Przejdź do zawartości

Sobór Świętych Piotra i Pawła w Homlu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
sobór Świętych Piotra i Pawła
Петрапаўлаўскі сабор
Zabytek: nr rej. 310Г000044
sobór katedralny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Białoruś

Obwód

 homelski

Miejscowość

Homel

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Eparchia

homelska i żłobińska

Katedra

od 1925

Wezwanie

Świętych Piotra i Pawła

Wspomnienie liturgiczne

29 czerwca/12 lipca

Położenie na mapie Homla
Mapa konturowa Homla, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „sobór Świętych Piotra i Pawła”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „sobór Świętych Piotra i Pawła”
Położenie na mapie obwodu homelskiego
Mapa konturowa obwodu homelskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „sobór Świętych Piotra i Pawła”
Ziemia52°25′26,9″N 31°01′03,0″E/52,424139 31,017500
Strona internetowa

Sobór Świętych Apostołów Piotra i Pawła[1] (biał. Сабор Св. Пятра і Паўла, ros. Собор Свв. Апп. Петра и Павла) – sobór prawosławny znajdujący się w Homlu, zbudowany w I połowie XIX wieku. Katedra eparchii homelskiej i żłobińskiej w Egzarchacie Białoruskim Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Ikonostas

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Kamień węgielny pod budowę homelskiej cerkwi położył ks. protoprezbiter Jan Grygorowicz w dniu 18 października 1809. Fundatorem świątyni był hrabia N. P. Rumiancew, do którego należały dobra homelskie. Budowa cerkwi trwała piętnaście lat – jej uroczystego poświęcenia dokonano 9 maja 1824. Architekt G. Clarc nadał budynkowi kształt klacysystyczny z kolumnowym portykiem i ogromną kopułą umieszczoną na wysokim bębnie – wysokość cerkwi wynosiła 25 metrów.

Świątynia służyła wiernym do 1935, gdy zdecydowano o jej przekazaniu na siedzibę muzeum historycznego. Na ponowne otwarcie cerkwi zgodzili się Niemcy w 1941 – od tego czasu działała nieprzerwanie przez dziewiętnaście lat, dopóki nie ulokowano w niej planetarium. Pod koniec lat 80. obiekt przeszedł gruntowną renowację, aż na jesieni 1989 oddano go ponownie wiernym.

Wewnątrz soboru znajduje się grób hrabiego Rumiancewa, który zdobi bogini pokoju – kopia rzeźby Antonio Canovy.

W soborze znajdują się relikwie świętej schimniszki Manefy Homelskiej[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • red. A. A. Voinau [et al.], Architektura Belarusi: encyklapedyčny davednik, Mińsk 1993, ISBN 5-85700-078-5