Władysław Szubiński

Władysław Szubiński

Władysław Szumski
Marcin Matysiak

Dach, Żydówa, Asessor, Karol

kapitan
Data i miejsce urodzenia	31 sierpnia 1911 Rumin
Data śmierci	1942
Przebieg służby
Lata służby	1933–1942
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Wojsko Polskie we Francji Polskie Siły Zbrojne Armia Krajowa
Jednostki	22 Pułk Artylerii Lekkiej 4 Pułk Artylerii Lekkiej 1 Brygada Strzelców (PSZ) Referat Wschód Wydziału Wywiadu Ofensywnego Oddziału II sztabu KG AK
Stanowiska	dowódca plutonu, oficer ogniowy, zastępca dowódcy baterii, zastępca dowódcy baterii podchorążych
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa kampania wrześniowa
Odznaczenia

Władysław Szubiński vel Władysław Szumski vel Marcin Matysiak, pseud.: „Dach”, „Żydówa”, „Asessor”, „Karol” (ur. 31 sierpnia 1911 w Ruminie, zm. w 1942) – kapitan artylerii Wojska Polskiego, cichociemny.

Po ukończeniu szkoły powszechnej w Koninie w 1926 roku wstąpił do Korpusu Kadetów Nr 2 w Chełmnie. W 1931 roku ukończył je i zdał maturę. Wstąpił do Szkoły Podchorążych Artylerii w Toruniu. Od 8 sierpnia 1933 roku służył na stanowisku dowódcy II plutonu 5 baterii 22 pułku artylerii lekkiej. Był jednocześnie oficerem ogniowym i zastępcą dowódcy baterii.

We wrześniu 1939 roku służył jako dowódca 9 baterii swojego macierzystego pułku. Walczył na całym szlaku Armii „Kraków”. 25 września w Przemyślu dostał się do niewoli niemieckiej, z której uciekł w Krakowie 25 listopada. W nocy z 2 na 3 grudnia przekroczył granicę polsko-węgierską. Był internowany na Węgrzech. Po ucieczce, w lutym 1940 roku dotarł do Francji, gdzie został skierowany do Ośrodka Wyszkolenia Oficerów Artylerii w La Roche-sur-Yon, a 4 kwietnia – do 4 pułku artylerii lekkiej. Od 9 kwietnia uczestniczył w kursie dowódców baterii i oficerów ogniowych w Camp de Coëtquidan. Od 19 maja był zastępcą dowódcy baterii podchorążych powyższego pułku.

W czerwcu 1940 roku ewakuował się do Wielkiej Brytanii, gdzie przydzielono go do batalionu przeciwpancernego 1 Brygady Strzelców. Od sierpnia służył w 2 baterii I dywizjonu artylerii lekkiej. Po stażu w oddziałach brytyjskich powrócił na stanowisko oficera zwiadowczego w tym dywizjonie.

Zgłosił się do służby w kraju. Po przeszkoleniu w zakresie wywiadu (polska szkoła wywiadu pod kamuflażem Oficerskiego Kursu Doskonalenia Administracji Wojskowej) i dywersji został zaprzysiężony 7 kwietnia 1942 roku w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza. Zrzutu dokonano w nocy z 2 na 3 października 1942 roku w ramach operacji „Lathe” dowodzonej przez por. naw. Mieczysława Kuźmickiego (zrzut na placówkę „Osa” położoną w pobliżu wsi Mokobody). Po aklimatyzacji w Warszawie dostał przydział do Referatu Wschód Wydziału Wywiadu Ofensywnego Oddziału II Informacyjno-Wywiadowczego sztabu Komendy Głównej AK.

Został aresztowany przez Gestapo 19 listopada 1942 roku w lokalu przy ul. Sękocińskiej 16 w Warszawie (prawdopodobnie wskutek lekkomyślnych rozmów o swoim przylocie do Polski). Został przewieziony na Pawiak. Jego dalsze losy są nieznane, prawdopodobnie został zamordowany na Pawiaku.

• podporucznik – ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1933 roku
• porucznik – 19 marca 1937 roku
• kapitan – 3 października 1942 roku.

• Krzyż Walecznych – czterokrotnie.

Był synem Stanisława i Magdaleny z domu Sobczak. Ożenił się z Zofią Bar (1913–1981). Nie mieli dzieci.

W lewej nawie kościoła św. Jacka przy ul. Freta w Warszawie odsłonięto w 1980 roku tablicę Pamięci żołnierzy Armii Krajowej, cichociemnych – spadochroniarzy z Anglii i Włoch, poległych za niepodległość Polski. Wśród wymienionych 110 poległych cichociemnych jest Władysław Szubiński.

• Krzysztof A. Tochman: Słownik biograficzny cichociemnych. T. 3. Zwierzyniec – Rzeszów: Obywatelskie Stowarzyszenie „Ostoja”, 2002, s. 101–102. ISBN 83-910535-4-7.
• Jędrzej Tucholski: Cichociemni. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1984, s. 420. ISBN 83-211-0537-8.
• Jędrzej Tucholski: Cichociemni 1941–1945 – Sylwetki spadochroniarzy. Wojskowy Instytut Historyczny, 1984, s. 105.

• Biogram na stronie elitadywersji.org