Wikipedysta:Nikodem62/brudnopis

Nadstałość, nadpłynność, nadciało stałe, nadpłynne ciało stałe (ang. supersolid) – stan materii charakteryzujący się tym, że cząsteczki w nim występujące tworzą regularną, sztywną i uporządkowaną strukturę przestrzenną (tak jak w ciele stałym) przy jednoczesnej zerowej lepkości (tak jak w ciele nadciekłym). / stan materii charakteryzujący się nadciekłością przy zachowaniu uporządkowania przesstrzennego

Pierwszy ideę ciała nadstałego zaproponował w 1957 roku Eugene Gross, który rozważał kondensację wakansów w do nadcieczy przepływającej przez ciało stałe. Do naukowców rozwijających tę myśl należeli m.in.: Aleksander Andriejew, Ilja Lifszic, G.V. Chester czy Anthony Legett. W 2004 roku Eun Seong-Kim i Moses Chan wykonali eksperyment, który miał dowodzić nadstałych zachowań helu (wystąpił mniejszy moment bezwładności krystalicznego helu), jednak z czasem zakwestionowano to, czy w czasie eksperymentu rzeczywiście zaobserwowano ciało nadstałe.

W 2017 roku eksperymentalnie zaobserwowano ciało nadstałe - do jego otrzymania użyto kondensat Bosego-Einsteina schłodzony do okolic zera bezwzględnego (dokonały tego: zespół Esslingera i Ketterle). W 2019 roku zespół Francisci Ferlaino otrzymał fazę nadstałą przy użyciu wyłącznie interakcji atomów (oddziaływań dipol-dipol; w poprzednim eksperymencie wykorzystano sieć optyczną), a w 2021 roku zespół Ferlaino przy użyciu dysprozu uzyskał pierwsze dwuwymiarowe ciało nadstałe. W 2024 roku w ciałach nadstałych zaobserwowano wiry kwantowe.

Nadstałość, nadciało stałe, nadpłynne ciało stałe (ang. supersolid) – stan materii charakteryzujący się tym, że cząsteczki w nim występujące tworzą regularną, sztywną i uporządkowaną strukturę przestrzenną (tak jak w ciele stałym) przy jednoczesnej zerowej lepkości (tak jak w ciele nadciekłym). / stan materii charakteryzujący się nadciekłością przy zachowaniu uporządkowania przesstrzennego

Pierwszy ideę ciała nadstałego zaproponował Eugene Gross, który rozważał przypadek nadciekłego skroplenia przepływającego w stałym helu-4. Do naukowców rozwijających tę myśl należeli m.in.: Aleksander Andriejew, Ilja Lifszic, G.V. Chester czy Anthony Legett. W 2004 roku Eun Seong-Kim i Moses Chan wykonali eksperyment, który miał dowodzić nadstałych zachowań helu (wystąpił mniejszy moment bezwładności krystalicznego helu), jednak z czasem zakwestionowano, czy rzeczywiście dowodził on nadstałości. Pierwsze badania nad ciałami nadtsałymi przeprowadzono z użyciem kondensatu Bosego-Einsteina schłodzonego do okolic zera bezwzględnego. W 2017 roku wykazano eksperymentalnie istnienie ciał nadstałych, w 2019 roku zespół (Francisci Ferlaino do pierwszego albo drugiego) osiągnął fazę nadstałą w jednym wymiarze w kondensacie Bosego-Einsteina (hel tworząc kondensat zaczął układać się w uprorządkowany wzór przy jednoczesnym zachowaniu nadciekłości), zaś w 2021 roku uzyskano pierwsze dwuwymiarowe ciało nadstałe. W 2024 roku? w ciałach nadstałych zaobserwowano wiry kwantowe

https://physics.aps.org/articles/v4/109#c4https://physicsworld.com/a/supersolidity-enters-a-second-dimension/https://www.chip.pl/2021/08/dwuwymiarowe-nadplynne-krysztaly-najbardziej-egzotyczny-stan-materii-jaki-znamyhttps://www.focus.pl/artykul/mieszanie-cialo-nadstale

Nikodem62 (dyskusja) 18:48, 27 wrz 2024 (CEST) Próba[odpowiedz]

Legenda o Sercu Lasowiackim Europa zmiennych geometrii, a la carte, kręgów kocnentrycznych

Barnstar sandoerskie wikiprojekt świętrzokrzyskie

Murem za polskim mundurem https://www.berghahnjournals.com/view/journals/ethnologia-europaea/52/1/ee520105.xml - kampania medialna trwająca w Polsce w czasie kryzysu migracyjnego na granicy z Białorusią. W obliczu medialnej krytyki (a zwłaszcza premiery filmu Zielona Granica) jej celem było wsparcie wojska i mundurowych strzegących granicy

Murem za polskim mundurem https://www.berghahnjournals.com/view/journals/ethnologia-europaea/52/1/ee520105.xml - kampania medialna trwająca w Polsce w czasie kryzysu migracyjnego na granicy z Białorusią. W obliczu medialnej krytyki (a zwłaszcza premiery filmu Zielona Granica), jej celem było wizerunkowe wsparcie wojska i mundurowych strzegących granicy.

Działania polskich służb wobec migrantów, chcących przekroczyć granicę polsko-białoruska, stały się przedmiotem krytyki organizacji pozarządowych.

Koncert zorganizowany przez Telewizję Polską oraz Ministerstwo Obrony Narodowej w celu wsparcia polskich służb mundurowych zaangażowanych w przeciwdziałanie kryzysowi migracyjnemu na granicy Białorusi z Unią Europejską. Koncert odbył się na terenie 23 Bazy Lotnictwa Taktycznego w Mińsku Mazowieckim^[1].

Koncert poprowadzili Agata Konarska oraz Michał Adamczyk^[2]. Według informacji wypowiedzianych przez prezesa Telewizji Polskiej Jacka Kurskiego, był to pierwszy w historii koncert zorganizowany w bazie lotniczej Wojska Polskiego^[3].

Koncert transmitowany był na antenie TVP1 i przyciągnął 3,5 mln widzów^[4].

Wydarzenie spotkało się ze skrajnymi reakcjami, od pochwał po ostrą krytykę^[3]. Widzowie zarzucali organizatorom brak szacunku do mundurowych oraz niewłaściwy dobór repertuaru^[5][6][3]. Głosy krytyki wypowiedzieli między innymi Marek Belka, Klaudia Jachira, Grzegorz Furgo czy Adam Mazguła, a głos poparcia wyraził między innymi Marcin Najman^[3].

Lp.	Artysta	Utwór	Źródło
1.	Marien, Męski Zespół Wokalny „Warsavia” i finaliści programu Szansa na Sukces: Eurowizja Junior[a]	„Taki kraj”	[7]
2.	Captain Jack	„In the Army Now”
3.	Oceana	„Cry Cry”
4.		„Endless Summer”
5.	VitoWS[b]	„Murem za polskim mundurem”
6.	Edyta Górniak	„Czerwone maki na Monte Cassino”
7.	No Mercy	„Where Do You Go”
8.		„Missing”
9.	Trubadurzy i Elwira Mejk	„Przyjedź mamo na przysięgę”
10.	Viki Gabor	„Superhero”
11.		„Ramię w ramię”
12.	Loona	„Bailando”
13.	Lou Bega	„Mambo No. 5”
14.	Halina Frąckowiak	„Napisz proszę”
15.		„Bądź gotowy dziś do drogi”
16.	Rafał Brzozowski i Męski Zespół Wokalny „Warsavia”	„Biały krzyż”
17.	Jenny Berggren	„All That She Wants”
18.	Captain Jack	„Iko Iko”
19.	In-Grid	„Tu es foutu”
20.		„Milord”
21.	Edyta Górniak	„Dziwny jest ten świat”
22.	Orkiestra Reprezentacyjna Policji i Chór Wojska Polskiego	„My, Pierwsza Brygada”
23.	Jan Pietrzak i Chór Wojska Polskiego	„Żeby Polska była Polską”

Legenda o żelaznym wilku

Nikodem62 (dyskusja) 13:42, 14 wrz 2024 (CEST)[odpowiedz]

Ten wikipedysta jest kibicem Stali Mielec.

Ten wikipedysta jest mieszkańcem województwa podkarpackiego.

Ten wikipedysta jest humanistą.

Ten wikipedysta interesuje się mechaniką kwantową (co nie znaczy, że ją rozumie).

Ten wikipedysta jest fanem serialu Ranczo

Ten użytkownik popiera Polskę 2050

Legenda: DNF – nie ukończył etapu, OTL – przekroczył limit czasu, DNS – nie wystartował do etapu, DSQ – zdyskwalifikowany. Numer przy skrócie oznacza etap, na którym kolarz opuścił wyścig.

Lista światowego dziedzictwa UNESCO na Malcie – lista miejsc znajdujących się na Malcie wpisanych na listę światowego dziedzictwa UNESCO, ustanowionej na mocy Konwencji w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturowego i naturalnego, przyjętej przez UNESCO na 17. sesji w Paryżu 16 listopada 1872^[1] i ratyfikowanej przez Maltę 14 października 1978 roku^[2].

Obecnie (stan w 2022 roku) na liście znajdują się trzy obiekty dziedzictwa kulturowego^[2].

Na maltańskiej liście informacyjnej UNESCO – liście obiektów, które Malta zamierza rozpatrzyć do zgłoszenia do wpisu na listę światowego dziedzictwa znajduje się siedem obiektów (stan w roku 2022)^[2].

Poniższa tabela przedstawia maltańskie obiekty na liście światowego dziedzictwa UNESCO:

Nr ref. – numer referencyjny UNESCO;

Obiekt – polskie tłumaczenie nazwy wpisu na liście^[c] wraz z jej angielskim oryginałem^[4];

Położenie – jednostka administracyjna, region statystyczny; współrzędne geograficzne;

Typ – klasyfikacja według Komitetu Światowego Dziedzictwa^[5]:

• kulturowe (K),
• przyrodnicze (P),
• kulturowo–przyrodnicze (K,P);

Rok wpisu – roku wpisu na listę;

Opis – krótki opis obiektu wraz z informacjami o jego zagrożeniu.

Nr ref.	Obiekt	Zdjęcie	Położenie	Typ	Rok	Opis
130	Hypogeum w Hal Saflieni Ħal Saflieni Hypogeum		AmPaola Region Południowo-Wschodni 35°52′16,8″N 14°30′26,6″E/35,871340 14,507390	KAm (iii)	1980	Rozległa budowla podziemna z około 2500 roku p.n.e. Ściany budowli są opracowane z płyt różowego wapienia w technice muru cyklopowego. Prawdopodobnie początkowo pełniło funkcję sanktuarium, a w czasach prehistorycznych stało się nekropolią.
131	Miasto La Valetta City of Valletta		AmValletta Region Południowo-Wschodni 35°54′02,0″N 14°30′52,0″E/35,900560 14,514440	KAm (i), (iv)	1980	Miasto związane z historią Zakonu Maltańskiego. Było ono rządzone przez Fenicjan, Greków, Kartagińczyków, Rzymian, Bizantyjczyków, Arabów i zakon joannitów. 320 zabytków znajdujących się w mieście na obszarze 55 ha stanowi jeden z najbardziej skoncentrowanych zespołów zabytków.
132	Świątynie megalityczne Megalithic Temples of Malta			KAm (iv)	1980 1992	Zespół megalitycznych świątyń znajdujących się na wyspach Malta i Gozo. Dwie świątynie Ggantija są unikalne ze względu na ich gigantyczną strukturę pochodzącą z epoki brązu, świątynie Hagar Qin, Mnajdra i Tarxien wyróżniają się biorąc pod uwagę ograniczone zasoby budowniczych, zaś świątynie Ta'Hagrat i Skorba świadczą o maltańskiej tradycji budowy świątyń przekazywanej z pokolenia na pokolenie.
	Ġgantija		AmXagħra Region Gozo 36°02′50″N 14°16′09″E/36,047222 14,269167
	Ħaġar Qim		AmQrendi Region Południowy 35°49′40″N 14°26′32″E/35,827778 14,442222
	Mnajdra		AmQrendi Region Południowy 35°49′36″N 14°26′11″E/35,826667 14,436389
	Ta' Ħaġrat		AmMġarr Region Północny 35°55′07″N 14°22′07″E/35,918611 14,368611
	Skorba		AmMġarr Region Północny 35°55′15″N 14°22′40″E/35,920833 14,377778
	Tarxien		AmTarxien Region Południowo-Wschodni 35°52′09,1″N 14°30′43,1″E/35,869192 14,511958

Poniższa tabela przedstawia obiekty na maltańskiej liście informacyjnej UNESCO:

Nr ref. – numer referencyjny UNESCO;

Obiekt – polskie tłumaczenie nazwy wpisu wraz z jej angielskim oryginałem^[4];

Położenie – jednostka administracyjna, region statystyczny; współrzędne geograficzne;

Typ – klasyfikacja według Komitetu Światowego Dziedzictwa^[5]:

• kulturowe (K),
• przyrodnicze (P),
• kulturowo–przyrodnicze (K,P);

Rok wpisu – roku wpisu na listę;

Opis – krótki opis obiektu wraz z informacjami o jego zagrożeniu.

Nr ref.	Obiekt	Zdjęcie	Położenie	Typ	Rok	Opis
979	Klify przybrzeżne Coastal Cliffs		Amkilka miejsc na wyspie Malta, Gozo, Comino, Cominotto i Filfla	P	1998	Klify charakteryzują się pionowymi lub prawie pionowymi ścianami skalnymi sięgającymi do około 70-130 metrów nad poziomem morza. Na klifach występuje wiele różnorodnych gatunków fauny i flory.
980	Qawra/Dwejra Qawra/Dwejra		AmSan Lawrenz Region Gozo 36°03′12,7″N 14°11′18,2″E/36,053519 14,188400	PAm (vii), (viii), (ix), (x)	1998	Zatoka odznacza się znaczną różnorodnością przyrodniczą. Na jej obszarze występuje kilka endemicznych gatunków roślin i zwierząt. Na terenie zatoki znajduje się skała wapienna Fungus Rock; dawniej na jej terenie znajdowało się Azure Window.
981	Cittadella (Victoria - Gozo) Cittadella (Victoria - Gozo)		AmVictoria Region Gozo 36°02′47″N 14°14′22″E/36,046389 14,239444	KAm (ii), (iii), (iv), (v)	1998	Małe ufortyfikowane miasto z cytadelą znajdujące się w centrum Victorii. Ślady osadnictwa na tym terenie pochodzą z epoki brązu. Cittadella znajduje się w strategicznym położeniu i góruje nad okolicą. Osada rozwinęła się w czasie rządów Zakonu Maltańskiego.
982	Fortyfikacje rycerskie wokół maltańskich portów Knights' Fortifications around the Harbours of Malta		Amkilka lokalizacji na wyspie Malta	KAm (i), (ii), (iv)	1998	System maltańskich fortyfikacji rycerskich wokół portów został zbudowany przez Zakon Maltański i potem rozbudowany przez Brytyjczyków. Fortyfikacje wyróżniają się ze względu na ich skalę i koncentrację.
983	Mdina Mdina (Citta' Vecchia)		AmMdina Region Północny 35°53′04,4″N 14°24′08,6″E/35,884556 14,402389	KAm (i), (ii), (iii)	1998	Mdina to dawna stolica Malty. Miasto jest położone na wzgózu, ufortyfikowane i otoczone murami. Na jego terenie dominuje budownictwo średniowieczne, ale znajdują się tu też budynki barokowe. Dla miasta charakterystyczny jest system wąskich ulic zorganizowanych w szereg alei i krętych arterii komunikayjnych.
1113	Maltańskie katakumby Maltese Catacomb Complexes		Amkilka lokalizacji na wyspie Malta	KAm (i), (ii), (iii)	1998	Katakumby pochodzą z czasów wczesnochrześcijańskich. Zostały one wykute w podłożu skalnym. Większość katakumb znajduje się w pobliżu miasta Victoria.
1114	Fortyfikacje Victoria Lines Victoria Lines Fortifications		Ampółnoc wyspy Malta; od okolic Swieqi do okolic zatoki Fomm ir-Riħ	KAm (i), (ii), (iii)	1998	Dwunastokilometrowa linia fortyfikacji obronnych na wyspie Malta rozciągająca się wzdłuż uskoku Great Fault. Cechy obronne terenu zostały docenione już w 1722 roku, gdy wzniesiono na tym terenie szereg fortyfikacji obronnych.

Szablon:Obiekty UNESCO na Malcie

Kategoria:Obiekty z listy dziedzictwa UNESCO na Malcie Kateogria:Listy obiektów wpisanych na listę światowego dziedzictwa UNESCO