Włodzimierz Czarzasty

Włodzimierz Czarzasty

Włodzimierz Czarzasty (2019)
Data i miejsce urodzenia	3 maja 1960 Warszawa
Wicemarszałek Sejmu IX i X kadencji
Okres	od 12 listopada 2019
Przynależność polityczna	Sojusz Lewicy Demokratycznej / Nowa Lewica
Przewodniczący Sojuszu Lewicy Demokratycznej / Nowej Lewicy
Okres	od 23 stycznia 2016[1]
Poprzednik	Leszek Miller
Członek Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji
Okres	od 10 maja 1999 do 19 stycznia 2005
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Wiadomości w Wikinews

Włodzimierz Czarzasty (ur. 3 maja 1960 w Warszawie^[2][3]) – polski przedsiębiorca i polityk. W latach 1999–2005 członek Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, w latach 2006–2017 przewodniczący zarządu Stowarzyszenia „Ordynacka”. Od 2016 przewodniczący Sojuszu Lewicy Demokratycznej, w 2021 przekształconego w Nową Lewicę i od tegoż roku współprzewodniczący partii. Poseł na Sejm IX i X kadencji, od 2019 wicemarszałek Sejmu IX i X kadencji.

Absolwent stosunków międzynarodowych na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego (1988)^[4]. W latach 80. był działaczem studenckim, pełnił funkcję przewodniczącego Rady Uczelnianej Zrzeszenia Studentów Polskich UW, wiceprzewodniczącego Rady Okręgowej ZSP w Warszawie oraz wiceprzewodniczącego ZSP. Należał do Socjalistycznego Związku Studentów Polskich^[5]. W latach 1983–1990 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej^[6], a następnie Ruchu Obywatelskiego Akcja Demokratyczna^[7]. W wyborach parlamentarnych w 1997 bez powodzenia kandydował z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej do Sejmu^[8]. Został jednym z liderów Stowarzyszenia „Ordynacka”, w 2006 wybrany na przewodniczącego tej organizacji^[9]. Pełnił tę funkcję do kwietnia 2017^[10]. Został również członkiem Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków^[6].

Zawodowo związany z branżą wydawniczą jako członek władz spółek prawa handlowego^[2]. W latach 1988–1990 był dyrektorem Akademickiego Biura Kultury i Sztuki Alma-Art. W latach 1990–2000 był współwłaścicielem (wraz z żoną) i prezesem zarządu oficyny wydawniczej Muza^[6]. Był także członkiem rady nadzorczej spółki producentów Euromedia. Zasiadał w radzie nadzorczej Polskiego Radia, w 1998 z tej funkcji odwołał go minister skarbu państwa Emil Wąsacz (decyzję tę w 2002 zakwestionował Sąd Okręgowy w Warszawie)^[11]. W maju 1999 prezydent RP Aleksander Kwaśniewski powołał go w skład Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. Od marca 2000 do sierpnia 2004 zajmował stanowisko sekretarza KRRiT. Ustąpił w styczniu 2005 na kilka miesięcy przed upływem sześcioletniej kadencji^[12]. W latach 2006–2011 był współwłaścicielem wydawnictwa Wilga^[6].

Jego nazwisko pojawiło się w trakcie tzw. afery Rywina, był wskazywany jako osoba mająca istotny wpływ na media publiczne i koncepcje prywatyzacyjne. Przyjęty przez Sejm raport sejmowej komisji śledczej (autorstwa Zbigniewa Ziobry z PiS) stwierdzał, że złożenie w lipcu 2002 przez Lwa Rywina propozycji korupcyjnej przedstawicielom Agory miało pozostawać – jak wskazano w tym dokumencie – w ścisłym związku z zachowaniem osób z tzw. grupy trzymającej władzę, w skład której wchodzili Robert Kwiatkowski, Aleksandra Jakubowska, Włodzimierz Czarzasty, Lech Nikolski oraz Leszek Miller^[13]. Włodzimierzowi Czarzastemu w związku z tą sprawą nie zostały nigdy przedstawione żadne prokuratorskie zarzuty.

Został członkiem SLD; w 2012 stanął na czele mazowieckich struktur partii (wygrywając wybory na to stanowisko z Katarzyną Piekarską większością 111 do 106 głosów)^[14]. Pełnił tę funkcję do 2016. W wyborach parlamentarnych w 2015 kandydował do Sejmu jako lider płockiej listy wyborczej Zjednoczonej Lewicy, jednak sama koalicja nie przekroczyła wówczas 8% progu wyborczego^[15]. Następnie wystartował w wyborach na przewodniczącego SLD. W I turze głosowania wśród członków partii zajął pierwsze miejsce. W II turze z 23 stycznia 2016, w której wzięli udział delegaci na kongres SLD, pokonał Jerzego Wenderlicha stosunkiem głosów 428 do 305^[16]. W wyborach samorządowych w 2018 bezskutecznie kandydował do sejmiku mazowieckiego^[17]. Był jednym z liderów Koalicji Europejskiej zawiązanej przez partie opozycyjne przed majowymi wyborami do Parlamentu Europejskiego w 2019^[18].

Przed październikowymi wyborami parlamentarnymi w tym samym roku w imieniu SLD zawiązał porozumienie z Robertem Biedroniem (prezesem partii Wiosna) i Adrianem Zandbergiem (jednym z liderów Lewicy Razem)^[19], funkcjonujące pod nazwą Lewica. W wyborach tych uzyskał mandat posła na Sejm IX kadencji, otrzymując w okręgu sosnowieckim 31 244 głosy^[20]. 12 listopada 2019 został wybrany na wicemarszałka Sejmu IX kadencji^[21]. W 2021 kierowany przez niego Sojusz Lewicy Demokratycznej przekształcił się w Nową Lewicę, do której dołączyli działacze rozwiązanej Wiosny. 9 października 2021 Włodzimierz Czarzasty został jednym z dwóch (obok Roberta Biedronia) współprzewodniczących partii^[22].

W wyborach w 2023 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję (zdobywając 22 332 głosy)^[23]. 13 listopada tegoż roku wybrano go na wicemarszałka Sejmu X kadencji^[24].

Wybory	Komitet wyborczy		Organ	Okręg	Wynik
1997		Sojusz Lewicy Demokratycznej	Sejm III kadencji	nr 51	4890 (3,05%)[8]
2015		Zjednoczona Lewica	Sejm VIII kadencji	nr 16	13 156 (4,38%)[15]
2018		SLD Lewica Razem	Sejmik Województwa Mazowieckiego	nr 4	11 792 (3,22%)[17]
2019		Sojusz Lewicy Demokratycznej	Sejm IX kadencji	nr 32	31 244 (9,31%)[20]
2023		Nowa Lewica	Sejm X kadencji		22 332 (5,91%)[23]