Przejdź do zawartości

Wezyr

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Afszarydzki wezyr

Wezyr (tur. wezir z arab. وزير wazir „podpora; pomocnik” od wazara „dźwigać”)[1] – od czasów Abbasydów najważniejszy urząd na dworze kalifów[2]. Wzrost znaczenia wezyra miał związek z przyjęciem przez Abbasydów ceremoniału orientalnego, który uniemożliwiał władcy bezpośrednie komunikowanie się z poddanymi, co spowodowało, że wezyr stał się wyrazicielem woli kalifa[3]. Wezyr już od czasów Omajadów stał na czele kancelarii państwa, przez którą przechodziły dekrety kalifów[4]. Wezyrowie urzędowali także na dworach chanów[a].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
  1. Pod Zborowem chan krymski wysłał do Jana Kazimierza list, w którym zapraszał do rokowań: Jeźli WKM chcesz się z gościem i przyjacielem swoim porozumieć, wyślej pierwszego wezyra swego – wyślemy i my wezyra naszego – niechaj wiemy intencyą WKMci. Ofiarujemy przytem przyjaźń naszą. Do negocjacji król wyznaczył kanclerza Jerzego Ossolińskiego. Ludwik Kubala Szkice historyczne t.1 (1880) s. 146.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Literatura dodatkowa

[edytuj | edytuj kod]
  • Ph. K. Hitti, Dzieje Arabów, Warszawa 1969.
  • J.C., Risler, La civilisation arabe, Paris 1945.