Veronika Wallinger
Data i miejsce urodzenia |
30 lipca 1964 | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
Union SV St. Koloman | |||||||||||||||||||||
Wzrost |
170 cm | |||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ |
7.12 1983, Val d’Isère | |||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ |
23.01 1988, Bad Gastein (3. miejsce – zjazd) | |||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
|
Veronika Stallmaier z d. Wallinger (ur. 30 lipca 1964 w Sankt Koloman) – austriacka narciarka alpejska, brązowa medalistka olimpijska oraz dwukrotna mistrzyni świata juniorów.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Pierwsze sukcesy w karierze Veronika Wallinger osiągnęła w 1984 roku, kiedy podczas mistrzostw świata juniorów w Sugarloaf zdobyła dwa złote medale. Najpierw zwyciężyła w biegu zjazdowym, wyprzedzając Francuzkę Hélène Barbier oraz Heidi Zeller ze Szwajcarii. Następnie złoty medal zdobyła także w kombinacji, wyprzedzając Barbier i kolejną Szwajcarkę, Chantal Bournissen. Pierwsze punkty do klasyfikacji Pucharu Świata wywalczyła 7 grudnia 1983 roku w Val d’Isère, zajmując piętnaste miejsce w zjeździe. Łącznie w zawodach tego cyklu sześciokrotnie stawała na podium: 23 stycznia 1988 roku w Bad Gastein, 12 marca 1988 roku w Rossland była trzecia w zjeździe, 15 grudnia 1988 roku w Altenmarkt zajęła drugie miejsce w tej samej konkurencji, a 8 sierpnia 1989 roku w Las Leñas, 18 stycznia 1991 roku w Méribel i 8 lutego 1991 roku w Garmisch-Partenkirchen ponownie zajmowała trzecie miejsce. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1990/1991, kiedy to zajęła trzynaste miejsce w klasyfikacji generalnej. Była też między innymi czwarta w klasyfikacji zjazdu w sezonie 1987/1988 oraz piąta w tej klasyfikacji w sezonach 1988/1989 i 1990/1991.
Największy sukces osiągnęła podczas igrzysk olimpijskich w Albertville w 1992 roku, gdzie zdobyła brązowy medal w biegu zjazdowym. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie Kanadyjka Kerrin Lee-Gartner oraz Hilary Lindh z USA. W tej samej konkurencji zajęła także dziesiąte miejsce na igrzyskach olimpijskich w Sarajewie w 1984 roku oraz czternaste podczas igrzysk w Lillehammer dziesięć lat później. Wielokrotnie startowała na mistrzostwach świata, najlepszy wynik osiągając na mistrzostwach świata w Bormio w 1985 roku, gdzie była ósma w kombinacji.
Kilkukrotnie zdobywała medale mistrzostw Austrii, w tym złote w zjeździe w latach 1983 i 1993. W 1995 roku zakończyła karierę. Trzy lata wcześniej otrzymała Odznakę Honorową za Zasługi dla Republiki Austrii[1].
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
10. | 16 lutego | 1984 | Sarajewo | Zjazd | 1:13,36 min | +1,43 s | Michela Figini |
DNF | 13 lutego | 1984 | Sarajewo | Slalom | 1:36,47 min | - | Paoletta Magoni |
3. | 15 lutego | 1992 | Albertville | Zjazd | 1:52,55 min | +0,09 s | Kerrin Lee-Gartner |
22. | 15 lutego | 1994 | Lillehammer | Supergigant | 1:22,15 min | +1,68 s | Diann Roffe |
14. | 19 lutego | 1994 | Lillehammer | Zjazd | 1:35,93 min | +2,01 s | Katja Seizinger |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
8. | 4 lutego | 1985 | Bormio | Kombinacja | 18,72 pkt | +43,38 pkt | Erika Hess |
DNF | 30 stycznia | 1987 | Crans Montana | Kombinacja | 15,32 pkt | - | Erika Hess |
15. | 5 lutego | 1989 | Vail | Zjazd | 1:46,50 min | +2,51 s | Maria Walliser |
16. | 26 stycznia | 1991 | Saalbach | Zjazd | 1:29,12 min | +1,90 s | Petra Kronberger |
11. | 11 lutego | 1993 | Morioka | Zjazd | 1:27,38 min | +1,23 s | Kate Pace |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
9. | 3 marca | 1983 | Sestriere | Zjazd | 1:32,49 min | +2,43 s | Marina Kiehl |
1. | 1 marca | 1984 | Sugarloaf | Zjazd | 1:14,46 min | - | - |
1. | 3 marca | 1984 | Sugarloaf | Kombinacja | ? | - | - |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]- sezon 1983/1984: 53.
- sezon 1984/1985: 56.
- sezon 1985/1986: 46.
- sezon 1986/1987: 71.
- sezon 1987/1988: 22.
- sezon 1988/1989: 15.
- sezon 1989/1990: 14.
- sezon 1990/1991: 13.
- sezon 1991/1992: 29.
- sezon 1992/1993: 40.
- sezon 1993/1994: 37.
- sezon 1994/1995: 52.
Miejsca na podium
[edytuj | edytuj kod]- Bad Gastein – 23 stycznia 1988 (zjazd) – 3. miejsce
- Rossland – 12 marca 1988 (zjazd) – 3. miejsce
- Altenmarkt – 15 grudnia 1988 (zjazd) – 2. miejsce
- Las Leñas – 8 sierpnia 1989 (zjazd) – 3. miejsce
- Méribel – 18 stycznia 1991 (zjazd) – 3. miejsce
- Garmisch-Partenkirchen – 8 lutego 1991 (zjazd) – 3. miejsce
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie FIS (jako Veronika Wallinger) (niem. • ang. • fr.)
- Profil na stronie FIS (jako Veronika Stallmaier) (niem. • ang. • fr.)
- Profil na Ski Alpine Database (ang.)
- Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-24)]. (ang.).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Staatliche Auszeichnungen bis 2008 (niem.)
- Austriaccy medaliści olimpijscy
- Austriaccy narciarze alpejscy
- Medaliści Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1992
- Narciarze alpejscy na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1984
- Narciarze alpejscy na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1992
- Narciarze alpejscy na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1994
- Odznaczeni Odznaką Honorową za Zasługi dla Republiki Austrii
- Urodzeni w 1964