Władysław Trzeciak

Władysław Trzeciak

major piechoty
Data urodzenia	20 października 1891
Data i miejsce śmierci	14 stycznia 1931 Warszawa
Przebieg służby
Lata służby	do 1931
Siły zbrojne	Armia Polska we Francji Wojsko Polskie
Jednostki	Instytut Badań Inżynierii
Stanowiska	kierownik referatu
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-ukraińska wojna polsko-bolszewicka
Odznaczenia

Władysław Trzeciak^[a] (ur. 20 października 1891, zm. 14 stycznia 1931 w Warszawie) – major piechoty inżynier Wojska Polskiego.

Urodził się 20 października 1891 roku^[1]. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach Armii Polskiej we Francji. Dowodził kompanią karabinów maszynowych^[2] .

1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w kompanii zapasowej 1 pułku czołgów, a jego oddziałem macierzystym był 42 pułk piechoty^[3]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 1349. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był nadal 42 pp w Białymstoku^[4]. W latach 1923–1924 pełnił służbę w Departamencie Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie na stanowisku kierownika referatu czołgów^[5][6]. Z dniem 1 stycznia 1925 roku został przydzielony do macierzystego 1 pułku czołgów^[7]. W lutym 1925 roku został odkomenderowany do Polskiej Misji Wojskowej Zakupów w Paryżu do dnia 1 lutego 1926 roku^[8]. Następnie był komendantem Centralnej Szkoły Czołgów^[2] . Uzyskał dyplomy inżyniera elektryka i inżyniera mechanika^[2] . Od jesieni 1927 roku pełnił służbę w Instytucie Badań Inżynierii na stanowisku kierownika referatu czołgów Biura Konstrukcyjnego Broni Pancernych^[9] [1]. Obowiązki służbowe łączył z pracą dydaktyczną na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej^[9] [2] . 2 grudnia 1930 roku został awansowany na majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931 roku i 40. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[10]. Zmarł 14 stycznia 1931 roku w Szpitalu Ujazdowskim w Warszawie po miesięcznej przeszło chorobie. Przyczyną śmierci było zapalenie płuc i powstały w związku z tym wrzód^[11][12]. Trzy dni później został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach^[9] [13]  (kwatera A10-5-3)^[14].

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari^[15]
• Krzyż Niepodległości – pośmiertnie 9 listopada 1932 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”^[16]
• Krzyż Walecznych^[15]
• Medal Międzysojuszniczy „Médaille Interalliée”^[17]
• Odznaka „Znak Pancerny” nr 262 – pośmiertnie 11 listopada 1933^[18]
• Krzyż Kawalerski Legii Honorowej^[17]

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
• Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
• Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Nekrolog. „Polska Zbrojna”. 16, s. 4, 1931-01-16. Warszawa. 
• Ś.p. mjr inż. Trzeciak Władysław. „Polska Zbrojna”. 18, s. 6, 1931-01-18. Warszawa. 
• Pogrzeb ś.p. mjr. inż. Wł. Trzeciaka. „Polska Zbrojna”. 18, s. 7, 1931-01-18. Warszawa.