Zbigniew Hornung

Zbigniew Marian Hornung (ur. 23 stycznia 1903 we Lwowie, zm. 22 lipca 1981 we Wrocławiu) – polski historyk sztuki, profesor Uniwersytetu Wrocławskiego i Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

Studiował historię sztuki na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie pod kierunkiem prof. Władysława Podlachy. Przed wojną pełnił funkcję konserwatora okręgowego we Lwowie. Został członkiem założycielem powołanego w 1938 Stowarzyszenia „Towarzystwo Budowy Panoramy Plastycznej Dawnego Lwowa”^[1].

W czasie obu okupacji Lwowa: sowieckiej i niemieckiej pracował jako kierownik Oddziału Malarstwa Zachodnioeuropejskiego Lwowskiej Galerii Obrazów. Po ponownym zajęciu Lwowa przez Armię Czerwoną w 1944 został wicedyrektorem galerii i brał aktywny udział w akcji wywożenia polskich zabytków i zbiorów sztuki ze Lwowa do powojennej Polski. Po opuszczeniu Lwowa w 1946, do 1949 był m.in. kierownikiem Centralnego Biura Inwentaryzacji Zabytków Ministerstwa Kultury i Sztuki, następnie dyrektorem Muzeum Śląskiego we Wrocławiu (w latach 1952-1964)^[2] i od 1951 – po śmierci prof. Podlachy – kierownikiem katedry historii sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie kontynuował badania nad sztuką lwowskiego baroku i rokoka. Po przejściowej likwidacji historii sztuki na tym uniwersytecie przez cztery lata był wykładowcą na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.

• Maciej Matwijów: Walka o lwowskie dobra kultury w latach 1945–1948. ISBN 83-7095-019-1.
• Pracownicy nauki i dydaktyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 1945–1994. Materiały biograficzne / pod redakcją Sławomira Kalembki. Toruń, 1995, s. 268.
• Mirosław Przyłęcki: Hornung Zbigniew. [W:] Polski słownik biograficzny konserwatorów zabytków. Z. 1. Poznań: Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków, 2000, s. 26–27. ISBN 83-900862-7-1.
• Jan Wrabec. Zbigniew Hornung (1903–1981). „Rocznik Historii Sztuki”. T. XXXVI, PAN WDN, 2011, s. 113–125. [dostęp 2018-03-14]