Telega (pojazd)

Telega (ros. телега), teleżka, talaga – prosty wóz gospodarski używany dawniej na ziemiach polskich^[1] i innych krajów wschodnioeuropejskich (m.in. Rosji).

Był to czterokołowy pojazd o ciężkiej konstrukcji, co najmniej od XVIII wieku używany do przewozu towarów i osób oraz do prac gospodarskich^[2]. Zwykle jednokonny, z zaprzęgiem wyposażonym w dugę^[3], zazwyczaj niekryty, pozbawiony resorowania.

Według A. Brücknera termin ten jest pochodzenia ruskiego, notowany od początku XVII w. a określający kolasę; w różnych wariantach przeniesiony następnie do innych języków słowiańskich, także węgierskiego, tureckiego^[4].

Przypisy

↑ Krystyna Holly, Anna Żółtak: Słownik wyrazów zapomnianych, czyli słownictwo naszych lektur. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, s. 375.
↑ Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Wyd. 4. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 413, ISBN 83-01-12365-6.
↑ Wielki słownik języka polskiego (pod red. W. Doroszewskiego) [dostęp 2024-07-27].
↑ Aleksander Brückner: Słownik etymologiczny języka polskiego. Kraków: Krakowska Spółka Wydawnicza, 1927, s. 568.

Bibliografia

Słownik terminologiczny sztuk pięknych (pod red. S. Kozakiewicza). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1969, s. 347

[1] Krystyna Holly, Anna Żółtak: Słownik wyrazów zapomnianych, czyli słownictwo naszych lektur. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, s. 375.

[2] Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Wyd. 4. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 413, ISBN 83-01-12365-6.

[3] Wielki słownik języka polskiego (pod red. W. Doroszewskiego) [dostęp 2024-07-27].

[4] Aleksander Brückner: Słownik etymologiczny języka polskiego. Kraków: Krakowska Spółka Wydawnicza, 1927, s. 568.

[1]