Seiko Okamoto
Państwo | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
14 marca 1978 | |||||||||||||||
Gra pojedyncza | ||||||||||||||||
Wygrane turnieje |
0 WTA, 2 ITF | |||||||||||||||
Najwyżej w rankingu |
178 (16 stycznia 2006) | |||||||||||||||
Gra podwójna | ||||||||||||||||
Wygrane turnieje |
1 WTA, 15 ITF | |||||||||||||||
Najwyżej w rankingu |
123 (1 listopada 2004) | |||||||||||||||
Australian Open |
1R (2004, 2005) | |||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
|
Seiko Okamoto (jap. 岡本聖子 Okamoto Seiko; ur. 14 marca 1978) – japońska tenisistka.
Tenisistka odnosząca sukcesy przede wszystkim w turniejach rangi ITF i to szczególnie w grze deblowej. Pierwszy zawodowy mecz rozegrała we wrześniu 1996 roku w Albenie w Bułgarii. Wzięła tam udział w kwalifikacjach do turnieju ITF i po trzysetowym meczu przegrała z reprezentantką gospodarzy, Radoslavą Topalovą. W tym samym miesiącu zagrała jeszcze w kwalifikacjach do podobnego turnieju w Cluj, ale nie przeszła kwalifikacji. Wystąpiła jednak w turnieju głównym jako "lucky loser" (szczęśliwy przegrany). Zagrała tam tylko jedną rundę ale był to jej pierwszy mecz w karierze w fazie głównej turnieju. W 1997 roku, dzięki dzikiej karcie, zagrała na turnieju w Kugayamie, w którym doszła do ćwierćfinału. W następnym roku osiągnęła sześć półfinałów i jeden finał ITF w grze podwójnej a także, po raz pierwszy, zagrała w kwalifikacjach do turnieju WTA w Tokio, odpadła jednak w drugiej rundzie. W 1999 roku wygrała swoje pierwsze dwa turnieje ITF w grze deblowej. W sumie w karierze wygrała dwa turnieje singlowe i piętnaście deblowych rangi ITF.
W 2002 roku udanie przeszła kwalifikacje do turnieju WTA w Tokio i po raz pierwszy w karierze zagrała w fazie głównej turnieju. Przegrała w pierwszym meczu z Martą Marrero. W następnych latach występowała jeszcze wielokrotnie w fazie głównej podobnych turniejów ale nigdy nie udało jej się awansować do drugiej rundy. Największy sukces w rozgrywkach WTA osiągnęła w 2004 roku, wygrywając turniej Moorilla Hobart International w grze deblowej (w parze z rodaczką Shinobu Asagoe) w Hobart na Tasmanii. Było to niemałą sensacją, ponieważ w finale pokonały tenisistki rozstawione z nr 1 w tym turnieju, Els Callens i Barbarę Schett. W 2005 roku wystąpiła w kwalifikacjach do dwóch turniejów wielkoszlemowych, w Wimbledonie i US Open. W obu przypadkach nie przeszła jednak kwalifikacji. Dwukrotnie, dzięki dzikiej karcie, wystąpiła za to w fazie głównej turnieju Australian Open (2004 i 2005) w grze deblowej ale swój udział zakończyła na pierwszej rundzie.
Finały turniejów WTA
[edytuj | edytuj kod]Legenda | |
---|---|
Wielki Szlem | |
Igrzyska olimpijskie | |
WTA Tour Championships | |
1988 – 2008 |
|
Kategoria I | |
Kategoria II | |
Kategoria III | |
Kategoria IV | |
Kategoria V |
Gra podwójna
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 11 stycznia 2004 | Hobart | Twarda | Shinobu Asagoe | Els Callens Barbara Schett |
2:6, 6:4, 6:3 |
Wygrane turnieje rangi ITF
[edytuj | edytuj kod]turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza
[edytuj | edytuj kod]Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
1. | 26/11/2000 | Kōfu | ITF | 10 000 | dywanowa | Keiko Taguchi | 4:1, 1:4, 4:1, 5:3 |
2. | 15/04/2007 | Ho Chi Minh | ITF | 25 000 | twarda | Erika Takao | 6:1, 6:2 |
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2017-02-17] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2017-02-17] (ang.).