Wilazodon hamuje wychwyt zwrotnyserotoniny i jest częściowym agonistą presynaptycznych receptorów serotoninergicznych5-HT1A. Nie ma istotnego powinowactwa do innych receptorów, w tym 5-HT1D, 5-HT2A, i 5-HT2C, nie wpływa też na wychwyt zwrotny noradrenaliny i dopaminy[3]. Ze względu na odmienny mechanizm działania zaliczany bywa do nowej grupy leków przeciwdepresyjnych, SPARI (częściowy agonista i inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny, ang.serotonin partial agonist-reuptake inhibitor)[4].
Biodostępność po podaniu doustnym wynosi 72%[5]. Metabolizm zachodzi w wątrobie, głównie przy udziale izoenzymu cytochromu P450CYP3A4. W mniejszym stopniu uczestniczą w nim izoenzymy CYP2C19 i CYP2D6.
W badaniach klinicznych III i IV fazy wilazodon wykazywał skuteczność większą niż placebo i porównywalną z citalopramem. Profil bezpieczeństwa i działań niepożądanych wydaje się być zbliżony do innych leków z grupy SSRI[6].
↑Z.A. Hughes, K.R. Starr, C.J. Langmead, M. Hill i inni. Neurochemical evaluation of the novel 5-HT1A receptor partial agonist/serotonin reuptake inhibitor, vilazodone. „European Journal of Pharmacology”. 510 (1–2), s. 49–57, 2005. DOI: 10.1016/j.ejphar.2005.01.018. PMID: 15740724.
↑S.M. Stahl. Mechanism of action of the SPARI vilazodone: serotonin 1A partial agonist and reuptake inhibitor. „CNS Spectrums”. 19 (2), s. 105–109, 2014. DOI: 10.1017/S1092852914000169. PMID: 24673885.
↑ D.J. Hellerstein, J. Flaxer. Vilazodone for the treatment of major depressive disorder: an evidence-based review of its place in therapy. „Journal of Core Evidence”. 10, s. 49–62, 2015. DOI: 10.2147/CE.S54075. PMID: 25945081. PMCID: PMC4408952.