USS Diablo (SS-479)
| |
| Historia | |
| Stocznia |
Portsmouth Naval Shipyard |
|---|---|
| Wodowanie |
1 grudnia 1944 |
 US Navy
| |
| Nazwa |
USS Diablo |
| Wejście do służby |
31 marca 1945 |
| Wycofanie ze służby |
1 czerwca 1964 |
 Pakistan Navy
| |
| Nazwa |
PNS Ghazi |
| Wejście do służby |
1 czerwca 1964 |
| Los okrętu |
zatopiony 4 grudnia 1971 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
1570 ton w położeniu nawodnym |
| Długość |
93,6 m linia wodna |
| Szerokość |
8,2 m |
| Zanurzenie |
4,6 m |
| Zanurzenie testowe |
122 m |
| Prędkość |
wynurzony 20,25 węzła |
| Zasięg |
wynurzony: 12 000 mil morskich przy prędkości 10 węzłów zanurzony: 100 mil morskich przy prędkości 3 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 10 wyrzutni torped 533 mm (6 dziobowych, 4 rufowe) z zapasem 24 torped
działo kalibru 127 mm (długość lufy 25 kalibrów) | |
| Załoga |
80-90 oficerów i marynarzy |
USS Diablo (SS-479), okręt podwodny typu „Tench”. Wodowany w Portsmouth Naval Shipyard, okręt wszedł do służby 31 marca 1945 r. 21 lipca 1945 przybył do bazy w Pearl Harbor skąd odbył jeden patrol bojowy. Okręt w 1964 roku przekazany marynarce wojennej Pakistanu i przemianowany na PNS Ghazi, 4 grudnia 1971 zatopiony w czasie wojny indyjsko-pakistańskiej.
W 1963 roku USA zdecydowały wydzierżawić okręt sojuszniczej marynarce Pakistanu, jako jej pierwszy okręt podwodny. Po szkoleniu załogi, okręt podniósł banderę Pakistanu jako „Ghazi” w czerwcu 1964 roku[2]. Podczas wojny indyjsko-pakistańskiej 22 września 1965 roku, wystrzelił cztery torpedy do okrętu indyjskiego, meldując o dwóch wybuchach[3]. Dowódca kmdr por. Karamat Niazi zgłosił zatopienie indyjskiej fregaty „Brahmaputra”, jednakże okręt ten znajdował się w tym czasie w bazie, a źródła indyjskie ani niezależne nie potwierdziły uszkodzenia ani zatopienia żadnego innego okrętu[3]. Podczas kolejnej wojny indyjsko-pakistańskiej w 1971 roku „Ghazi” ponownie został wysłany przeciwko indyjskiej flocie, lecz został wykryty i po północy 4 grudnia 1971 roku zatonął koło Visakhapatnam na skutek eksplozji wewnętrznej po ataku bombami głębinowymi przez niszczyciel „Rajput”[4].
Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jerzy Lipiński: Druga Wojna Światowa na morzu. Warszawa: Lampart, 1995, s. 629. ISBN 83-902554-7-2.
- ↑ Kubiak 2018 ↓, s. 29.
- ↑ a b Kubiak 2018 ↓, s. 30-31.
- ↑ Kubiak 2018 ↓, s. 32-33.