Walki o Rzepin

Walki o Rzepin

II wojna światowa
gen. mjr Iwan Juszczuk, dowódca 11 KPanc. którego żołnierze zdobyli Rzepin
Czas	1-2 lutego 1945
Miejsce	Rzepin
Terytorium	III Rzesza
Przyczyna	ofensywa styczniowa Armii Czerwonej
Wynik	zwycięstwo Armii Czerwonej
Strony konfliktu
ZSRR  III Rzesza
Dowódcy
gen. mjr Iwan Juszczuk
Siły
11 Samodzielny Korpus Pancerny 274 Dywizja Strzelecka oddziały piechoty, wzmocnione artylerią polową i przeciwpancerną oraz 28 batalion saperów
Położenie na mapie Rzeszy Niemieckiej miejsce bitwy
52°20′47″N 14°49′56″E/52,346389 14,832222

Walki o Rzepin – starcie zbrojne mające miejsce w dniach 1-2 lutego 1945 między oddziałami Armii Czerwonej a Wehrmachtu, zakończone zdobyciem Rzepina głównie przez żołnierzy 11 Samodzielnego Korpusu Pancernego.

Wojska Armii Czerwonej które ruszyły 12 stycznia 1945 z linii Wisły, z końcem stycznia w ramach ofensywy styczniowej dotarły na przedpola Rzepina, gdzie wojska niemieckie zorganizowały kolejny silny garnizon (będący przyczółkiem po wschodnie stronie rzeki Odry) składający się z oddziałów piechoty, artylerii i 28 batalionu saperów. Do ataku na miasto wyznaczono 11 Samodzielny Korpus Pancerny dowodzony przez generała majora Iwana Juszczuka^[1].

W walkach o miejscowość uczestniczyli też żołnierze z 274 Dywizji Strzeleckiej z 61 Korpusu Strzeleckiego należącego do 69 Armii dowodzonej przez generała pułkownika Władimira Kołpakczi^[2]. Po ciężkich walkach trwających od 1 lutego 1945 miejscowość została zdobyta przez żołnierzy Armii Czerwonej 2 lutego o godzinie 3.00 nad ranem. W czasie wymiany ognia i walk w mieście między wojskami III Rzeszy a ZSRR zniszczeniu uległo ponad 85% zabudowy Rzepina^[2].

• Bitwa pod Nysą

• Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.
• Bolesław Dolata: Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa: 1971.