Wikipedysta:Rynio55/brudnopis/Eugeniusz Brodalka
 pułkownik pilot
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Stanowiska |
pilot instruktor, dowódca klucza, zastępca dowódcy eskadry, dowódca eskadry, zastępca dowódcy pułku, dowódca pułku, szef sztabu 2 Dywizji Lotnictwa Myśliwsko-Bombowego, szef Zarządu Szkolenia Lotniczego w Dowództwie Wojsk Lotniczych |
Eugeniusz Brodalka (ur. 5 września 1935 w Czekarzewice ) – pułkownik pilot Wojska Polskiego.
Biografia
[edytuj | edytuj kod]
Eugeniusz Brodalka urodził się 5 września 1935 r. w Czekarzewicach. 26 października 1953 r. mając 18 lat wstąpił [1]. do Oficerskiej Szkoły Lotniczej nr 5. Szkołę ukończył 29 czerwca 1957 r.[1]. Po szkole otrzymał przydział do 62 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego [2] w Poznaniu-Krzesinach, gdzie był na stanowiskach pilota i starszego pilota. Jednocześnie uzupełniał wykształcenie, 27 czerwca otrzymał świadectwo maturalne.
11 listopoda 1959 r. został skierowany do 45 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego [3] w Babimoście. W pułku tym obejmował kolejno stanowiska: pilota, od 11 listopada 1961 r. starszego pilota, od 10 maja 1962 r. dowódcy klucza, od 16 maja 1964 r. zastępcy dowódcy eskadry ds. liniowych.
10 czerwca 1965 r. rozpoczął Kurs Doskonalenia Oficerów w Modlinie, który ukończył 10 czerwca 1966 r. Powrócił do 45 Pułku ( przemianowanego na pułk lotnictwa myśliwsko-szturmowego) [4].
10 czerwca 1966 r. objął stanowisko dowódcy eskadry w 45 plm-s.[5].
25 września 1971 r. został skierowany na studia do Akademii Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w Rembertowie. Studia ukończył 25 lipca 1974 r.[5]. Po studiach objął stanowisko zastępcy dowódcy 45 plm-s. ds. liniowych [5].
26 maja 1976 r. został dowódcą pułku, którym dowodzi do 30 grudnia 1978 r. [6].
2 stycznia 1979 r. obejmuje stanowisko szefa sztabu 2 Dywizji Lotnictwa Myśliwsko-Bombowego w Pile.
16 sierpnia 1984 r. został szefem Zarządu Szkolenia Lotniczego w Dowództwie Wojsk Lotniczych w Poznaniu.
1 czerwca 1991 r. przeszedł na emeryturę. W lotnictwie wojskowym służył prawie 38 lat. Został uhonorowany tytułem i odznaką „Zasłużony Pilot Wojskowy” [5]. Jest pilotem wojskowym pierwszej klasy, o nalocie ogólnym 2500 godzin[5]. Podczas służby w lotnictwie wojskowym lądował w nocy na lotnisku w Babimoście na samolocie Lim-5 pf, bez prawego podwozia. Pułkownik pilot Eugeniusz Brodalka mieszka z rodziną w Wolsztynie[5].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – 1985
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 1976
- Srebrny Krzyż Zasługi – 1969
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Józef Zieliński i i inni ↓, s. 64.
- ↑ Józef Zieliński ↓, s. 164.
- ↑ http://www.samoloty.pl/index.php/historia-lotnictwa-hobby-245/historia-lotnictwa-polskiego-hobby-259/jednostki-lotnicze-w-polsce-hobby-1879/45-pusk-lotnictwa-mypliwskiego-hobby-2049.html
- ↑ http://www.samoloty.pl/index.php/historia-lotnictwa-hobby-245/historia-lotnictwa-polskiego-hobby-259/jednostki-lotnicze-w-polsce-hobby-1879/45-pusk-lotnictwa-mypliwskiego-hobby-2049.html
- ↑ a b c d e f Józef Zieliński ↓, s. 65.
- ↑ Józef Zieliński ↓, s. 149.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Józef Zieliński, Dowódcy pułków lotnictwa polskiego 1921-2000, Redakcja Czasopism WLOP, Poznań 2001, ISBN 83-909008-6-6.
- Józef Zieliński, Marian Mikołajczuk: Historia polskiego lotnictwa wojskowego 1945 -1962. Warszawa: ZP Grupa Sp. z o.o.; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „SWAT”, 2010. ISBN 978-83-61529-78-1.
- Józef Zieliński (red.): Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. Warszawa: Bellona SA; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „SWAT”, 2011, s. 1. ISBN 978-83-1112-14-09.
Kategoria:Oficerowie polskiego lotnictwa wojskowego 1943-1989 Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1944-1989) Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1944-1989) Kategoria:Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (1944-1989) Kategoria:Urodzeni w 1935