Przejdź do zawartości

Stosunki białorusko-łotewskie

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Białoruś (kolor zielony) i Łotwa (kolor pomarańczowy) na mapie Europy
Konsulat Białorusi w Dyneburgu
Premier Białorusi Siarhiej Sidorski w towarzystwie premiera Łotwy Valdisa Dombrovskisa (wrzesień 2010)

Stosunki białorusko-łotewskie – międzynarodowe relacje łączące Białoruś i Łotwę. Oba kraje sąsiadują ze sobą i są ważnymi partnerami gospodarczymi. Granica białorusko-łotewska jest równocześnie zewnętrzną granicą Unii Europejskiej i Strefy Schengen.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Stosunki między Łotwą i BRL

[edytuj | edytuj kod]

Jednym z państw, z którymi utrzymywał stosunki powstały po I wojnie światowej Rząd Tymczasowy Łotwy była powołana do życia w marcu 1918 Białoruska Republika Ludowa. Pierwsze bezpośrednie kontakty między Łotwą a rządem BRL przypadły na lato 1919[1]. W sierpniu 1919 w Rydze powstał konsulat Białoruskiej Republiki Ludowej, na czele którego stał Kuźma Ciareszczanka[2]. Działacz ten prowadził w imieniu BRL rozmowy na temat utworzenia na terenie Łotwy białoruskich oddziałów wojskowych, zwracał się do szefa rządu Łotwy Kārlisa Ulmanisa z prośbą o pomoc w walce z bolszewikami i o przepuszczenie białoruskich oddziałów na teren Białorusi[3]. W marcu 1920 przedstawiciele Białoruskiej Republiki Ludowej wchodzili w skład łotewsko-białoruskiej komisji, zajmującej się wytyczeniem przyszłej linii granicznej między Białorusią a Łotwą. Rząd BRL zatwierdził wyniki przeprowadzonych na Łotwie rozmów, komisja jednak nie zebrała się później już ani razu[2]. Współpracy Łotwy i Białoruskiej Republiki Ludowej ustała pod koniec 1920[4].

Stosunki między Łotwą i Białorusią od początku lat 90. XX w.

[edytuj | edytuj kod]

Właściwie stosunki dwustronne między Białorusią i Łotwą zaczęły rozwijać się praktycznie od razu po rozpadzie ZSRR. W grudniu 1991 w Rydze przedstawiciele obu krajów (przewodniczący Rady Najwyższej Białorusi Stanisłau Szuszkiewicz i przewodniczący Rady Najwyższej Republiki Łotewskiej Anatolijs Gorbunovs) podpisali deklarację o stosunkach dobrosąsiedzkich, w której oba kraje wzajemnie uznały się i potwierdziły swą suwerenność oraz integralność terytorialną, a także uznały kulturalną, językową i etniczną specyfikę Białorusinów na Łotwie oraz Łotyszy na Białorusi[5]. 7 kwietnia 1992 Białoruś i Łotwa nawiązały oficjalnie stosunki dyplomatyczne. W 1993 rozpoczęły działalność ambasady obu krajów – białoruska w Rydze oraz łotewska w Mińsku[6]. W kolejnych latach powstały również konsulaty – łotewski w Witebsku oraz białoruski w Dyneburgu[5].

21 lutego 1994 podpisana została między oboma krajami umowa dotycząca ustalenia oficjalnej granicy, w której za podstawę demarkacji przyjęto linię oddzielającą Białoruś i Łotwę w momencie wyjścia Łotwy ze składu ZSRR w 1991. Proces fizycznej demarkacji granicy rozpoczął się w maju 1998 i zakończył w październiku 2006[6].

21 lutego 1994 na Białoruś przybył premier Łotwy Valdis Birkavs. W czasie wizyty podpisano osiem porozumień międzypaństwowych. We wrześniu 1995 odbyła się dwudniowa wizyta delegacji łotewskiej na czele z premierem Mārisem Gailisem. Pierwsze spotkanie na szczeblu prezydentów obu państw (Alaksandr Łukaszenka ze strony białoruskiej oraz Guntis Ulmanis ze strony łotewskiej) odbyło się we wrześniu 1997 w Wilnie. W maju 1998 na Łotwę udała się białoruska delegacja na czele z premierem Siarhiejem Linhiem[5].

We wrześniu 2010 z roboczą wizytą na Łotwę udał się premier Białorusi Siarhiej Sidorski. Program wizyty obejmował rozmowy z premierem Łotwy Valdisem Dombrovskisem.

Diaspory

[edytuj | edytuj kod]

Na początku 2014 roku na Łotwie stale przebywało 2 914 obywateli Białorusi[7]. Oprócz tego na Łotwie zamieszkiwało w tym samym czasie 74 205 przedstawicieli mniejszości białoruskiej, spośród których 30 437 posiadało status obywatela[8].

Na Białorusi zamieszkuje również niewielka mniejszość łotewska. Według spisu narodowego z 2009 jako Łotysze zadeklarowało się na Białorusi 1549 osób[9].

Stosunki gospodarcze

[edytuj | edytuj kod]

Łotwa jest ważnym partnerem gospodarczym Białorusi. Wśród krajów, z którymi Białoruś prowadzi handel zewnętrzny, Republika Łotewska zajmowała w 2012 5. miejsce pod względem wielkości obrotu towarowego oraz 4. miejsce pod względem wielkości eksportu[10].

Podstawę białoruskiego eksportu stanowiły produkty petrochemiczne, metalurgiczne, maszyny, płody rolne i leśne, produkty spożywcze. Z Łotwy importowane są przede wszystkim leki, ryby, tkaniny, cement, silniki i jednostki mocy, konstrukcje metalowe[10].

31 stycznia 2013 na Białorusi były zarejestrowane 373 przedsiębiorstwa z łotewskim kapitałem (w 2011 – 297 przedsiębiorstw) oraz 27 przedstawicielstw łotewskich przedsiębiorstw. Na Łotwie zarejestrowane były w tym czasie 1123 przedsiębiorstwa z białoruskim kapitałem i 15 przedstawicielstw białoruskich podmiotów gospodarczych[10].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Eriks Jekabsons. Stosunki między Łotwą i Białoruską Republiką Ludową w latach 1919-1921. „Białoruskie Zeszyty Historyczne”. 7/1997, s. 49-62. Białystok: Białoruskie Towarzystwo Historyczne. ISSN 1232-7468. [dostęp 2013-05-21]. (pol.). 
  2. a b Аляксандр Ціхаміраў. Балтыйскі вектар у беларускай палітыцы у 1916-1920 гг.. „Журнал международного права и международных отношений”. 1/2006. s. 43. (biał.). 
  3. Encykłapiedyja historyi Biełarusi u 6 tamach. T. 6 Księga 2. Mińsk: „Biełaruskaja encykłapiedyja” imia Pietrusia Brouki, 2003, s. 616. ISBN 985-11-0276-8. (biał.).
  4. Eriks Jekabsons. Stosunki między Łotwą i Białoruską Republiką Ludową w latach 1919-1921. „Białoruskie Zeszyty Historyczne”. 7/1997, s. 62. Białystok: Białoruskie Towarzystwo Historyczne. ISSN 1232-7468. [dostęp 2013-05-21]. (pol.). 
  5. a b c Надежда Халиманович. Отношения между Республикой Беларусь и Латвийской Республикой в политической и торгово-экономической областях (1991-2001). „Белорусский журнал международного права и международных отношений”. 2/2002. 
  6. a b Александр Тихомиров: Беларусь и Латвия не могут преодолеть инерцию прошлого. БелаПАН, 2010-09-28. [dostęp 2014-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-14)]. (ros.).
  7. Latvijas iedzīvotāju sadalījums pēc valstiskās piederības. Pilsonības un migrācijas lietu pārvalde. [dostęp 2014-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-11)]. (łot.).
  8. Latvijas iedzīvotāju sadalījums pēc nacionālā sastāva un valstiskās piederības. Pilsonības un migrācijas lietu pārvalde. [dostęp 2014-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-27)]. (łot.).
  9. Перепись населения 2009 г. Выходные регламентрые таблицы. Национальный состав населения, гражданство: население по национальности и родному языку. Национальный статистический комитет Республики Беларусь (Белстат). [dostęp 2014-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-18)]. (ros.).
  10. a b c Беларусь заинтересована в укреплении отношений с Латвией по всем направлениям - Макей. БЕЛТА - Новости Беларуси, 2013-04-10. [dostęp 2014-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-11)]. (ros.).