Ulica Szewska w Szczecinie

Ulica Szewska

Stare Miasto
Widok w kierunku ulicy Grodzkiej
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Miejscowość	Szczecin
Długość	134,7 m
Poprzednie nazwy	Schuhstraße
Położenie na mapie Starego Miasta w Szczecinie Szewska
Położenie na mapie Polski Szewska
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Szewska
Położenie na mapie Szczecina Szewska
53°25′29,3″N 14°33′31,7″E/53,424806 14,558806
Multimedia w Wikimedia Commons

Ulica Szewska – ulica o długości 134,7 m zlokalizowana na obszarze szczecińskiego Starego Miasta, w dzielnicy Śródmieście. Przebiega z południowego wschodu na północny zachód, łącząc ulicę Księcia Mściwoja II z ulicą Grodzką. Nawierzchnia składa się z betonowych płyt. Przejezdny jest jedynie krótki początkowy odcinek ulicy, pozwalający na dojazd do posesji; na pozostałych odcinkach ulica ma formę ciągu pieszego.

Najstarsze wzmianki o obszarze ulicy Szewskiej pochodzą z XIV w. W tym czasie ulicę tę od położonego przy niej młyna końskiego zwano „ulicą końskiego kieratu” (platea molae equinae, 1306)^[1]. Wpis dokonany trzy lata później świadczy o tym, iż północna część ulicy zwana była także „przy mennicy” (apud monetam, 1309) od budynku mennicy miejskiej usytuowanej na parceli nr 4. Południową część ulicy określano z kolei mianem „przy aptece” (by der apoteken, 1432; nawiązanie do apteki mieszczącej się na parceli nr 28) lub „przy rusznikarni” (by dem bussenhuse, 1521; nawiązanie do rusznikarni książęcej na parceli nr 27). W 1523 r. na określenie całej ulicy pojawia się nazwa „ulicy Szewskiej” (schostrate) związana z profesją rzemieślników zamieszkujących domy przy tej ulicy^[1]. W 1698 r. w miejscu zabudowań apteki wzniesiono barokową kamienicę, w której także umieszczono aptekę^[2]. W latach 1833–1835 na miejscu kamienic na narożniku z ulicą Panieńską powstał budynek giełdy.

W czasie bombardowań alianckich w latach 40. XX wieku zabudowa ulicy została zniszczona. Po wojnie ruiny kamienic oraz budynku mennicy rozebrano^[1], pozostawiając jedynie wypalony gmach giełdy, który miał zostać odbudowany z przeznaczeniem na Urząd Zatrudnienia. Ostatecznie został on jednak wyburzony w 1951 r.^[3] W latach 60. XX wieku, w ramach projektu budowy na Podzamczu nowego osiedla bloków mieszkalnych, ulica Szewska została wytyczona na nowo. Zdecydowano się jednak zmienić jej przebieg poprzez wyprostowanie północnego odcinka i nadanie jej formy ciągu pieszego.

Poniższa tabela zawiera opis wybranych budynków stojących niegdyś przy ulicy.

Adres i nazwa	Zdjęcie	Zbudowano	Zniszczono	Opis
Schuhstraße 4 Stara mennica		XIV wiek	II wojna światowa	Mennica miejska bijąca monety w czasach Księstwa pomorskiego i szwedzkiego panowania. Zlikwidowana w 1715 r. po zajęciu Szczecina przez Prusy i adaptowana do innych celów[4]. Spalona w czasie II wojny światowej i nieodbudowana. Współcześnie w jej miejscu znajduje się blok mieszkalny[1].
Schuhstraße 28 Kamienica Abrahama Wichenhagena		1698 r.	II wojna światowa	Kamienica zbudowana w 1698 r. w miejscu wcześniejszych zabudowań mieszczących aptekę. W 1706 r. własność aptekarza Abrahama Wichenhagena[2]. Zniszczona w czasie szwedzkiego najazdu. Odbudowana w 1713 r. z przeznaczeniem na Królewską Aptekę Dworsko-Garnizonową. Przebudowana w 1770 r. Zniszczona w czasie II wojny światowej.

• 
  Widok w kierunku ulicy Grodzkiej
• 
  Widok z ulicy Grodzkiej
• 
  Widok na zabudowę ulicy Kurkowej
• 
  Widok w kierunku Rynku Siennego

• Jan Iwańczuk: Ulica Szewska. Internetowa Encyklopedia Szczecina. [dostęp 2020-12-03]. (treść udostępniona na licencji CC-BY-SA 3.0)
• Encyklopedia Szczecina. Szczecińskie Towarzystwo Kultury, 2015, s. 1034. ISBN 978-83-942725-0-0.
• Hugo Lemcke: Die älteren Stettiner Straßennamen im Rahmen der älteren Stadtentwicklung. Stettin: Leon Sauniers Buchhandlung, 1926. Brak numerów stron w książce