Stanisław Celiński (polityk)

Ten artykuł dotyczy posła na Sejm PRL. Zobacz też: Inne osoby o tym imieniu i nazwisku.

Stanisław Celiński

Data i miejsce urodzenia	25 października 1919 Celiny
Data śmierci	12 sierpnia 1995
Poseł VII kadencji Sejmu PRL
Okres	od 21 marca 1976 do 21 marca 1980
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Odznaczenia

Stanisław Celiński (ur. 25 października 1919 w Celinach, zm. 12 sierpnia 1995) – polski szlifierz, poseł na Sejm PRL VII kadencji.

Syn Jana i Rozalii z domu Karwowskiej. Uzyskał wykształcenie zasadnicze zawodowe. W 1941 wywieziono go do zakładów Steyr w Austrii, gdzie pracował do stycznia 1943 – wówczas został aresztowany i osadzony w obozie Auschwitz. Następnie przebywał do końca II wojny światowej w obozie Mauthausen. Po powrocie do Polski pracował do 1948 w Zakładach Przemysłu Drzewnego Biała Podlaska, po czym został zatrudniony jako szlifierz w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego Mielec. W 1976 uzyskał mandat posła na Sejm PRL w okręgu Rzeszów z ramienia Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Zasiadał w Komisji Komunikacji i Łączności oraz w Komisji Oświaty i Wychowania. W 1980 przeszedł na emeryturę. Został działaczem Związku Inwalidów Wojennych oraz Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych.

Pochowany na cmentarzu komunalnym w Mielcu.

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty Krzyż Zasługi
• Medal Komisji Edukacji Narodowej
• Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
• Medal 30-lecia Polski Ludowej
• Wpis do „Księgi zasłużonych dla województwa rzeszowskiego” (1975)^[1]
• „Zasłużony dla Województwa Rzeszowskiego”
• Wpis do „Księgi Zasłużonych dla Miasta Mielca”

• Profil na stronie Biblioteki Sejmowej
• Nota biograficzna w Encyklopedii miasta Mielca