Trzęsak pomarańczowożółty

Trzęsak pomarańczowożółty

Trzęsak pomarańczowożółty na gałęzi
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	trzęsakowce
Rząd	trzęsakowce
Rodzina	trzęsakowate
Rodzaj	trzęsak
Gatunek	trzęsak pomarańczowożółty
Nazwa systematyczna
Tremella mesenterica Retz. K. svenska Vetensk-Akad. Handl. 30: 249 (1769)
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Trzęsak pomarańczowożółty (Tremella mesenterica Retz.) – gatunek grzybów należący do rodziny trzęsakowatych (Tremellaceae)^[1].

Pozycja w klasyfikacji: Tremella, Tremellaceae, Tremellales, Incertae sedis, Tremellomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Niektóre synonimy naukowe:

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był też jako kisielec pomarańczowy, galaretowiec kruszkowy, galaretowiec pospolity, móżdżak kruszkowy, trzęsidło pomarańczowe, trzęsak pomarańczowy i trzęsak złotożółty^[3].

Owocnik

Średnicy 1–5 cm, lśniący, pofałdowany, najczęściej żółty, złocisty, kremowocytrynowy lub pomarańczowy, często opylony zarodnikami, przebijający się przez pęknięcia w korze podłoża. Starzejąc się blaknie i częściowo rozpływa. Młode owocniki wytwarzają na powierzchni liczne bezpłciowe konidiospory (wyraźnie mniejsze od zarodników podstawkowych), które w masie są zabarwione złocistożółto^[4].

Cechy mikroskopowe

Wysyp zarodników: biały nieamyloidalny. Zarodniki okrągławo eliptyczne, gładkie, o średnicy 10-15,5 × 7–12 μm, bez pory rostkowej. Podstawki 4-sterygmowe z podłużnymi przegrodami. Mają rozmiar 20-31 × 16–22 μm i sterygmy o długości do około 100 μm. Pęcherzyki obecne. Hyfidy rzadkie, cienkościenne, szkliste^[5].

Grzyb rozmnaża się w specyficzny sposób: w młodości bezpłciowo za pomocą konidiów, a dopiero później dojrzewają zarodniki powstałe w wyniku procesu płciowego^[4].

Gatunki podobne

• trzęsak pomarańczowy (Tremella aurantia). Jest bardzo podobny, ale występuje tylko w sąsiedztwie skórnika szorstkiego (Stereum hirsutum), na którym pasożytuje. Ma mniejsze podstawki i zarodniki, nie posiada pęcherzyków^[5]
• Łzawnik złocistozarodnikowy (Dacrymyces chrysospermus), który rośnie na drewnie drzew iglastych^[4].

Poza Antarktydą występuje na wszystkich kontynentach, a także na wielu wyspach^[6]. W Polsce jest pospolity^[3].

Występuje przeważnie na opadłych gałęziach drzew liściastych, zwłaszcza buków, dębów, jesionów i leszczyn. Owocuje przez cały rok, w szczególności późną jesienią, w zimie i na wiosnę. W większości okolic częsty^[4].

Grzyb nagrzybny, pasożyt^[3]. Rozwija się na grzybni powłocznic (Peniophora). Jest nieszkodliwy, jednak uważany jest za grzyb niejadalny. Nie odznacza się żadnym smakiem ani zapachem, poza tym jest galaretowatej konsystencji^[4]. W niektórych krajach zbierany do konsumpcji, m.in. w Rosji i Chinach^[7].