Winniki (województwo lubelskie)
Artykuł |
50°28′37″N 24°2′1″E |
---|---|
- błąd |
39 m |
WD |
50°32'N, 24°0'E |
- błąd |
19665 m |
Odległość |
5 m |
uroczysko-dawna miejscowość | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
SIMC |
nie nadano |
Położenie na mapie gminy Dołhobyczów | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego | |
Położenie na mapie powiatu hrubieszowskiego | |
50°28′37″N 24°02′01″E/50,476944 24,033611 |
Winniki – uroczysko (dawna miejscowość), w Polsce w woj. lubelskim, w pow. hrubieszowskim, w gminie Dołhobyczów[1].
Leżała na zachodnim skraju lasu Liwetczyna Dąbrowa nad rzeką Warężanką, między Dłużniowem a Chochłowem.
Od końca XIX wieku właścicielem dóbr tabularnych był Eustachy Rylski[2][3]. Około 1905 właścicielką była Izabela Rylska[4].
W II Rzeczypospolitej do 1934 samodzielna gmina jednostkowa. Następnie należała do zbiorowej wiejskiej gminy Waręż Miasto w powiecie sokalskim w woj. lwowskim[5]. Po wojnie wieś weszła w skład powiatu hrubieszowskigo w woj. lubelskim. W 1951 roku wieś znalazła się tuż po zachodniej stronie nowego pasa granicznego i przez to nie została przyłączona do Związku Radzieckiego w ramach umowy o zamianie granic z 1951 roku[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2025
- ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1897, s. 206.
- ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1904, s. 192.
- ↑ Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z W. Ks. Krakowskiem. Kraków: 1905, s. 168.
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 554
- ↑ Dz.U. z 1952 r. nr 11, poz. 63