Przejdź do zawartości

Władysław Augustynowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Augustynowicz
Ilustracja
Władysław Augustynowicz (przed 1922)
Data urodzenia

21 stycznia 1874

Data śmierci

23 października 1949

Zawód, zajęcie

sędzia, urzędnik

Narodowość

polska

Pracodawca

Ministerstwo Sprawiedliwości

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Kawaler Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry)

Władysław Augustynowicz herbu Odrowąż (ur. 21 stycznia 1874, zm. 23 października 1949) – polski sędzia, urzędnik ministerialny II RP.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Podczas I wojny światowej pełnił funkcję sędziego powiatowego w Miechowie[1]. Sprawował urząd sędziego okręgowego w Kielcach, a w 1918 został mianowany przez Radę Regencyjną wiceprezesem sądu okręgowego w Kielcach[2].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został urzędnikiem Ministerstwa Sprawiedliwości. W pierwszej połowie lat 20. był dyrektorem Departamentu Więziennictwa MS[3], później dyrektorem Departamentu Administracyjnego MS, z tej funkcji został mianowany notariuszem w Mińsku Mazowieckim w okręgu Sądu Okręgowego w Warszawie od 1 września 1925[4]. W okresie między 1925 a 1927 był szefem Departamentu Karnego MS[5].

Jego żoną została Maria Moskwa-Iwicka (1870-1905), z którą miał syna Stanisława (1903-1978).

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Historia Sądu Rejonowego w Miechowie. miechow.sr.gov.pl. [dostęp 2015-09-26].
  2. Ruch służbowy. Zamianowani. „Dziennik Urzędowy Królewsko-Polskiego Ministerstwa Sprawiedliwości”, s. 340, Nr 10 z 2 lipca 1918. 
  3. Twórzmy patronaty!. „Świat”, s. 9, Nr 44 z 4 listopada 1922. 
  4. Ruch służbowy w sądownictwie. Mianowani. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości”, s. 334, Nr 18 z 15 września 1925. 
  5. Ryszard Maleszyk. Więziennictwo polskie na tle dziejów państwa w latach 1918-1956. „Przegląd Więziennictwa Polskiego”, s. 16, Nr 62-63 z 2009. ISSN 1230-4433. 
  6. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 16.
  7. Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918. Wiedeń: 1918, s. 235.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]