Winfried Freudenberg

Winfried Freudenberg

Winfried Freudenberg w oknie pamięci, Pomnik Muru Berlińskiego, Bernauer Straße
Data i miejsce urodzenia	29 sierpnia 1956 Osterwieck, NRD
Data i miejsce śmierci	8 marca 1989 Berlin Wschodni
Zawód, zajęcie	Elektrotechnika
Multimedia w Wikimedia Commons

Winfried Freudenberg (ur. 29 sierpnia 1956, zm. 8 marca 1989) był ostatnim człowiekiem, który zginął podczas ucieczki przez Mur Berliński z NRD do Berlina Zachodniego^[1][2][3].

Freudenberg urodził się w Osterwieck, wychował w Saksonii-Anhalt w mieście Lüttgenrode, w pobliżu ówczesnej granicy między Niemcami Wschodnimi, będącymi wtedy jako państwo satelickie ZSRR częścią komunistycznego bloku wschodniego, i Niemcami Zachodnimi. Po pracy, jako praktykant elektryk, kształcił się na technika elektryka w Volkshochschule (rzemieślnicza szkoła zawodowa). Jesienią 1988 roku ożenił się z Sabiną, studentką poznaną w szkole. Dwa tygodnie przed ślubem Freudenberg postanowił uciec ze swoją żoną na zachód. Zaraz po ślubie zaczął planować podróż domowym balonem wypełnionym gazem ziemnym^[1] (ponieważ jego główny składnik metan jest lżejszy od powietrza i gaz ziemny może służyć jako gaz nośny).

W ramach swojego planu Freudenberg podjął pracę w miejscowym zakładzie przetwórstwa gazu i małżonkowie przeprowadzili się do mieszkania w Berlinie Wschodnim, w dzielnicy Prenzlauer Berg. W styczniu i w lutym 1989 roku zaczęli z pociętych na paski i później sklejanych polietylenowych namiotów budować balon o wysokości 13 metrów i średnicy 11 metrów. Wieczorem 7 marca zdecydowali, że warunki pogodowe były korzystne do ucieczki i o północy udali się do zakładu, gdzie Freudenberg pracował i zaczęli wypełniać balon gazem. Zauważył ich młody student i zadzwonił o 1:30 na policję. Gdy zobaczyli nadjeżdżający radiowóz wpadli w panikę. Balon nie był wypełniony i gazu nie wystarczało, aby podnieść ich oboje. Freudenberg postanowił uciec sam i przeciął trzymające balon liny. Jednak bez Sabiny było za mało balastu i balon wzniósł się zbyt szybko. Zaraz po starcie zerwał linie energetyczne. Chociaż wschodnioniemiecka straż często strzelała i zabijała ludzi, którzy starali się uciec, postanowiono nie strzelać do Freudenberga, ze względu na fakt, że kule mogły spowodować wybuch gazu ziemnego wewnątrz balonu^[1].

Freudenberg spędził kilka godzin w powietrzu. Przeleciał nad lotniskiem Tegel w Berlinie Zachodnim, gdzie najwyraźniej zamierzał lądować z wysokości 2000 metrów. O 7:30 rano spadł w ogrodzie willi w dzielnicy Zehlendorf (Berlin Zachodni). Bezpośrednia przyczyna wypadku jest nieznana^[1]. Resztki balonu spadły na środkowy pas autostrady, a ciało Freudenberga znaleziono kilka godzin później kilka przecznic dalej na podwórku. Freudenberg niewątpliwie zmarł od obrażeń w wyniku wypadku^[4]. Prawie każda kość w jego ciele została złamana i został uszkodzony praktycznie każdy organ wewnętrzny^[5].

Po incydencie, wschodnioniemiecka policja śledziła przyjaciół, krewnych, znajomych, kolegów i żonę Freudenberga, badając czy brali udział w próbie ucieczki. Z powodu międzynarodowego zainteresowania i nacisków spowodowanych ostatnio zastrzeleniem Chrisa Gueffroya, ostatniego uchodźcy, do którego strzelała straż graniczna NRD, Sabina otrzymała stosunkowo łagodny wyrok – trzy lata w zawieszeniu, a następnie udzielono jej amnestii w październiku 1989 roku. W następnym miesiącu Wschodnie Niemcy zaczęły pozwalać swoim obywatelom podróżować na Zachód, a kilka miesięcy później Mur Berliński został zdemontowany i oba kraje zjednoczone^[1].