego, Naczelnego Dowódcy Wojsk Polskich w Galicji Wschodniej, zastępcy, a potem dowódcy załogi Lwowa. Od 7 maja do 7 czerwca 1919 roku dowódca 5 Dywizji Piechoty. Następnie, do stycznia 1921 roku na stanowiskach: inspektora administracji w dowództwach Frontu Litewsko-Białoruskiego, Północno-Wschodniego i Północnego (1 maja 1920 roku awansowany na generała podporucznika). Od stycznia do października 1921 roku I zastępca szefa Sztabu Generalnego i zastępca szefa Oddziału Naczelnej Kontroli Wojskowej. Od października 1921 do maja 1922 roku członek Oficerskiego Trybunału Orzekającego.

Od października 1921^[8] w stanie spoczynku. Zatwierdzony w stopniu generała dywizji dekretem prezydenta RP Stanisława Wojciechowskiego z dnia 26 października 1923 roku. Osiadł we Lwowie, gdzie zmarł. Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

• Krzyż Walecznych (1922)^[9].
• Krzyż Żelazny – Cesarstwo Niemieckie (1915)^[10]

austro-węgierskie

• Krzyż Kawalerski Orderu Leopolda z dekoracją wojenną (przed 1917)^[5] i z mieczami (przed 1918)^[5]
• Order Korony Żelaznej III klasy z dekoracją wojenną (przed 1916)^[4] i z mieczami (przed 1918)^[5]
• Krzyż Zasługi Wojskowej III klasy z dekoracją wojenną (przed 1916)^[4] i z mieczami (przed 1918)^[5]
• Brązowy Medal Zasługi Wojskowej na wstążce czerwonej (przed 1914)^[2]
• Krzyż Wojskowy Karola (przed 1918)^[5]
• Odznaka za Służbę Wojskową dla oficerów 3 stopnia (przed 1914)^[2]
• Brązowy Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii (przed 1914)^[2]
• Krzyż Jubileuszowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych (przed 1914)^[2]

• Kryska-Karski Tadeusz, Żurakowski Stanisław, Generałowie Polski niepodległej, Figaro Press, Londyn 1976.
• Dowódcy Dywizji Piechoty w WP w okresie 1919-1939

• Zygmunt Strzelecki, Internetowy Polski Słownik Biograficzny [dostęp 2022-02-19].