Przejdź do zawartości

U-801

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
U-801
ilustracja
Klasa

okręt podwodny

Typ

IX C/40

Historia
Stocznia

Deutsche Schiff und Maschinenbau AG, Brema

Położenie stępki

30 września 1941

Wodowanie

31 października 1942

 Kriegsmarine
Wejście do służby

24 marca 1943

Zatopiony

17 marca 1944

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

nawodna 1120 ton, podwodna 1232 tony

Długość

76,8 m (kadłuba mocnego 58,7 m)

Szerokość

6,8 m (kadłuba mocnego 4,4 m)

Zanurzenie

230 m maks. (4,7 m na powierzchni)

Napęd
2 silniki wysokoprężne MAN M9V40/46, 9-cylindrowe, 4400 KM (3300 kW)
2 silniki elektryczne SSW GU345/34, 1000 KM (735 kW)
Prędkość

18,3 w (34 km/h) na powierzchni
7,3 w (13,5 km/h) w zanurzeniu

Zasięg

24 880 km (12 000 Mm) przy 19 km/h (10 w) na powierzchni
117 km (63 Mm) przy 7 km/h (4 w) w zanurzeniu

Uzbrojenie
4 dziobowe + 2 rufowe wyrzutnie torpedowe, 22 torpedy 533 mm (lub 44 min typu A, albo 66 typu B), w pierwszych modelach 1 działo 105 mm L/45
Załoga

48 – 56 osób

U-801 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu IX C/40 z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1943 roku. Jedynym dowódcą był Kptlt. Hans-Joachim Brans.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wcielony do 4. Flotylli U-Bootów celem treningu i zgrania załogi. Od listopada 1943 roku w 2. Flotylli jako jednostka bojowa.

Okręt odbył 2 patrole bojowe, podczas których nie zatopił żadnej jednostki przeciwnika.

16 marca 1944 roku na zachód od Wysp Zielonego Przylądka U-Boot, który wynurzył się, by przeprowadzić ćwiczenia przeciwlotnicze, został zaatakowany przez samolot Grumman Avenger z amerykańskiego lotniskowca eskortowego USS „Block Island”. W wyniku ataku zginął jeden z marynarzy, dziewięciu odniosło rany, a okręt został uszkodzony. Transmisja radiowa z U-Boota, który miała na celu uzgodnienie spotkania z podwodnym zaopatrzeniowcem U-488, została namierzona przez Amerykanów. Rankiem następnego dnia okręt został ponownie wykryty i zaatakowany przez samoloty, a następnie zatopiony przez bomby głębinowe i ostrzał artyleryjski niszczyciela USS „Corry” i niszczyciela eskortowego USS „Bronstein”. Zginęło 10 członków załogi U-Boota (w tym dowódca), 47 wzięto do niewoli.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]