Przejdź do zawartości

Sławomir Wojciechowski (generał)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sławomir Wojciechowski
Ilustracja
generał generał
Data i miejsce urodzenia

30 września 1963
Węgorzyno

Przebieg służby
Lata służby

od 1983

Siły zbrojne

Siły Zbrojne PRL
Siły Zbrojne RP

Jednostki

• WSOWOP
• AON
• 3 BPanc
• 36 BPanc
• 36 BZ
• 4 pplot
• JSCSC
• PCO w NATO
• PKW Irak
• 11 DKPanc
• US Army War College
• 17 BZ
• Grupa Bojowa UE
• PKW Afganistan
• Sztab Generalny WP
• MON, DO RSZ, WKP-W
• Sztab Generalny WP

Stanowiska

• d-ca pl, d-ca stacji, baterii rakiet plot, d-ca baterii
• d-ca da plot w BP
• szef obrony plot w BP i BZ
• dowódca pplot
• szef sztabu PKW Irak
• szef szkolenia w DP
• dowódca BZ
• d-ca Grupy Bojowej UE
• dowódca PKW Afganistan
• zastępca szefa Zarządu Planowania Operacyjnego – P3 w SG WP
• dyrektor Departamentu Strategii i Planowania Obronnego w MON
• Dowódca Operacyjny RSZ
• dowódca WKP-W
• Sztab Generalny WP

Główne wojny i bitwy

Stabilizacja Iraku, ISAF

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski Orderu Krzyża Wojskowego Brązowy Krzyż Zasługi Wojskowy Krzyż Zasługi Gwiazda Iraku Gwiazda Afganistanu Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Medal 100-lecia ustanowienia Sztabu Generalnego Wojska Polskiego Medal Pamiątkowy Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe w Iraku Medal „W służbie Bogu i Ojczyźnie” Illinois National Guard Distinguished Service Medal
Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Żołnierz RP” I stopnia Odznaka Honorowa Wojsk Lądowych
Multimedia w Wikimedia Commons

Sławomir Piotr Wojciechowski (ur. 30 września 1963 w Węgorzynie) – generał Wojska Polskiego; doktor nauk o bezpieczeństwie[1][2] (2017); dowódca 4 Pułku Przeciwlotniczego (2004–2007); dowódca 17 Brygady Zmechanizowanej (2008–2012); dowódca Wielonarodowego Korpusu Północno–Wschodniego (2018–2021); od 14 lipca 2022 Polski Przedstawiciel Wojskowy przy Komitecie Wojskowym NATO i Komitecie Wojskowym UE.

Przebieg służby wojskowej

[edytuj | edytuj kod]

W 1987 ukończył Wyższą Szkołę Oficerską Wojsk Obrony Przeciwlotniczej[3] w Koszalinie, po czym promowany został na pierwszy stopień oficerski podporucznika. Zawodową służbę wojskową rozpoczął w macierzystej uczelni, gdzie kolejno zajmował stanowiska: dowódcy plutonu, dowódcy stacji, baterii rakiet plot, dowódcy baterii podchorążych[4][5]. W 1993 został skierowany na studia dowódczo–sztabowe w Akademii Obrony Narodowej. W latach 1995–1997 dowodził dywizjonem artylerii przeciwlotniczej w 3 Brygadzie Pancernej w Trzebiatowie[6]. W 1998 w tej samej jednostce – przeformowanej w 36 Brygadę Pancerną, a w 1999 w 36 Brygadę Zmechanizowaną – sprawował stanowisko szefa obrony przeciwlotniczej[4][3].

W marcu 1999[4] skierowany został do Zielonej Góry, gdzie w stopniu podpułkownika objął funkcję zastępcy dowódcy 4 Pułku Przeciwlotniczego, którym był do 2004[7], po czym 28 maja tego roku w obecności dowódcy 11 Dywizji Kawalerii Pancernej gen. Waldemara Skrzypczaka przyjął obowiązki dowódcy pułku i po uzyskaniu przez pułk tytułu „Zielonogórski”[8], był dowódcą 4 Zielonogórskiego Pułku Przeciwlotniczego w stopniu pułkownika do 2007[9][3]. W 2001 ukończył podyplomowe studia dowódczo–sztabowe w brytyjskiej Akademii Dowódczo-Sztabowej (Joint Services Command and Staff College - JSCSC) w Shrivenham w Wielkiej Brytanii[4] oraz kurs Połączonego Centrum Operacji NATO w Oberammergau w Niemczech (2002)[5]. W 2005 był szefem sztabu Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe IV zmiany Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Iraku[3].

Od lewej gen. Skrzypczak, gen. Wojciechowski i gen. Lamla

W 2007 został skierowany do Żagania na stanowisko szefa szkolenia 11 Dywizji Kawalerii Pancernej. W 2008 ukończył roczne podyplomowe studia polityki obronnej w US Army War College w Carlisle Barracks w stanie Pensylwania w USA. 15 września 2008 objął dowodzenie w obecności dowódcy 11 DKPanc gen. dyw. Pawła Lamli[6] 17 Brygadą Zmechanizowaną w Międzyrzeczu i Wędrzynie[3][10]. 8 listopada 2008 prezydent RP Lech Kaczyński mianował go generałem brygady[11]. W latach 2009–2010 17 WBZ jako pierwsza jednostka z Polski była trzonem Grupy Bojowej Unii Europejskiej (Force HeadQuarters Commander GBUE/I 2010)[12], której był dowódcą[13]. Od kwietnia 2011 do października 2011 dowodził IX zmianą PKW w Afganistanie[14]. Dowodzenie brygadą z Międzyrzecza przekazał 5 stycznia 2012 gen. Rajmundowi Andrzejczakowi[15][16].

W 2012 objął stanowisko zastępcy szefa Zarządu Planowania Operacyjnego – P3 w Sztabie Generalnym WP[17]. 10 kwietnia 2012 odebrał honorowy tytuł „Przodujący Oddział Wojska Polskiego”[18]. W 2013 został dyrektorem Departamentu Strategii i Planowania Obronnego MON[19], jednocześnie zajmując to stanowisko, pracował także w Zespole ds. Nowego Systemu Kierowania i Dowodzenia SZ RP i po jego wprowadzeniu został szefem tego zespołu, którego zadaniem było przygotowanie oceny ówczesnej reformy[17].

W 2015 został zastępcą Dowódcy Operacyjnego Rodzajów Sił Zbrojnych[20]. Z dniem 1 stycznia 2017 został mianowany na stanowisko Dowódcy Operacyjnego Rodzajów Sił Zbrojnych[21]. Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 9 stycznia 2017 został mianowany na stopień generała dywizji[22]. Nominację wręczył prezydent Andrzej Duda na wniosek ministra obrony narodowej Antoniego Macierewicza[23][24]. W 2017 obronił doktorat na Akademii Sztuki Wojennej[1][25]. 22 lutego 2018 prezydent RP Andrzej Duda, na wniosek ministra obrony narodowej Mariusza Błaszczaka, mianował go na stopień generała broni[26], odpowiadającego etatowi przypisanemu do stanowiska dowódcy operacyjnego. Akt mianowania odebrał z rąk prezydenta Andrzeja Dudy 1 marca 2018 w trakcie obchodów Narodowego Dnia Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”[27].

12 września 2018 został skierowany do Szczecina na stanowisko dowódcy Wielonarodowego Korpusu Północno-Wschodni[28][29][30], którym był do 19 listopada 2021[31]. W 2020 był w składzie Rady Programowej Akademii Wojsk Lądowych im. generała Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu[32]. W listopadzie 2021 minister obrony narodowej Mariusz Błaszczak skierował go do rezerwy kadrowej w ramach wykonywania zadań w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego[33][34]. 14 lipca 2022 objął funkcję Polskiego Przedstawiciela Wojskowego przy Komitetach Wojskowych NATO i UE[35][36][37].

Żona Renata, córki Aleksandra i Anna[6].

Awanse

[edytuj | edytuj kod]

(...)

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Odznaki i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

i inne

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Uchwałą Zarządu Powiatu, starosta Krzysztof Romankiewicz wręczył dowódcy pułku Sławomirowi Wojciechowskiemu pamiątkową szablę z okazji nadania dla 4 pułku przeciwlotniczego tytułu wyróżniającej nazwy „Zielonogórski”[8].
  2. ↑ Dla 1 Dywizjonu Przeciwlotniczego 4 Zielonogórskiego Pułku Przeciwlotniczego[48].
  3. ↑ Minister Obrony Narodowej 23 marca 2009 przyznał Tytuł honorowy za szczególne osiągnięcia w 2008 roku dla 17 Wielkopolskiej Brygady Zmechanizowanej im. gen. broni Józefa Dowbora-Muśnickiego[56].
  4. ↑ Dla dowódcy Kontyngentu i żołnierzy IX zmiany Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Islamskiej Republice Afganistanu na podstawie rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dn. 23 czerwca 2010 r. nadano tytuł honorowy „Przodujący Oddział Wojska Polskiego” i mają prawo do noszenia sznura wyróżniającego w kolorze niebieskim (a dowódca w kolorze niebiesko srebrnym) z dwoma chwastami za dokonanie czynu bojowego lub innego czynu w czasie przeprowadzenia akcji humanitarnej, poszukiwawczej lub ratowniczej połączonego z ofiarnością i odwagą żołnierzy.[18].
  5. ↑ Wyróżnienie przyznane przez niezależny komitet doradczy Nobilis Media dla Dowódcy i Wielonarodowego Korpusu Północny–Wschód w kategorii Instytucja Międzynarodowa. Gala wręczenia wyróżnień odbyła się w studiu S1 Radia Szczecin w ramach Kongresu Polska Bezpieczna. Statuetkę Nobilis odebrał gen. broni Sławomir Wojciechowski[57].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b ​Rozprawa doktorska. akademia.mil.pl. [dostęp 2022-04-20].
  2. ↑ Uchwała Rady nr 5 Wydziału Bezpieczeństwa Narodowego z dnia 18.12.2017 Akademii Sztuki Wojennej.
  3. ↑ a b c d e f Komorowski 2009 ↓, s. 263.
  4. ↑ a b c d Komorowski 2007 ↓, s. 88.
  5. ↑ a b Jasiński 2012 ↓, s. 89.
  6. ↑ a b c Komorowski 2009 ↓, s. 223.
  7. ↑ Komorowski 2005 ↓, s. 106.
  8. ↑ a b Komorowski 2005 ↓, s. 208.
  9. ↑ Komorowski 2006 ↓, s. 11.
  10. ↑ Komorowski 2009 ↓, s. 236.
  11. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 8 listopada 2008 r. nr 112-54-08 o nadaniu stopni oficerskich generała brygady oraz stopnia oficerskiego kontradmirała (Monitor Polski z 2008 r. Nr 89, poz. 775).
  12. ↑ Jasiński 2011 ↓, s. 186.
  13. ↑ a b Jasiński 2012 ↓, s. 90.
  14. ↑ Jasiński 2012 ↓, s. 88.
  15. ↑ Komorowski 2009 ↓, s. 9.
  16. ↑ Jasiński 2013 ↓, s. 6.
  17. ↑ a b "Na kłopoty... Wojciechowski". Nominacja dowódcy korpusu w Szczecinie łamie schematy. defence24.pl, 22 czerwca 2018. [dostęp 2022-04-20].
  18. ↑ a b Wyróżnienie dla IX zmiany Polskiego Kontyngentu Wojskowego. naszemiasto.pl, 2012-4-10. [dostęp 2022-04-20].
  19. ↑ Jasiński 2015 ↓, s. 237.
  20. ↑ Gałecki 2017 ↓, s. 117.
  21. ↑ M.P. z 2017 r. poz. 245
  22. ↑ M.P. z 2017 r. poz. 235
  23. ↑ Gałecki 2017 ↓, s. 278.
  24. ↑ ​Prezydent wręczył nominacje dowódcy operacyjnemu i dowódcy WOT. interia.pl, 2017-01-10. [dostęp 2022-04-20].
  25. ↑ ​Recenzje w przewodzie doktorskim. ck.gov.pl, 2017-01-10. [dostęp 2022-04-21].
  26. ↑ a b M.P. z 2018 r. poz. 309
  27. ↑ Uroczyście wręczono awanse generalskie. gov.pl, 2018-03-01. [dostęp 2022-04-27].
  28. ↑ Nowy dowódca w szczecińskim Korpusie. polska-zbrojna.pl, 2018-09-11. [dostęp 2022-04-20].
  29. ↑ Jakuboszczak 2020 ↓, s. 236.
  30. ↑ Jakuboszczak 2021 ↓, s. 202.
  31. ↑ Zmiana na czele korpusu NATO w Szczecinie. polska-zbrojna.pl, 2021-11-19. [dostęp 2022-04-20].
  32. ↑ Pierwsze obrady Rady Programowej AWL. wojsko-polskie.pl. [dostęp 2022-04-19].
  33. ↑ Gen. Wojciechowski idzie do Sztabu Generalnego. polska-zbrojna.pl, 2021-11-08. [dostęp 2022-04-20].
  34. ↑ Generał broni / Admirał floty. gov.pl, 2021-11-22. [dostęp 2022-04-20].
  35. ↑ Polak na czele Międzynarodowego Sztabu Wojskowego NATO. Nowe stanowisko gen. Wojciechowskiego [online], defence24.pl [dostęp 2022-09-21] (pol.).
  36. ↑ NATO Biography: Lieutenant General Sławomir Wojciechowski – Military Representative – Poland – 2022
  37. ↑ Polish Military Representative to NATO and EU Military Committees (2022- )
  38. ↑ M.P. z 2008 r. nr 89, poz. 775
  39. ↑ M.P. z 2017 r. poz. 235
  40. ↑ M.P. z 2024 r. poz. 582
  41. ↑ M.P. z 2024 r. poz. 438 – pkt 2.
  42. ↑ M.P. z 2005 r. nr 74, poz. 1014 – pkt 6.
  43. ↑ M.P. z 2012 r. poz. 284
  44. ↑ Jasiński 2012 ↓, s. 201.
  45. ↑ M.P. z 2001 r. nr 39, poz. 636 – pkt 1247.
  46. ↑ Nominacje generalskie i odznaczenia. prezydent.pl, 15 sierpnia 2016. [dostęp 2022-04-21].
  47. ↑ a b c Jasiński 2012 ↓, s. 199.
  48. ↑ a b Komorowski 2007 ↓, s. 91.
  49. ↑ a b c d e NATO, Sławomir Wojciechowski, Military representative for Poland [online], NATO [dostęp 2024-10-22] (ang.).
  50. ↑ 100-lecie ustanowienia Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. edw.wp.mil.pl. [dostęp 2022-04-21].
  51. ↑ Uroczystość upamiętniająca stulecie biskupstwa polowego w Polsce. ordynariat.wp.mil.pl. [dostęp 2022-04-21].
  52. ↑ Powitanie IX zmiany Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Afganistanie. ordynariat.wp.mil.pl, 9 listopada 2011. [dostęp 2022-04-21].
  53. ↑ Jasiński 2011 ↓, s. 97.
  54. ↑ Gen. bryg. Sławomir Wojciechowski: - Buzdygan za służbę pod unijną flagą. gazetalubuska.pl. [dostęp 2022-04-21].
  55. ↑ Jasiński 2015 ↓, s. 144.
  56. ↑ Jasiński 2010 ↓, s. 55–73.
  57. ↑ Nobilisy 2018 przyznane. nobilismedia.pl. [dostęp 2022-04-21].
  58. ↑ Konferencja i uroczystość wręczenia odznak pamiątkowych Muzeum Wojska Polskiego. muzeumwp.pl. [dostęp 2022-04-21].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Piotr Jakuboszczak (red.): Kronika Wojska Polskiego 2020. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2021, s. 202. ISSN 1734-2317.
  • Piotr Jakuboszczak (red.): Kronika Wojska Polskiego 2019. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2020, s. 236. ISSN 1734-2317.
  • Artur Gałecki (red.): Kronika Wojska Polskiego 2017. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2018, s. 8. ISSN 1734-2317.
  • Artur Gałecki (red.): Kronika Wojska Polskiego 2016. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2017, s. 117; 278. ISSN 1734-2317.
  • Grzegorz Jasiński (red.): Kronika Wojska Polskiego 2014. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2015, s. 144; 237. ISSN 1734-2317.
  • Grzegorz Jasiński (red.): Kronika Wojska Polskiego 2012. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2013, s. 6. ISSN 1734-2317.
  • Grzegorz Jasiński (red.): Kronika Wojska Polskiego 2011. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2012, s. 88; 89; 90; 199; 201. ISSN 1734-2317.
  • Grzegorz Jasiński (red.): Kronika Wojska Polskiego 2010. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2011, s. 97; 186. ISSN 1734-2317.
  • Grzegorz Jasiński (red.): Kronika Wojska Polskiego 2009. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2010, s. 55–73. ISSN 1734-2317.
  • Krzysztof Komorowski (red.): Kronika Wojska Polskiego 2008. Warszawa: Ministerstwo Obrony Narodowej – Wojskowe Biuro Badań Historycznych, 2009, s. 9; 223; 236; 263. ISSN 1734-2317.
  • Krzysztof Komorowski (red.): Kronika Wojska Polskiego 2006. Warszawa: Fundacja Polonia Militaris, 2007, s. 88; 91. ISSN 1734-2317.
  • Krzysztof Komorowski (red.): Kronika Wojska Polskiego 2005. Warszawa: Fundacja Polonia Militaris, 2006, s. 11. ISSN 1734-2317.
  • Krzysztof Komorowski (red.): Kronika Wojska Polskiego 2004. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Obronnej, 2005, s. 106; 208. ISSN 1734-2317.
  • Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” z 2008, 2018

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sławomir_Wojciechowski_(generał)&oldid=75025595”