Wojciech Rudnicki
Data i miejsce urodzenia |
26 września 1939 |
---|---|
Minister zdrowia | |
Okres |
od 2 maja 2004 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Wojciech Rudnicki (ur. 26 września 1939 w Warszawie) – polski prawnik, radca prawny, w 2004 minister zdrowia w rządzie Marka Belki.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1964 ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Do 1973 pracował m.in. w prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej, Ministerstwie Gospodarki Komunalnej i Ministerstwie Handlu Zagranicznego[1]. W 1974 rozpoczął praktykę jako radca prawny, był zatrudniony w szeregu instytucji administracji publicznej. Od 1982 był radcą prawnym w wydziale finansowym stołecznej administracji, a następnie w warszawskiej izbie skarbowej. Zajmował stanowiska likwidatora Mazowieckiej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” oraz pełnomocnika Komisji Likwidacyjnej RSW „Prasa-Książka-Ruch”[1].
Od 1991 pełnił kolejno funkcje wicedyrektora Departamentu Pracy oraz dyrektora Departamentu Prawnego w Ministerstwie Zdrowia i Opieki Społecznej, następnie od marca 1994 do listopada 1997 podsekretarza stanu w tym resorcie, kierowanym wówczas przez Jacka Żochowskiego. Od 1998 był radcą prawnym izb lekarskich, później także aptekarskich.
2 maja 2004 został powołany na stanowisko ministra zdrowia w rządzie Marka Belki. Jego podstawowym zadaniem miała być kontynuacja prac nad przygotowanym przez rząd Leszka Millera projektem ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej, która miała zastąpić uchyloną przez Trybunał Konstytucyjny ustawę o Narodowym Funduszu Zdrowia. Już w jednym z pierwszych oświadczeń stwierdził, że projekt wymaga uzupełnień, a w niektórych miejscach istotnych zmian. 19 maja 2004 (pięć dni po nieudzieleniu przez Sejm wotum zaufania gabinetowi) złożył rezygnację ze względu na stan zdrowia; ostatecznie urzędował do końca funkcjonowania rządu, tj. do 11 czerwca 2004.
Od lat 60. należał do ZSL, później działał w PSL. Z członkostwa w partii zrezygnował po powołaniu go w skład rządu Marka Belki.
W 1997 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Violetta Krasnowska. W służbie służb. „Polityka”. nr 19 (3008), s. 28–29, 6 maja 2015. [dostęp 2022-01-21].
- ↑ M.P. z 1997 r. nr 39, poz. 394
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Rząd premiera Marka Belki. „Przegląd Rządowy”. nr 5 (155), maj 2004. [dostęp 2016-06-09].
- Absolwenci Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego
- Działacze Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego
- Ministrowie zdrowia III Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Politycy Polskiego Stronnictwa Ludowego
- Politycy PSL „Odrodzenie”
- Polscy radcy prawni
- Urodzeni w 1939
- Ludzie urodzeni w Warszawie