Przejdź do zawartości

Tadeusz Fabiański

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Fabiański
Ilustracja
Tadeusz Fabiański (1914)
Data i miejsce urodzenia

21 września 1894
Lwów

Data śmierci

31 października 1972

Zawód, zajęcie

dziennikarz

Narodowość

polska

Multimedia w Wikimedia Commons

Tadeusz Fabiański (ur. 21 września 1894 we Lwowie, zm. 31 października 1972 we Krakowie) – polski dziennikarz.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]
Grób Tadeusza Fabiańskiego na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie

Urodził się 21 września 1894 we Lwowie[1][2][3]. Pochodził z Bolechowa[4]. Był synem Józefy i Jana Fabiańskich[5]. Miał siostrę Wandę oraz braci Jana i Stanisława[6].

Podczas I wojny światowej wstąpił do Legionu Wschodniego, później do Legionów Polskich, służył w 3 Pułku Piechoty w składzie II Brygady[7][8][9].

Z wykształcenia był polonistą[3]. W okresie II Rzeczypospolitej był dziennikarzem[8]. Współredagował lwowski dziennik „Słowo Polskie”[7][3]. Pełnił stanowisko kierownika referatu prasowego w Polskim Radiu Lwów[8][3][10].

Po wybuchu II wojny światowej 1939 ewakuował się z zespołem audycji Wesoła Lwowska Fala i trafił do Szkocji w Wielkiej Brytanii[3]. Był współpracownikiem Czołówki Teatralnej Nr 1 przy Wojsku Polskim[3]. Po wojnie wrócił do Polski w 1948[3]. Pracował jako sekretarz redakcji Polskiego Radia Wrocław przez pięć lat[8][11]. Na emeryturze spisał swoje wspomnienia, wydane pośmiertnie przez jego krewnych[11][2].

Zmarł 31 października 1972 w Krakowie w wieku 78 lat[7][8][1][12]. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie 6 listopada 1972[8][12].

Był żonaty z Marią (1904-1986), z którą miał córkę Annę (1923-2003)[8][13][14][1].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • W domu przy Batorego 6 (1962)[15]
  • Na skraju Dzikich Pól (1992)[11][16]
  • Marszanielka. Róża babci Pauliny. Ze wspomnień bolechowskich, borysławskich, lwowskich i z Rosji (1992)[11][17]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Tadeusz Fabiański. billiongraves.com. [dostęp 2018-10-11].
  2. ↑ a b Fabiański Tadeusz, Na skraju dzikich pól, Marszanielka. cracovia-leopolis.pl. [dostęp 2018-10-11].
  3. ↑ a b c d e f g Tadeusz Fabiański. Sylwetki falowców. cracovia-leopolis.pl. [dostęp 2018-10-11].
  4. ↑ Fabiański. Marszanielka 1997 ↓, s. 9.
  5. ↑ Fabiański. Marszanielka 1997 ↓, s. 116.
  6. ↑ Fabiański. Marszanielka 1997 ↓, s. 49, 117.
  7. ↑ a b c Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 24, s. 104-105, Czerwiec 1973. Koło Lwowian w Londynie. 
  8. ↑ a b c d e f g Tadeusz Fabiański. Nekrolog. „Dziennik Polski”. Nr 263, s. 5, 4 listopada 1972. Koło Lwowian w Londynie. 
  9. ↑ Fabiański. Marszanielka 1997 ↓, s. 76-77.
  10. ↑ Stacja Radiowa Lwów. dzieje.pl, 2015-10-05. [dostęp 2018-10-11].
  11. ↑ a b c d Fabiański. Marszanielka 1997 ↓, s. 5.
  12. ↑ a b Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Tadeusz Fabiański. rakowice.eu. [dostęp 2018-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-27)].
  13. ↑ Fabiański. Marszanielka 1997 ↓, s. 119, 120.
  14. ↑ Lista książek. muzeum-ak.pl. [dostęp 2018-10-11].
  15. ↑ W domu przy Batorego 6. books.google.pl. [dostęp 2018-10-11].
  16. ↑ Na skraju dzikich pól. books.google.pl. [dostęp 2018-10-11].
  17. ↑ Marszanielka: róża babci Pauliny ; ze wspomnień bolechowskich, borysławskich, lwowskich i z Rosji. books.google.pl. [dostęp 2018-10-11].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tadeusz_Fabiański&oldid=71789228”