Przejdź do zawartości

Walentin Rajczew

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Walentin Rajczew
Валентин Райчев
Ilustracja
Walentin Rajczew (na dole) i Dżamcyn Dawaadżawan
Data i miejsce urodzenia

20 sierpnia 1958
Sofia

Wzrost

174 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Bułgaria
Igrzyska olimpijskie
złoto Moskwa 1980 zapasy
(st. wolny, do 74 kg)
Mistrzostwa świata
srebro Skopje 1981 74 kg st.wolny
Mistrzostwa Europy
srebro Łódź 1981 74 kg st.wolny

Walentin Rajczew Rangełow (bułg. Валентин Райчев Рангелов; ur. 20 sierpnia 1958 w Sofii) – bułgarski zapaśnik walczący w stylu wolnym.

W młodości trenował bieg na 60 m, piłkę nożną[1], piłkę ręczną i koszykówkę[2]. W 1969, w wieku 12 lat został zauważony przez Stefana Stojkowa i dołączył do klubu Spartak Sofia[1]. W 1978 został włączony do kadry narodowej[2].

Złoty medalista olimpijski z Moskwy 1980 w kategorii 74 kg.

Wicemistrz świata w 1981. Zdobył srebrny medal na mistrzostwach Europy w 1981 roku.

Po zakończeniu kariery został trenerem młodzieży w klubie Lewski-Spartak (1986), później do igrzysk w 1992 odpowiadał za przygotowanie fizyczne reprezentacji Francji. Następnie wrócił do Bułgarii, gdzie prowadził własną stację benzynową w Kostinbrodzie. Po sprzedaniu stacji został dyrektorem wykonawczym bułgarskiej federacji zapaśniczej[1]. W listopadzie 2012 został trenerem reprezentacji Bułgarii w stylu wolnym[3].

Wyniki olimpijskie

[edytuj | edytuj kod]

Pokonał z Bartholomäusa Brötznera z Austrii, Riccardo Niccoliniego z Włoch, Reinholda Steingräbera z NRD, Rajindera Singha z Indii, Ryszarda Ścigalskiego, Pawła Pinigina z ZSRR, Dżamcyna Dawaadżawa z Mongolii i Dana Karabina z Czechosłowacji.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Zdrawko Kamenow: Валентин Райчев: Пребиха монголеца, след като го отупах на финала в Москва. blitz.bg, 2012-11-20. [dostęp 2015-06-07]. (bułg.).
  2. a b Nadia Emilowa. Валентин Райчев влиза в залата по борба заради... Джек Лондон. „Legendi”. 170 (4805), 2008-06-24. (bułg.). 
  3. Aleksandyr Iwanow: Българската борба избра ново начало с нови лица. capital.bg, 2012-11-22. [dostęp 2015-06-07]. (bułg.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]