Sofoniasz

Sofoniasz

צְפַנְיָה

prorok
XVIII-wieczna ikona przedstawiająca proroka Sofoniasza
Data urodzenia	VII wiek p.n.e.
Data śmierci	VII wiek p.n.e.
Czczony przez	Kościół katolicki, Cerkiew prawosławna, Kościół koptyjski
Wspomnienie	3 grudnia(kat.), 3 grudnia/16 grudnia (praw.)
Multimedia w Wikimedia Commons

Sofoniasz (hebr. ‏צְפַנְיָה‎, Cefanejah) – jeden z 12 proroków mniejszych Starego Testamentu, autor Księgi Sofoniasza.

Żyjący w okresie panowania Jozjasza zgodnie z autobiograficznym wprowadzeniem był potomkiem Ezechiasza, synem Kusziego^[a][1][2][3]. Zaliczany do proroków mniejszych ze względu na niewielkie rozmiary zachowanej księgi^[1]. Poza wiedzą o tym, że księga została spisana przed reformą z okresu 640–630 p.n.e. bliższe dane o proroku nie zachowały się^[1]. Działał w tym samym czasie co Jeremiasz i Nahum^[2]. Wierny tradycji monoteistycznej piętnował odstępstwa religijne^[1] i wieszcząc kary przygotował grunt na wprowadzenie reformy Jozjasza^[2][3]. Przedstawiał nadejście Dnia Pańskiego jako dnia kary i sądu Bożego, wygłaszając jednocześnie przestrogi kierowane do przywódców, kapłanów i narodów^[1][3]. Sofoniasz wieszczył, iż egzekutorami kary za niesprawiedliwości i synkretyzm religijny będą najeźdźcy^[2]. Zastrzeżenia krytyki co do autentyczności budzą jedynie fragmenty z okresu po niewoli babilońskiej^[2]. Mimo tego, że Sofoniasz w swej księdze nie wspomina nadejścia Mesjasza^[2] pojawił się w synaksariach martyrologium syryjskim, gdzie wspominany jest 3 grudnia/16 grudnia^[3], a także 4 lipca u koptów^[1]. Za sprawą Cezarego Baroniusza wpisany został do martyrologium, gdzie wyznaczono wspomnienie liturgiczne również na 3 grudnia^[1].

• Sofoniasz (imię)
• Paruzja

• Wstęp do Księgi Sofoniasza. Biblia Tysiąclecia. [dostęp 2010-12-02]. (pol.).