Władysław Jarocki

Władysław Jarocki
Data i miejsce urodzenia	6 czerwca 1879 ; Podhajczyki
Data i miejsce śmierci	7 lutego 1965 ; Kraków
Dziedzina sztuki	malarstwo
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Władysław Jarocki (ur. 6 czerwca 1879 w Podhajczykach, pow. zborowski, zm. 7 lutego 1965 w Krakowie^[1]) – polski malarz zajmujący się głównie tematyką huculską, podhalańską i tatrzańską. Prezes Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie^[2].

Życiorys

Syn Włodzimierza i Franciszki z Rogowskich. Absolwent C. K. V Gimnazjum we Lwowie. Studiował na Politechnice Lwowskiej, później w latach 1902–1906 w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych oraz w Paryżu. Był uczniem Józefa Mehoffera i Leona Wyczółkowskiego. W latach 1921–1939 był profesorem w ASP w Krakowie^[1].

Malował pejzaże, obrzędy ludowe i religijne, postaci w strojach regionalnych. Malował również podczas licznych podróży (Huculszczyzna od 1904 r., Kaukaz 1907, Podhale i Tatry od 1907 r., wybrzeże Bałtyku od 1922 r., Włochy itd.)^[1]. Jarocki tworzył również karykatury^[2]. Zaprojektował sarkofag Jana Kasprowicza, jego obrazy znajdują się też w kościele na Harendzie^[1]. W 1928 r. do Olimpijskiego Konkursu Sztuki i Literatury na igrzyskach w Amsterdamie zgłoszono dwie jego prace – Portret własny na nartach i Portret Jerzego Żuławskiego w górach, żadnej jednak nie przyznano wyróżnienia^[3].

Mieszkał na stałe w Krakowie, lecz do końca życia był związany z Tatrami. W 1920 r. poślubił starszą córkę Jana Kasprowicza Annę, czego skutkiem były częste wizyty w willi „Harenda” – domu Kasprowicza w Zakopanem^[4]. Duża część willi była własnością Jarockich, dlatego większość jego obrazów tam się znajduje. W willi „Harenda” czynna jest dziś galeria malarstwa Władysława Jarockiego^[5].

Zmarł w Krakowie. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim (kwatera RB).

Ordery i odznaczenia

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (3 maja 1928)^[6]^[7]^[8]
Złoty Wawrzyn Akademicki (5 listopada 1938)^[9]
Komandor Orderu Krzyża Orła (Estonia)^[8]
Komandor Orderu Danebroga (Dania)^[8]
Komandor Orderu Zasługi (Węgry)^[8]
Komandor Orderu Korony (Belgia)^[8]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
↑ ^a ^b Culture.pl. Władysław Jarocki. [dostęp 2012-03-20].
↑ Zbigniew Porada, Olimpiczycy z krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, Kraków 2014, s. 57–59.
↑ Muzeum secesji. [dostęp 2012-03-20].
↑ Stowarzyszenie Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza. [dostęp 2012-03-20].
↑ M.P. z 1928 r. nr 111, poz. 176 „za zasługi na polu działalności artystycznej”.
↑ Odznaczenia orderem Polonia Restituta. „Kurier Warszawski”. Nr 134, s. 16, 15 maja 1928.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 292.
↑ M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 606 „za wybitne zasługi dla polskiej sztuki w ogóle”.

Linki zewnętrzne

Władysław Jarocki - nie tylko Huculi i Górale, biografia artysty na portalu NiezlaSztuka.net
Prace Jarosława Jarockiego w krakowskiej Galerii Sztuki Attis
https://zbiory.mnk.pl/pl/wyniki-wyszukiwania/katalog/535022 - prace Wł. Jarockiego w Muzeum Narodowym w Krakowie

[wet-1] Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.

[culture-2] Culture.pl. Władysław Jarocki. [dostęp 2012-03-20].

[3] Zbigniew Porada, Olimpiczycy z krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, Kraków 2014, s. 57–59.

[4] Muzeum secesji. [dostęp 2012-03-20].

[5] Stowarzyszenie Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza. [dostęp 2012-03-20].

[6] M.P. z 1928 r. nr 111, poz. 176 „za zasługi na polu działalności artystycznej”.

[7] Odznaczenia orderem Polonia Restituta. „Kurier Warszawski”. Nr 134, s. 16, 15 maja 1928.

[sl-8] Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 292.

[9] M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 606 „za wybitne zasługi dla polskiej sztuki w ogóle”.

[1]