Wirus zapalenia wątroby typu B

Wirus zapalenia wątroby typu B
	; Obraz HBV pod mikroskopem elektronowym
	Systematyka
Grupa	Grupa VII (dsDNA-RT)
Rodzina	hepadnawirusy
Rodzaj	Orthohepadnavirus
	Nazwa systematyczna
	Hepatitis B Virus
	Cechy wiralne
Skrót	HBV
Kwas nukleinowy	DNA
Liczba nici	dwie (jedna niekompletna)
Liczba segmentów	jeden
Polaryzacja kwasu nukleinowego	nie dotyczy
Osłonka	obecna
Nagi kwas nukleinowy	niezakaźny
Rezerwuar	człowiek
Wywoływane choroby	wirusowe zapalenie wątroby typu B

Wirus zapalenia wątroby typu B (WZW B, ang. hepatitis B virus, HBV) – otoczkowy wirus DNA z rodziny Hepadnaviridae, hepatotropowy i limfotropowy, powodujący wirusowe zapalenie wątroby typu B, zidentyfikowany przez Barucha Samuela Blumberga w 1967 roku^[1].

Budowa

HBV ma średnicę 42 nm^[2]. Posiada zewnętrzną lipoproteinową otoczkę (o grubości 7 nm), wewnętrzny rdzeń białkowy otaczający genom składający się z dwuniciowego kolistego DNA z jedną nicią niekompletną na odcinku 10–50% długości nici pełnej oraz polimerazę DNA.

Na powierzchni osłonki znajduje się HBsAg (antygen powierzchniowy wirusa HBV; hepatitis B surface antigen), odpowiedzialny za silną immunogenność wirusa. Wewnętrzny rdzeń wirusa zbudowany jest z antygenu HBc (HBcAg; antygen rdzeniowy wirusa HBV; hepatitis B core antigen).

Ważnym elementem modyfikującym odpowiedź immunologiczną gospodarza jest HBeAg, nie będący częścią składową wirusa. Powstaje on podczas translacji RNA kodującego regiony HBcAg. Zostaje następnie skrócony na karboksylowym końcu łańcucha i uwolniony z komórki.

Wrażliwy na środki fizykochemiczne, zachowuje właściwości zakaźne w surowicy w temp. 30 °C przez 6 miesięcy, a w temp –20 °C przez 15 lat.

Szczepy

Istnieją 4 szczepy wirusa: ayw, adw, ayr, adr^[2]. Wywołują one takie same objawy kliniczne. Ich typowanie ma znaczenie epidemiologiczne, a także prawne, w przypadkach np.: udowodnienia zakażenia przez daną osobę.

Choroby

Główny artykuł: wirusowe zapalenie wątroby typu B.

Zakażenie HBV może powodować wirusowe zapalenie wątroby typu B, zarówno w postaci ostrej, jak i przewlekłej, które może doprowadzić do marskości wątroby i raka wątrobowokomórkowego. Ponadto sugeruje się, że zakażenie może zwiększać ryzyko raka trzustki^[3].

Przypisy

↑ Michael Mewhinney: Nobel Prize Winner Baruch Blumberg Dies of Apparent Heart Attack.. NASA, 6 kwietnia 2011. [dostęp 2012-10-07]. (ang.).
↑ ^a ^b Gabriel Virella: Mikrobiologia i choroby zakaźne. s. 359.
↑ Manal M. Hassan, Donghui Li, Adel S. El-Deeb, Robert A. Wolff, Melissa L. Bondy, Marta Davila, James L. Abbruzzese: Association Between Hepatitis B Virus and Pancreatic Cancer. National Institutes of Health, 2008-10-01. [dostęp 2016-07-02]. (ang.).

Bibliografia

Gabriel Virella: Mikrobiologia i choroby zakaźne. Wrocław: Urban & Partner, 2000, s. 358–363. ISBN 83-85842-59-4.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[1] Michael Mewhinney: Nobel Prize Winner Baruch Blumberg Dies of Apparent Heart Attack.. NASA, 6 kwietnia 2011. [dostęp 2012-10-07]. (ang.).

[wir359-2] Gabriel Virella: Mikrobiologia i choroby zakaźne. s. 359.

[3] Manal M. Hassan, Donghui Li, Adel S. El-Deeb, Robert A. Wolff, Melissa L. Bondy, Marta Davila, James L. Abbruzzese: Association Between Hepatitis B Virus and Pancreatic Cancer. National Institutes of Health, 2008-10-01. [dostęp 2016-07-02]. (ang.).

[1]