Przejdź do zawartości

Szabes goj

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Szabes goj (lub szabesgoj; z jid. שבת גוי; hrb. גוי של שבת goj szel szabat, pol. goj szabatowy) – osoba (goj) zatrudniona do wykonywania niezbędnych czynności, które są zakazane wyznawcom judaizmu podczas szabatu[1][2]. Najczęściej było to ogrzanie pomieszczeń mieszkalnych, podgrzanie pożywienia, zmiana świec w świeczniku lub zapalenie światła[2].

Szabes gojami byli zwykle ubodzy chrześcijanie za niewielkie wynagrodzenie, służący nie-żydzi bądź chrześcijańscy sąsiedzi[2][3]. W podaniach ludowych rolę szabes goja miał często pełnić golem[2].

Przeciwko korzystaniu z usług szabes gojów protestowali niektórzy rabini, określenie szabesgoj było stosowane także dla określenia nieortodoksyjnych lub nie przestrzegających nakazów religijnych Żydów[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Mirosław Korolko, Leksykon kultury religijnej w Polsce. Warszawa 1999, s. 184.
  2. a b c d e Rafał Żebrowski, szabes-goj [online], delet.jhi.pl [dostęp 2025-01-19].
  3. Janusz R. Kowalczyk: W języku polskim – Szabes-goj. [dostęp 2010-10-30].