Przejdź do zawartości

Skorpion włoski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skorpion włoski
Euscorpius italicus
(Herbst, 1800)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

pajęczaki

Rząd

skorpiony

Rodzina

Euscorpiidae

Rodzaj

Euscorpius

Gatunek

skorpion włoski

Skorpion włoski[1] (Euscorpius italicus) – gatunek skorpiona z rodziny Euscorpiidae.

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Skorpion włoski zamieszkuje północną Afrykę (Maroko, Algieria, Tunezja), zachodnią Azję (Gruzja, Turcja, Jemenintrodukowany) i południową Europę (Rosja, Rumunia, była Jugosławia, Albania, Grecja, Włochy i San Marino, Francja, Monako, Szwajcaria i Węgry). Preferuje miejsca ciepłe, często jest spotykany w budynkach, ruinach, szczelinach i na ścianach. Może zamieszkiwać też pod kamieniami, gałęziami i w norkach; na wschodniej części obszaru śródziemnomorskiego spotykany jest w górskich lasach[2][1][3].

Wygląd

[edytuj | edytuj kod]

Skorpion włoski osiąga długość 35–50 mm, samice są nieco większe od samców. Jest największym przedstawicielem rodzaju Euscorpius. Ciało skorpiona włoskiego ma ciemnobrązowy kolor, odnóża i telson są jaśniejsze. Ma on nogogłaszczki zakończone dużymi w stosunku do ciała szczypcami, co jest przystosowaniem do kopania. Ciało jest masywne, odnóża krótkie. Zaodwłok jest krótki i cienki[1][3].

Tryb życia

[edytuj | edytuj kod]
Samica z młodymi na grzbiecie

Gatunek ten jest aktywny nocą, powolny i nieagresywny[1]. Ukąszenia ludzi zdarzają się rzadko i są niegroźne[2][3]. Jad jest słaby, porównywalny z jadem pszczoły. Rozwój zarodkowy trwa 4–5 miesięcy, samica rodzi około 30 młodych, które przez około 2 tygodnie nosi na grzbiecie, zanim staną się samodzielne. Skorpion włoski żyje od 3 do 5 lat[1].

Hodowla

[edytuj | edytuj kod]

Skorpiony włoskie bywają hodowane przez ludzi. Temperatura w terrarium powinna być równa 20–25 °C; nocą może być niższa, do 18 °C. Wilgotność powietrza powinna zawierać się w granicach 50–70%. Dorosłe można hodować w grupach, nie przejawiają agresji w stosunku do własnego gatunku. Można je karmić świerszczami, mniejszymi karaczanami i larwami mączników[1][3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Euscorpius italicus - skorpion włoski. skorpiony.pl, 2015-10-09. [dostęp 2017-09-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-12)]. (pol.).
  2. a b Jan Ove Rein: Euscorpius italicus. [w:] The Scorpion Files [on-line]. Norges teknisk-naturvitenskapelige universitet. [dostęp 2017-09-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-20)]. (ang.).
  3. a b c d Euscorpius italicus. Scorpiones.pl, 2011-02-28. [dostęp 2017-09-26]. (pol.).