Troponina

Troponina – białko regulujące skurcze mięśni poprzecznie prążkowanych i mięśnia sercowego.

Oznaczenie sercowych izoform troponin ma podstawowe znaczenie w diagnostyce zawału mięśnia sercowego.

Wyróżnia się:

• troponinę TnC – przyłączającą wapń podczas skurczu mięśnia
• troponinę TnI – wiążącą aktynę i hamującą jej kontakt z miozyną
• troponinę TnT – wiążącą tropomiozynę.

Podwyższenie wartości TnT lub TnI powyżej 99. percentyla w referencyjnej grupie kontrolnej (powyżej górnej granicy zakresu referencyjnego) w połączeniu z objawami ostrego niedokrwienia pozwala na rozpoznanie zawału serca.

Inne stany, w których dochodzi do wzrostu stężenia troponin w osoczu^[1][2]:

• wstrząśnienie serca
• zabieg chirurgiczny na sercu
• zastoinowa niewydolność serca
• rozwarstwienie aorty
• kardiomiopatia przerostowa
• wady zastawki aortalnej
• tachyarytmie
• bradyarytmie
• blok serca
• zespół takotsubo
• rabdomioliza w sercu
• zatorowość płucna
• ciężkie nadciśnienie płucne
• niewydolność nerek
• udar mózgu
• krwawienie podpajęczynówkowe
• amyloidoza
• hemochromatoza
• twardzina
• sarkoidoza
• zapalenie mięśnia sercowego
• zapalenie wsierdzia lub osierdzia z zajęciem miokardium
• toksyczne działanie leków lub trucizn
• oparzenia zajmujące ponad 30% powierzchni ciała
• ekstremalny wysiłek fizyczny

Troponina I jest predyktorem wystąpienia kardiotoksyczności związanej z leczeniem trastuzumabem^[3].

• Choroby wewnętrzne. Przyczyny, rozpoznanie i leczenie, tom I. Andrzej Szczeklik (red.). Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2005, s. 27–28. ISBN 83-7430-031-0.