Toronto Raptors

Toronto Raptors

Przydomek	Dinozaury
Maskotka	Raptor
Barwy	czerwony, czarny, srebrny, złoty, biały
Data założenia	1995
Liga	NBA Konferencja Wschodnia Dywizja Atlantycka
Państwo	Kanada
Adres	Toronto, Ontario, Kanada
Hala sportowa	Scotiabank Arena (19 800 miejsc) Amalie Arena (tymczasowo) (20 500 miejsc)
Właściciel	Maple Leaf Sports & Entertainment Ltd.
Prezes	Masai Ujiri
Menedżer generalny	Bobby Webster
Trener	Darko Rajaković
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Trzeci strój Czwarty strój
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Toronto Raptors – kanadyjski klub koszykarski uczestniczący w rozgrywkach ligi NBA (Dywizja Atlantycka w Konferencji Wschodniej), mistrzowie z 2019. Domowe mecze rozgrywają w hali Scotiabank Arena położonej w Toronto, będąc jedyną organizacją ligi z siedzibą poza terytorium Stanów Zjednoczonych. W sezonie 2020/21 swoje spotkania domowe rozgrywali w Amalie Arena w mieście Tampa na terenie Stanów Zjednoczonych z powodu restrykcji spowodowanych pandemią koronawirusa w Kanadzie.

W pierwszych dwóch dekadach istnienia Raptors sześć razy w przeciągu 20 sezonów awansowali do fazy play-off. W tym czasie w drużynie występowali m.in. Vince Carter, Tracy McGrady czy Chris Bosh. W 2019, po 24 latach od założenia klubu, Raptors po raz pierwszy w historii znaleźli się w finałach NBA, w których pokonali Golden State Warriors 4–2. MVP Finałów został Kawhi Leonard, który po zakończeniu sezonu odszedł z klubu.

Pierwszym generalnym menedżerem zespołu został Isiah Thomas. Szybko obsadził stanowiska kierownicze własnym personelem, wybierając na trenera Raptors wieloletniego asystenta Detroit Pistons, Brendana Malone. Skład Raptors został ustalony w rozszerzonym drafcie 1995. Raptors wybrali z 1. numerem rozszerzonego draftu trzykrotnego mistrza NBA, B.J. Armstronga z Chicago Bulls. Armstrong nie zgodził się jednak na grę dla Toronto, po czym został sprzedany do Golden State Warriors za pięciu innych zawodników. Dinozaurom przysługiwał również siódmy wybór w zwykłym drafcie 1995, tuż za innym zespołem, który dołączył w tym samym roku do ligi, Vancouver Grizzlies. Raptors wybrali Damona Stoudamire’a, co spotkało się ze sporym niezadowoleniem fanów, którzy liczyli na wybór Eda O’Bannona^[1]. W pierwszym sezonie w historii Raptors uzyskali bilans 21-61, a Stoudamire ze średnią 19 punktów i 9 asyst na mecz został wybrany najlepszym debiutantem roku. Dinozaury sprawiły dużą niespodziankę, pokonując u siebie przyszłych mistrzów NBA, Bulls^[2], którzy skończyli sezon z rekordowym bilansem 72-10 (rekord pobity 20 lat później przez Golden State Warriors). W kolejnym sezonie Raptors wygrali 30 spotkań i ponownie nie awansowali do fazy play-off. W drafcie 1997 Raptors wybrali z 9. numerem Tracy’ego McGrady’ego, a rok później z 4. numerem Antawna Jamisona, który natychmiast został wymieniony za wybranego z następnym numerem przez Golden State Warriors kuzyna McGrady’ego, Vince’a Cartera.

Po pierwszych czterech słabych sezonach, Raptors po raz pierwszy awansowali do fazy play-off w sezonie 1999/00. Zespół dowodzony przez Cartera odpadł po porażce 0-3 z New York Knicks w pierwszej rundzie. Niemniej jednak, rozwój zespołu i zwycięstwo Cartera w Slam Dunk Contest 2000, uznawanym za jeden z najlepszych konkursów wsadów w historii NBA^[3], przyciągnęło do Toronto fanów, z których wielu wcześniej nie interesowało się koszykówką. Ten sezon był także pierwszym pełnym rozgrywanym w Air Canada Centre po tym, jak przez poprzednie cztery lata rozgrywano większość spotkań w SkyDome, które przez swój rozmiar było jednak lepiej dopasowane do baseballu i futbolu kanadyjskiego. Po sezonie 99/00 McGrady opuścił klub, podpisując sześcioletni kontrakt z Orlando Magic. Zgodnie z przewidywaniami analityków, zespół łatwo zapewnił sobie miejsce w play-offach NBA w 2001 roku, notując rekordowe 47 zwycięstw. Raptors po raz pierwszy wygrali serię w fazie play-off, pokonując Knicks 3-2. W drugiej rundzie Raptors musieli uznać wyższość Philadelphii 76ers, która wygrała 4-3, a ostatni mecz serii zakończył się wynikiem 88-87 dla 76ers po tym, jak w ostatnich sekundach meczu Carter spudłował decydujący rzut. W sezonie 2001/02 pomimo kontuzji Cartera, Raptors awansowali do fazy play-off, gdzie przegrali w pierwszej rundzie z Detroit Pistons.

W kolejnych czterech sezonach Dinozaurom nie udało się powtórzyć tego wyczynu. W drafcie 2003 Raptors wybrali z 4. numerem Chrisa Bosha, który po odejściu Cartera był najlepszym zawodnikiem w drużynie. Po kolejnych niepowodzeniach i burzliwej atmosferze w grudniu 2004 Vince Carter został wymieniony do New Jersey Nets za Alonzo Mourninga, Erica Williamsa, Aarona Williamsa oraz dwa wybory draftu w pierwszej rundzie^[4]. Słabe rezultaty w kolejnym sezonie sprawiły, że Raptors wylosowały pierwszy numer draftu 2006. Zdecydowano się na włoskiego środkowego, Andreę Bargnaniego. W sezonie 2006/07 Raptors wywalczyli tytuł mistrza dywizji atlantyckiej, uzyskując bilans 47-35 w fazie zasadniczej, a Sam Mitchell został wybrany trenerem roku. W pierwszej rundzie play-off Raptors nieoczekiwanie przegrali z Nets 2-4. W kolejnym sezonie Raptors ponownie awansowali do fazy play-off, ponownie odpadając w pierwszej rundzie po porażce z Orlando Magic 1-4. Po nieudanym sezonie 2008/09 Sam Mitchell został zastąpiony na stanowisku trenera przez Jaya Triano.

W sezonie 2009/10 drużyna z Toronto miała ogromnego pecha. Gdyby trafili jeden kosz więcej w meczu z Phoenix Suns lub Denver Nuggets, ich awans do play-off byłby faktem. Tak się nie stało, ponieważ jednym zwycięstwem wyprzedziło ich Chicago Bulls. Raptors zajęli wtedy 9. miejsce w konferencji, a ich bilans wynosił 40-42.

W lipcu 2010 drużynę opuścił Chris Bosh. Wtedy zaczęła się przebudowa składu. Prezes Raptors Bryan Colangelo ściągnął do drużyny Linasa Kleizę, Leandro Barbosę, Juliana Wrighta, Davida Andersena, a do innych drużyn powędrowali Hedo Türkoğlu (Phoenix Suns) i Marco Belinelli (New Orleans Hornets) oraz wybory w przyszłym drafcie. W trakcie sezonu, Kanadę opuścili Jarrett Jack, David Andersen i Marcus Banks. Z drużyny New Orleans Hornets przyszli Jerryd Bayless i Peja Stojaković.

Po nieudanym sezonie 2010/11 zakończonym bilansem 22-60 trenerem Raptors został Dwane Casey. Raptors wybrali z numerem 5. litewskiego środkowego Jonasa Valančiūnasa w drafcie NBA 2011. W skróconym przez lokaut sezonie 2011/12 Raptors ponownie nie udało się awansować do fazy-playoff, notując bilans 23-43. W związku z nieudanymi próbami zwabienia Steve’a Nasha do Raptors, Colangelo wymienił przyszłościowy wybór w pierwszej rundzie draftu za rozgrywającego Houston Rockets, Kyle’a Lowry’ego. Sezon 2012/13 był pierwszym od trzech lat, gdy Raptors zanotowali dodatni bilans na własnym parkiecie (21-20), mimo to do awansu do fazy play-off było nadal daleko (34-48). W międzyczasie Raptors pozyskali w trójstronnej wymianie m.in. Rudy’ego Gaya z Memphis Grizzlies, oddając jednocześnie Joségo Calderóna do Detroit Pistons i Eda Davisa do Grizzlies. W maju 2013 prezesem Raptors został Nigeryjczyk Masai Ujiri.

W przeciągu ostatnich siedmiu lat Raptors za każdym razem dostawali się do fazy play-off. W 2014 Raptors awansowali do play-off po raz pierwszy od sześciu lat, przegrywając w pierwszej rundzie 4-3 z Brooklyn Nets po decydującym bloku Paula Pierce’a. Rok później Raptors nie wygrali ani jednego spotkania w serii z Washington Wizards w pierwszej rundzie play-off. 29 czerwca 2015 ogłoszono powstanie drużyny afiliacyjnej, Raptors 905, która od sezonu 2015/16 występuje w NBA G League.

Podczas wolnej agentury do drużyny dołączyli m.in. DeMarre Carroll, Luis Scola, którzy w kolejnym sezonie wychodzili w pierwszej piątce zespołu. W 2016 został zorganizowany w Toronto NBA All-Star Weekend. W tym samym roku Raptors po raz pierwszy znaleźli się w finale konferencji wschodniej, gdzie przegrali z przyszłymi mistrzami NBA Cleveland Cavaliers 4-2. 14 lutego 2017 Raptors wymienili Terrence’a Rossa i wybór w pierwszej rundzie draftu na Serge’a Ibakę, zawodnika Orlando Magic. Raptors ukończyli sezon zasadniczy na trzecim miejscu w konferencji wschodniej, uzyskując bilans 51-31. Tym razem Dinozaury trafiły na Cavaliers już w drugiej rundzie. Raptors ponownie musieli uznać wyższość Cavaliers, przegrywając serię do zera. W sezonie 2017/18 Raptors po raz pierwszy w historii zajęli pierwsze miejsce w fazie zasadniczej konferencji wschodniej z rekordowym bilansem 59-23. 1 stycznia 2018 DeMar DeRozan ustanowił rekord zdobyczy punktowej w spotkaniu, uzyskując aż 52 punkty przeciwko Milwaukee Bucks. Po nieudanych play-offach 2018 zakończonych kolejną klęską 0-4 z Cavaliers w półfinałach konferencji wschodniej z posadą trenera pożegnał się Dwane Casey, a w jego miejsce został wybrany jego ówczesny asystent, Nick Nurse^[5].

18 lipca 2018 DeMar DeRozan, Jakob Pöltl wraz z chronionym wyborem I rundy draftu 2019 zostali wymienieni za Danny’ego Greena i Kawhi’a Leonarda^[6]. Pod koniec okna transferowego, 7 lutego 2019 Raptors wymienili Jonasa Valančiūnasa, Delona Wrighta oraz C.J. Milesa na Marca Gasola z Memphis Grizzlies^[7], a sześć dni później podpisali kontrakt z Jeremym Linem^[8]. Dinozaury zakończyły sezon zasadniczy 2018/19 na drugim miejscu konferencji wschodniej z bilansem 58-24. Ze względu na przebytą w poprzednim sezonie kontuzję Leonard opuścił ponad 20 gier, często odpuszczając spotkania rozgrywane dzień po dniu. Pomimo porażki w pierwszym meczu, Raptors pokonali w pierwszej rundzie fazy play-off Orlando Magic 4-1. W półfinale konferencji pokonali Philadelphię 76ers 4-3 po tym, jak w ostatniej sekundzie siódmego spotkania przy stanie 90-90 Leonard oddał rzut, który po czterech odbiciach od obręczy wpadł do kosza^[9]. W finale konferencji wschodniej przegrywali po dwóch pierwszych wyjazdowych meczach z Milwaukee Bucks 0-2, by wygrać cztery kolejne spotkania. Po raz pierwszy w historii Raptors znaleźli się w finałach NBA, w których zwyciężyli z Golden State Warriors 4-2. Kawhi Leonard został wybrany najlepszym zawodnikiem finałów ligi. W trwającej pięć godzin paradzie mistrzowskiej wzięło udział ponad milion osób^[10].

6 lipca 2019 Leonard podpisał trzyletni kontrakt z Los Angeles Clippers^[11]. Tego samego dnia Danny Green oznajmił, że postanowił zawrzeć dwuletnią umowę z Los Angeles Lakers^[12]. Na początku października 2019 Kyle Lowry przedłużył swój kontrakt z klubem do końca sezonu 2020/21^[13], a tuż przed rozpoczęciem sezonu 2019/20 Raptors potwierdzili czteroletnie przedłużenie kontraktu na maksymalną kwotę 130 milionów dolarów z Pascalem Siakamem^[14].

Pomimo utraty swojego najlepszego zawodnika Raptors siódmy raz z rzędu awansowali do play-off po zajęciu drugiego miejsca z bilansem 53-19 w sezonie skróconym przez pandemię koronawirusa. Pascal Siakam i Kyle Lowry zostali nominowani do All-Star Game, a Nick Nurse otrzymał statuetkę trenera roku. W fazie play-off rozegranej w Orlando Raptors pokonali w pierwszej rundzie Brooklyn Nets 4-0. W drugiej rundzie przegrali z Boston Celtics 3-4. Po sezonie zespół opuścili Serge Ibaka i Marc Gasol.

Ze względu na ograniczenia nałożone przez rząd kanadyjski w odpowiedzi na pandemię COVID-19, Raptors nie mogą organizować spotkań w Toronto i rozgrywają swoje mecze domowe w sezonie 2020/21 w hali Amalie Arena w Tampie na Florydzie.

Kierownictwo zespołu zdało sobie sprawę, że praktycznie niemożliwe byłoby zaprojektowanie logo Toronto Huskies, które nie przypominałoby stylu Minnesoty Timberwolves. W rezultacie zorganizowano ogólnokrajowy konkurs, w którym miała zostać wybrana nazwa zespołu, barwy klubu i logo. Ostateczny wybór – Toronto Raptors – został zaprezentowany w telewizji kanadyjskiej 15 maja 1994. Innymi propozycjami były m.in. „Beavers”, „Bobcats”, „Dragons”, „Grizzlies”, „Scorpions” czy „T-Rex”. Raps powstali w czasie, gdy po ekranizacji Jurassic Park Ameryką rządziła dinozauromania. Zostały ujawnione również barwy zespołu – jasny czerwony, fioletowy, czarny i srebrny.

Stan na 27 lutego 2024^[15]

Nr	Poz.	Nar.	Nazwisko i imię	Data urodzenia	Wzrost	Masa ciała
30	2.0 !SG		Agbaji, Ochai	2000-04-20	196 cm	98 kg
4	3.0 !SF		Barnes, Scottie	2001-08-01	201 cm	102 kg
9	3.0 !SF		Barrett, R.J.	2000-06-14	198 cm	97 kg
25	4.0 !PF		Boucher, Chris	1993-01-11	206 cm	91 kg
11	2.0 !SG		Brown, Bruce	1996-08-15	196 cm	93 kg
3	1.0 !PG		Carton, D.J.	2000-08-05	191 cm	91 kg
1	2.0 !SG		Dick, Gradey	2003-11-20	198 cm	93 kg
0	2.0 !SG		Freeman-Liberty, Javon	1999-10-20	191 cm	82 kg
2	3.0 !SF		McDaniels, Jalen	1998-01-31	206 cm	93 kg
24	1.0 !PG		Nowell, Markquis	1999-12-25	170 cm	73 kg
13	4.0 !PF		Nwora, Jordan	1998-09-09	206 cm	102 kg
41	4.0 !PF		Olynyk, Kelly	1991-04-19	211 cm	109 kg
19	5.0 !C		Poeltl, Jakob	1995-10-15	213 cm	111 kg
34	4.0 !PF		Porter, Jontay	1999-11-15	208 cm	109 kg
5	2.0 !SG		Quickley, Immanuel	1999-06-17	188 cm	86 kg
14	3.0 !SF		Temple, Garrett	1986-05-08	196 cm	88 kg
33	2.0 !SG		Trent, Gary	1999-01-18	196 cm	95 kg

Trener: Darko Rajaković
Asystenci: Michael Batiste • Vin Bhavnani • Pat Delany • Drew Jones • Jama Mahlalela • Jim Sann • Ivo Simović • James Wade

Stan na koniec sezonu 2022/2023

#[i]	Trener	Okres pracy	Sezon regularny				Playoffs				Nagrody
			Gry	W	P	%	Gry	W	P	%
1	Brendan Malone[16]	1995/96	82	21	61	25,6	–	–	–	–
2	Darrell Walker[17]	1996–1998	131	41	90	31,3	–	–	–	–
3	Butch Carter[ii][18]	1998–2000	165	73	92	44,2	3	0	3	0
4	Lenny Wilkens[iii][19]	2000–2003	246	113	133	45,9	17	8	9	47,1
5	Kevin O’Neill[ii][20]	2003/04	82	33	49	40,2	–	–	–	–
6	Sam Mitchell[21]	2004–2008	345	156	189	45,2	11	3	8	27,3	Trener Roku 2006/2007
7	Jay Triano	2008–2011	229	87	142	38	–	–	–	–
8	Dwane Casey	2011–2018	558	320	238	57,3	51	21	30	41,2	Trener Roku 2017/2018
9	Nick Nurse	2018–2023	390	227	163	58,2	41	25	16	61,0	Trener Roku 2019/2020
10	Darko Rajaković	od 2023

• SkyDome (1995–1999)
• Okazjonalne spotkania (1995–1999):
  • Maple Leaf Gardens
  • Copps Coliseum
• Air Canada Centre (1999–obecnie, od 2018 pod nazwą Scotiabank Arena)
• Amalie Arena (2020–2021, tymczasowo z powodu restrykcji spowodowanych pandemią koronawirusa)

Wybrani do Galerii Sław Koszykówki

Zawodnicy
Nr	Nazwisko	Poz.	Okres w klubie	Rok wyboru do Galerii Sław
34	Hakeem Olajuwon	C	2001–2002	2008
1	Tracy McGrady	G/F	1997–2000	2017[36]
4	Chris Bosh	C/F	2003–2010	2021
Trenerzy
Nazwisko		Poz.	Okres w klubie	Rok wyboru do Galerii Sław
Lenny Wilkens1		Trener	2000–2003	1998
Gene Keady		Asystent trenera	2005–2006	2023
Działacze
Nazwisko		Poz.	Okres w klubie	Rok wyboru do Galerii Sław
Wayne Embry		Generalny menedżer	2006	1999

Adnotacje:

• ¹Wilkens został wybrany do Galerii Sław trzykrotnie – jako zawodnik, trener oraz trener kadry olimpijskiej USA z 1992.

Wybrani do Galerii Sław FIBA

Toronto Raptors Hall of Famers
Zawodnicy
Nr	Nazwisko	Poz.	Okres w klubie	Rok wyboru do Galerii Sław
34	Hakeem Olajuwon	C	2001–2002	2016

Sezon regularny

(Stan na 5 lutego 2021, a na podstawie^[40])

Kategoria	Zawodnik	Statystyki
Gry	DeMar DeRozan	675
Minuty	DeMar DeRozan	22986
Punkty	DeMar DeRozan	13296
Zbiórki	Chris Bosh	4776
Asysty	Kyle Lowry	4066
Przechwyty	Kyle Lowry	848
Bloki	Chris Bosh	600
Straty	Kyle Lowry	1522
Faule	Kyle Lowry	1687
Celne rzuty z gry	DeMar DeRozan	4716
Oddane rzuty z gry	DeMar DeRozan	10532
Skuteczność rzutów z gry	Amir Johnson	57,2
Celne rzuty za 3 punkty	Kyle Lowry	1438
Oddane rzuty za 3 punkty	Kyle Lowry	3841
Skuteczność rzutów za 3 punkty	Matt Thomas	47,5
Celne rzuty wolne	DeMar DeRozan	3539
Oddane rzuty wolne	DeMar DeRozan	4277
Skuteczność rzutów wolnych	José Calderón	87,7
Średnia punktów	Vince Carter	23,4
Średnia zbiórek	Chris Bosh	9,4
Średnia asyst	Damon Stoudamire	8,8
Średnia przechwytów	Doug Christie	2,1
Średnia bloków	Marcus Camby	2,9

Tytuł	Liczba	Rok
Mistrz NBA	1	2019
Mistrz Konferencji	1	2019
Mistrz dywizji	7	2007, 2014, 2015, 2016, 2018, 2019, 2020
Występy w play-off	13	2000, 2001, 2002, 2007, 2008, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020, 2022

Na podstawie^[41]:. Stan na koniec sezonu 2022/23

Sezon	Liga	Konferencja	Miejsce w konferencji	Dywizja	Miejsce w dywizji	Sezon regularny		Playoffs
						Wygrane	Porażki
Toronto Raptors
1995/96	NBA	Wschodnia	14	Central	8	21	61
1996/97	NBA	Wschodnia	12	Central	8	30	52
1997/98	NBA	Wschodnia	15	Central	8	16	66
1998/99	NBA	Wschodnia	10	Central	6	23	27
1999/00	NBA	Wschodnia	6	Central	3	45	37	Porażka w pierwszej rundzie z New York Knicks (0-3)
2000/01	NBA	Wschodnia	5	Central	2	47	35	Zwycięstwo w pierwszej rundzie z New York Knicks (3-2) Porażka w półfinale Konferencji z Philadelphia 76ers (3-4)
2001/02	NBA	Wschodnia	7	Central	3	42	40	Porażka w pierwszej rundzie z Detroit Pistons (2-3)
2002/03	NBA	Wschodnia	14	Central	7	24	58
2003/04	NBA	Wschodnia	10	Central	6	33	49
2004/05	NBA	Wschodnia	11	Atlantic	4	33	49
2005/06	NBA	Wschodnia	12	Atlantic	4	27	55
2006/07	NBA	Wschodnia	3	Atlantic	1	47	35	Porażka w pierwszej rundzie z New Jersey Nets (2-4)
2007/08	NBA	Wschodnia	6	Atlantic	2	41	41	Porażka w pierwszej rundzie z Orlando Magic (1-4)
2008/09	NBA	Wschodnia	13	Atlantic	4	33	49
2009/10	NBA	Wschodnia	9	Atlantic	2	40	42
2010/11	NBA	Wschodnia	14	Atlantic	5	22	60
2011/12	NBA	Wschodnia	11	Atlantic	4	23	43
2012/13	NBA	Wschodnia	10	Atlantic	4	34	48
2013/14	NBA	Wschodnia	3	Atlantic	1	48	34	Porażka w pierwszej rundzie z Brooklyn Nets (3-4)
2014/15	NBA	Wschodnia	4	Atlantic	1	49	33	Porażka w pierwszej rundzie z Washington Wizards (0-4)
2015/16	NBA	Wschodnia	2	Atlantic	1	56	26	Zwycięstwo w pierwszej rundzie z Indiana Pacers (4-3) Zwycięstwo w półfinale Konferencji z Miami Heat (4-3) Porażka w finale Konferencji z Cleveland Cavaliers (2-4)
2016/17	NBA	Wschodnia	3	Atlantic	2	51	31	Zwycięstwo w pierwszej rundzie z Milwaukee Bucks (4-2) Porażka w półfinale Konferencji z Cleveland Cavaliers (0-4)
2017/18	NBA	Wschodnia	1	Atlantic	1	59	23	Zwycięstwo w pierwszej rundzie z Washington Wizards (4-2) Porażka w półfinale Konferencji z Cleveland Cavaliers (0-4)
2018/19	NBA	Wschodnia	2	Atlantic	1	58	24	Zwycięstwo w pierwszej rundzie z Orlando Magic (4-1) Zwycięstwo w półfinale Konferencji z Philadelphia 76ers (4-3) Zwycięstwo w finale Konferencji z Milwaukee Bucks (4-2) Zwycięstwo w finale NBA z Golden State Warriors (4-2)
2019/20[42][43]	NBA	Wschodnia	2	Atlantic	1	53	19	Zwycięstwo w pierwszej rundzie z Brooklyn Nets (4-0) Porażka w półfinale Konferencji z Boston Celtics (3-4)
2020/21[44]	NBA	Wschodnia	12	Atlantic	5	27	45
2021/22	NBA	Wschodnia	5	Atlantic	3	48	34	Porażka w pierwszej rundzie z Philadelphia 76ers (2-4)
2022/23	NBA	Wschodnia	9	Atlantic	5	41	41	Porażka w play-in z Chicago Bulls (1-0)

• Historia Toronto Raptors w drafcie NBA

• Oficjalna strona zespołu (ang.)