Przejdź do zawartości

Tour de France 1982

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tour de France 1982
1981 1983
Data

2 – 25 lipca 1982

Etapów

21 (23)

Dystans

3506 km

Czas zwycięzcy

92 h 08' 46"
(37,458 km/h)

Zgłoszenia

170 kolarzy

Ukończyło wyścig

125 kolarzy

Podium
Pierwsze miejsce

Francja Bernard Hinault

Drugie miejsce

Holandia Joop Zoetemelk

Trzecie miejsce

Holandia Johan van der Velde

Pozostałe klasyfikacje
Górska

Francja Bernard Vallet

Punktowa

Irlandia Sean Kelly

Sprinterska

Irlandia Sean Kelly

Młodzieżowa

Australia Phil Anderson

Najaktywniejszych

Francja Régis Clère

Drużynowa

Francja Coop-Mercier

Drużynowa punktowa

Holandia TI-Raleigh

69. Tour de France rozpoczął się 2 lipca w Bazylei, a zakończył się 25 lipca w Paryżu. Wyścig składał się z prologu i 21 etapów. Cała trasa liczyła 3506 km.

Klasyfikację generalną wygrał po raz czwarty w karierze Francuz Bernard Hinault, wyprzedzając dwóch Holendrów: Joopa Zoetemelka i Johana van der Velde. Klasyfikację punktową i sprinterską wygrał Irlandczyk Sean Kelly, górską Francuz Bernard Vallet, a młodzieżową Australijczyk Phil Anderson. Anderson został pierwszym kolarzem spoza Europy, który odniósł zwycięstwo w indywidualnej klasyfikacji TdF. Najaktywniejszym kolarzem został Francuz Régis Clère[1]. W klasyfikacji drużynowej najlepsza była francuska ekipa Coop-Mercier, a w punktowej klasyfikacji drużynowej zwyciężył holenderski zespół TI-Raleigh[2].

Zmiany w stosunku do poprzednich edycji

[edytuj | edytuj kod]

Podczas poprzedniej edycji Urs Freuler, Eddy Planckaert i Walter Planckaert wycofali się przed odcinkami alpejskimi. Organizatorzy wyścigu chcieli zapobiec podobnym sytuacjom, więc w 1982 roku wprowadzono zakaz wycofywania się z wyścigu bez ważnego powodu. Kolarz, który wycofałby się bez pozwolenia straciłby wszystkie wygrane nagrody, otrzymał karę pieniężną i nie mógłby wystąpić w Wielkiej Pętli w kolejnym roku[3].

Drużyny

[edytuj | edytuj kod]

W tej edycji TdF wzięło udział 17[4] drużyn:

  • Renault-Elf-Gitane
  • La Redoute-Motobecane
  • Ti Raleigh-Campagnolo-Merckx
  • Capri Sonne-Campagnolo-Merckx
  • Peugeot-Shell-Michelin
  • Wickes-Bouwmarkt-Splendor
  • Vermeer-Thijs-Gios
  • SEM-France Loire-Campagnolo
  • Sunair-Colnago-Campagnolo
  • DAF Trucks-Tévé Blad-Rossin
  • Coop-Mercier-Mavic
  • Teka
  • Wolber-Spidel
  • Puch-Eurotex-Campagnolo
  • Inoxpran-Pentole Posate
  • Cilo-Aufina
  • Hoonved-Botecchia

Etapy

[edytuj | edytuj kod]
Etap Data Trasa Dystans Zwycięzca Lider
P 2 lipca Szwajcaria Bazylea ITT 7,4 km Francja Bernard Hinault Francja Bernard Hinault
1 3 lipca Szwajcaria Schupfart – Szwajcaria Möhlin 207,0 km Belgia Ludo Peeters Belgia Ludo Peeters
2 4 lipca Szwajcaria Bazylea – Nancy 250,0 km Australia Phil Anderson Australia Phil Anderson
3 5 lipca Nancy – Longwy 134,0 km Belgia Daniel Willems Australia Phil Anderson
4 6 lipca Belgia Beauraing – Belgia Mouscron 219,0 km Holandia Gerrie Knetemann Australia Phil Anderson
5 7 lipca Orchies – Fontaine-au-Pire TTT 73,0 km odwołany Australia Phil Anderson
6 8 lipca Lille 233,0 km Holandia Jan Raas Australia Phil Anderson
9 lipca Dzień przerwy
7 10 lipca Cancale – Concarneau 235,0 km Belgia Pol Verschuere Australia Phil Anderson
8 11 lipca Concarneau – Châteaulin 204,8 km Belgia Frank Hoste Australia Phil Anderson
9A 12 lipca Lorient – Plumelec TTT 69,0 km Holandia Raleigh Australia Phil Anderson
9B Plumelec – Nantes 138,5 km Szwajcaria Stefan Mutter Australia Phil Anderson
10 13 lipca Saintes – Bordeaux 147,2 km Francja Pierre-Raymond Villemiane Australia Phil Anderson
11 14 lipca Bordeaux – Valence d’Agen ITT 57,3 km Holandia Gerrie Knetemann Francja Bernard Hinault
15 lipca Dzień przerwy
12 16 lipca Fleurance – Pau 249,0 km Irlandia Sean Kelly Francja Bernard Hinault
13 17 lipca Pau – Saint-Lary-Soulan 122,0 km Szwajcaria Beat Breu Francja Bernard Hinault
14 18 lipca Martigues ITT 32,5 km Francja Bernard Hinault Francja Bernard Hinault
15 19 lipca Manosque – Orcières 208,0 km Francja Pascal Simon Francja Bernard Hinault
16 20 lipca Orcières – L’Alpe d’Huez 123,0 km Szwajcaria Beat Breu Francja Bernard Hinault
17 21 lipca Le Bourg-d’Oisans – Morzine 251,0 km Holandia Peter Winnen Francja Bernard Hinault
18 22 lipca Morzine – Saint-Priest 233,0 km Holandia Adri van Houwelingen Francja Bernard Hinault
19 23 lipca Saint-Priest – Saint-Priest ITT 48,0 km Francja Bernard Hinault Francja Bernard Hinault
20 24 lipca Sens – Aulnay-sous-Bois 161,0 km Belgia Daniel Willems Francja Bernard Hinault
21 25 lipca Fontenay-sous-Bois – Paryż (Champs-Élysées) 186,8 km Francja Bernard Hinault Francja Bernard Hinault

Klasyfikacje końcowe

[edytuj | edytuj kod]

Klasyfikacja generalna

[edytuj | edytuj kod]
Pozycja Zawodnik Drużyna Czas
1. Francja Bernard Hinault Renault 92 h 08' 46”
2. Holandia Joop Zoetemelk Mercier +6' 21”
3. Holandia Johan van der Velde Raleigh +8' 59”
4. Holandia Peter Winnen Capri Sonne +9' 24”
5. Australia Phil Anderson Peugeot +12' 16”
6. Szwajcaria Beat Breu Cilo +13' 21”
7. Belgia Daniel Willems Sunair-Colnago +15' 33”
8. Francja Raymond Martin Mercier +15' 35”
9. Holandia Hennie Kuiper DAF +17' 01”
10. Hiszpania Alberto Fernández Teka +17' 19”

Klasyfikacja punktowa

[edytuj | edytuj kod]
Pozycja Zawodnik Drużyna Punkty
1. Irlandia Sean Kelly Green jersey SEM 429
2. Francja Bernard Hinault Renault 152
3. Australia Phil Anderson Peugeot 149
4. Belgia Daniel Willems Sunair-Colnago 143
5. Szwajcaria Stefan Mutter Puch 127

Klasyfikacja górska

[edytuj | edytuj kod]
Pozycja Zawodnik Drużyna Punkty
1. Francja Bernard Vallet La Redoute 278
2. Francja Jean-René Bernaudeau Peugeot 237
3. Szwajcaria Beat Breu Cilo 205
4. Francja Bernard Hinault Renault 141
5. Holandia Peter Winnen Capri Sonne 113

Klasyfikacja młodzieżowa

[edytuj | edytuj kod]
Pozycja Zawodnik Drużyna Czas
1. Australia Phil Anderson Peugeot 92h 21' 02”
2. Dania Kim Andersen Mercier +19' 41”
3. Francja Marc Madiot Renault +37' 12”
4. Holandia Gerard Veldscholten Raleigh +39' 14”

Klasyfikacja sprinterska

[edytuj | edytuj kod]
Pozycja Zawodnik Drużyna Punkty
1. Irlandia Sean Kelly SEM 187
2. Australia Phil Anderson Peugeot 87
3. Belgia Daniel Willems Sunair-Colnago 80

Klasyfikacja drużynowa

[edytuj | edytuj kod]
Pozycja Drużyna Czas
1. Francja Mercier 377 h 25' 33”
2. Francja Renault +14' 01”
3. Francja Peugeot +26' 46”
4. Holandia Raleigh +55' 33”
5. Francja La Redoute +1 h 15' 21”

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ PRIX DE LA COMBATIVITÉ: PALMARÈS DES COMBATIFS. prixantargazdelacombativite.fr. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-10)]. (fr.).
  2. ↑ Tour Xtra: Other Classifications & Awards (ang.)
  3. ↑ Nieuwsblad van het Noorden: Record aantal deelnemers in Tour de France (niderl.)
  4. ↑ Les équipes du Tour de France 1982 (fr.)

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Tour de France
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tour_de_France_1982&oldid=69292398”