Przejdź do zawartości

Szerokostopek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szerokostopek
Brachytarsomys
Günther, 1875[1]
Ilustracja
Szerokostopek białoogonowy (B. albicaudata) na ilustracji z 1875 roku
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

malgaszomyszowate

Podrodzina

malgaszomyszy

Rodzaj

szerokostopek

Typ nomenklatoryczny

Brachytarsomys albicauda Günther, 1875

Gatunki

3 gatunki (w tym 1 wymarły) – zobacz opis w tekście

Szerokostopek[2] (Brachytarsomys) – rodzaj ssaków z podrodziny malgaszomyszy (Nesomyinae) w obrębie rodziny malgaszomyszowatych (Nesomyidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące endemicznie na Madagaskarze[3][4][5].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 223–245 mm, długość ogona 220–272 mm; masa ciała 235–350 g[4][6].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1875 roku niemiecko-brytyjski zoolog Albert C.L.G. Günther w artykule poświęconym opisowi nowych ssaków z Madagaskaru, opublikowanym w czasopiśmie Proceedings of the Zoological Society of London[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) szerokostopek białoogonowy (B. albicauda).

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]

Brachytarsomys: gr. βραχυς brakhus ‘krótki’; ταρσος tarsos ‘podeszwa nogi, stęp’; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[7].

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[8][6][3]:

Grafika Gatunek Autor i rok opisu Nazwa zwyczajowa[2] Podgatunki[4][3][6] Rozmieszczenie geograficzne[4][3][6] Podstawowe wymiary[4][6][a] Status
IUCN[9]
Brachytarsomys albicauda Günther, 1875 szerokostopek białoogonowy gatunek monotypowy środkowa wyżynna część wyspy DC: 22–23 cm
DO: 22–24 cm
MC: 235–280 g
 LC 
Brachytarsomys villosa F. Petter, 1962 szerokostopek puszystoogonowy gatunek monotypowy północna wyżynna część wyspy DC: 23–24 cm
DO: 26–27 cm
MC: 236–350 g
 VU 

Kategorie IUCN:  LC gatunek najmniejszej troski,  VU gatunek narażony.

Opisano również gatunek wymarły z przełomu plejstocenu i holocenu Madagaskaru[10]:

  1. DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b A.C.L.G. Günther. Notes on some Mammals from Madagascar. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1875, s. 79, 1875. (ang.). 
  2. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 233. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  3. a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 330. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  4. a b c d e S. Goodman & A. Monadjem: Family Nesomyidae (Pouched Rats, Climbing Mice and Fat Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 185. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  5. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Brachytarsomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-20].
  6. a b c d e Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 214. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  7. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 143, 1904. (ang.). 
  8. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-08-22]. (ang.).
  9. Taxonomy: Brachytarsomys – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-08-22]. (ang.).
  10. P. Mein, F. Sénégas, D. Gommery, B. Ramanivosoa, H. Randrianantenaina & P. Kerloc’h. Nouvelles espèces subfossiles de rongeurs du Nord-Ouest de Madagascar. „Comptes Rendus Palevol”. 9 (3), s. 103, 106, 2010. DOI: 10.1016/j.crpv.2010.03.002. (ang.).