Przejdź do zawartości

Willa Hugona Hechta w Bydgoszczy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Willa Hugona Hechta w Bydgoszczy
Zabytek: nr rej. A/137 z 19 marca 2004[1]
Ilustracja
Widok od ul. Gdańskiej
Państwo

 Polska

Miejscowość

Bydgoszcz

Adres

ul. Gdańska 88-90

Typ budynku

willa

Styl architektoniczny

neorenesans francuski

Architekt

Józef Święcicki

Kondygnacje

2

Rozpoczęcie budowy

1888

Ukończenie budowy

1889

Pierwszy właściciel

Hugo Hecht

Kolejni właściciele

Hermann Dietz

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Willa Hugona Hechta w Bydgoszczy”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Willa Hugona Hechta w Bydgoszczy”
Położenie na mapie Bydgoszczy
Mapa konturowa Bydgoszczy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Willa Hugona Hechta w Bydgoszczy”
Ziemia53°08′01″N 18°00′42″E/53,133611 18,011667

Willa Hugona Hechta w Bydgoszczy – zabytkowa willa w Bydgoszczy. Obiekt zajmowany jest obecnie przez NZOZ Przychodnia Gdańska. Wartość budynku szacowana jest na 1 mln 650 tys. zł[2].

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Dwa bliźniacze połączone ze sobą budynki posiadają numerację 88 i 90. Stoją we wschodniej pierzei ul. Gdańskiej, między ul. Zamoyskiego, a Chodkiewcza.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Dwa bliźniacze budynki poprzedzone przedogrodami wzniesiono w latach 1888-1889 dla kupca, hurtownika drewna Hugona Hechta według projektu Józefa Święcickiego. Właścicielem budynków w latach 1900-1939 był bydgoski działacz i społecznik, lekarz i radca sanitarny Hermann Dietz. Dokonał on już w pierwszym roku posiadania budynku rozbudowy o skrzydło mieszkalne, także według projektu Józefa Święcickiego. Od 2016 przeprowadzany jest remont obiektu o kosztorysowej wartości 1,5 mln zł[3], obejmujący m.in. odnowienie drenażu i renowację frontu (2018: odtworzenie okien i naświetli, naprawę i wzmocnienie belek stalowych stropowych oraz wykonanie izolacji pionowej ścian zewnętrznych)[4].

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Dwa zestawione ze sobą budynki, nakryte mansardowymi dachami, z pozoru tworzą jednorodną bryłę. Jednak autor poprzez zastosowanie zróżnicowanych motywów dekoracyjnych na każdym z budynków, subtelnie je skontrastował. Obie wille reprezentują kostium stylowy wzorowany na francuskim renesansie. Przejawia się to w doborze detalu i strukturze budynku z charakterystycznym ryzalitem, zwieńczonym dekoracyjnym szczytem. Dekoracyjną, tynkowo-ceglaną elewację frontową ozdobiono dużą ilością różnorodnego detalu architektonicznego. Zadaszenie wieńczył dawniej ozdobny szczyt.

Elementem wzbogacającym dekoracyjność fasady pozostała do dzisiaj żeliwna, ażurowa barierka na kalenicy dachów obu budynków dodatkowo unifikująca całą zabudowę.

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Bręczewska-Kulesza Daria, Derkowska-Kostkowska Bogna, Wysocka A., [i inni]: Ulica Gdańska. Przewodnik historyczny, Bydgoszcz 2003

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]