Wasilij Mitrofanow

Wasilij Mitrofanow
Василий Андреевич Митрофанов
	generał porucznik wojsk pancernych
Data i miejsce urodzenia	29 stycznia 1899 ; Pietrakowo, obwód włodzimierski
Data i miejsce śmierci	25 sierpnia 1970 ; Moskwa
	Przebieg służby
Lata służby	1918–1959
Siły zbrojne	Armia Czerwona; Armia Radziecka
Główne wojny i bitwy	front wschodni (II wojna światowa)
	Odznaczenia
	;

Wasilij Andriejewicz Mitrofanow (ros. Василий Андреевич Митрофанов, ur. 17 stycznia^?/29 stycznia 1899 we wsi Pietrakowo w obwodzie włodzimierskim, zm. 25 sierpnia 1970 w Moskwie) – radziecki wojskowy, generał porucznik wojsk pancernych, Bohater Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys

Dzieciństwo i młodość spędził we Włodzimierzu i Riazaniu, gdzie w 1917 ukończył gimnazjum, we wrześniu 1918 ochotniczo wstąpił do Armii Czerwonej. Brał udział w wojnie domowej w Rosji na Froncie Południowym i w likwidacji powstań antykomunistycznych w guberni tambowskiej i astrachańskiej, był ranny. W 1924 ukończył szkołę piechoty i został dowódcą plutonu, służył w Turkiestanie, brał udział w walce z basmaczami, od 1926 należał do WKP(b), 1931-1933 był szefem sztabu pułku. W 1937 ukończył Wojskową Akademię Mechanizacji i Motoryzacji Armii Czerwonej im. Stalina, pracował w sztabie korpusu zmechanizowanego Białoruskiego Specjalnego Okręgu Wojskowego, we wrześniu 1939 uczestniczył w zajmowaniu przez ZSRR Zachodniej Białorusi, czyli napaści ZSRR na Polskę, w 1941 ukończył Wojskową Akademię Sztabu Generalnego. Podczas wojny z Niemcami walczył na Froncie Leningradzkim, Zachodnim i Woroneskim m.in. jako szef sztabu i p.o. dowódcy korpusu pancernego, od maja 1943 szef sztabu 3 Armii Pancernej Gwardii, od maja 1944 do stycznia 1945 zastępca dowódcy 3 Armii Pancernej Gwardii i od stycznia 1945 do końca wojny dowódca 6 Korpusu Pancernego Gwardii 3 Armii Pancernej Gwardii 1 Frontu Ukraińskiego, brał udział m.in. w bitwie o Dniepr, operacji kijowskiej, żytomiersko-berdyczowskiej, proskurowsko-czerniowieckiej, wiślańsko-odrzańskiej, sandomiersko-śląskiej i berlińskiej. Po wojnie był dowódcą korpusu i zastępcą dowódcy 3 Armii Pancernej Gwardii w Centralnej Grupie Wojsk w Austrii, później dowódcą dywizji w Grupie Wojsk Radzieckich w Niemczech, 1953−1954 szefem Zarządu Przysposobienia Bojowego Wojsk Pancernych i Zmechanizowanych Armii Radzieckiej, potem szefem jednego z departamentów Ministerstwa Obrony ZSRR, a od czerwca 1956 do marca 1959 starszym doradcą wojskowym w armii NRD, następnie zakończył służbę wojskową. Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.

Ordery i odznaczenia

Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (29 maja 1945)
Order Lenina (trzykrotnie)
Order Czerwonego Sztandaru (czterokrotnie)
Order Suworowa I klasy
Order Suworowa II klasy
Order Bohdana Chmielnickiego II klasy
Order Krzyża Grunwaldu (Polska Ludowa)
Order Virtuti Militari (Polska Ludowa)
Krzyż Wojenny Czechosłowacki 1939 (Czechosłowacja)
Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 (Polska Ludowa)
Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk (Polska Ludowa)

I inne.

Bibliografia

http://www.warheroes.ru/hero/hero.asp?Hero_id=1843 (ros.)