Wissarion Szebalin

Wissarion Szebalin
Виссарио́н Я́ковлевич Шебали́н
Imię i nazwisko	Wissarion Jakowlewicz Szebalin
Data i miejsce urodzenia	11 czerwca 1902 ; Omsk
Pochodzenie	rosyjskie
Data i miejsce śmierci	28 maja 1963 ; Moskwa
Przyczyna śmierci	udar mózgu
Instrumenty	fortepian
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, pedagog, dyrygent
	Odznaczenia
	;

Wissarion Jakowlewicz Szebalin (ros. Виссарио́н Я́ковлевич Шебали́н; ur. 29 maja^?/11 czerwca 1902 w Omsku, zm. 28 maja 1963 w Moskwie) – kompozytor, pedagog i dyrygent radziecki.

Życiorys

Rodzice jego byli nauczycielami. Naukę muzyki rozpoczął w klasie fortepianu szkoły Rosyjskiego Towarzystwa Muzycznego w Omsku. Po ukończeniu gimnazjum w 1919 roku rozpoczął studia na wydziale agronomicznym Akademii Rolniczej w Omsku. W roku 1921 stworzył pierwszą znaczącą kompozycję – Scherzo na wielką orkiestrę. W latach 1921–1923 studiował w szkole muzycznej w Omsku. W wieku 20 lat pojechał do Moskwy, aby przedstawić swoje kompozycje Reinholdowi Glière i Nikołajowi Miaskowskiemu. Ukończył Konserwatorium Moskiewskie w klasie kompozycji Nikołaja Miaskowskiego.

W roku 1935 został wykładowcą kompozycji w moskiewskiej szkole muzycznej im. Gniesinych. W latach 1942–1948 był rektorem Konserwatorium Moskiewskiego. Wśród jego uczniów byli wybitni kompozytorzy, m.in. Sofija Gubajdulina, Aleksandra Pachmutowa, Edison Denisow.

Był zaprzyjaźniony z Dmitrijem Szostakowiczem, który dedykował mu swój II Kwartet smyczkowy. W roku 1948 stał się celem ataku ze strony zwolenników socrealizmu.

Odznaczony dwukrotnie Nagrodą Stalinowską I stopnia (w 1943 za Kwartet Słowiański i w 1947 za kantatę Moskwa), a także Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy (1944) i Orderem Lenina (1946)^[1]. W 1947 roku otrzymał tytuł Ludowego Artysty RFSRR^[2].

W roku 1953 miał wylew krwi do mózgu, powtórnie w roku 1959, co spowodowało trudności w mówieniu. Pomimo tego ukończył swoją V symfonię.

Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie^[3].

Twórczość

Twórczość Szebalina obejmuje opery, symfonie, kwartety smyczkowe oraz muzykę filmową. W roku 1957 skomponował operę Poskromienie złośnicy według Szekspira. Dokończył operę Jarmark soroczyński Modesta Musorgskiego i Pas de deux z baletu Piotra Czajkowskiego Jezioro łabędzie.

Przypisy

↑ Who’s who in the USSR 1961/62. New York: Scarecrow Press, 1962, s. 683.
↑ Краткая Российская энциклопедия. T. Том 3. Р–Я. Москва: Оникс 21 век, 2003, s. 773.
↑ Новодевичье кладбище. Шебалин Виссарион Яковлевич (1902-1963)

Bibliografia

Шебалин В. Я. Жизнь и творчество. М., Молодая гвардия. 2002.

[1] Who’s who in the USSR 1961/62. New York: Scarecrow Press, 1962, s. 683.

[2] Краткая Российская энциклопедия. T. Том 3. Р–Я. Москва: Оникс 21 век, 2003, s. 773.

[3] Новодевичье кладбище. Шебалин Виссарион Яковлевич (1902-1963)

[1]