Przejdź do zawartości

Robert Hooks

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Robert Hooks
Robert Dean Hooks
Ilustracja
Robert Hooks
Imię i nazwisko

Bobby Dean Hooks

Data i miejsce urodzenia

18 kwietnia 1937
Waszyngton

Zawód

aktor, reżyser teatralny, działacz społeczny

Współmałżonek

Rosie Lee Hooks
(rozwód)
Yvonne Hickman
(1955–?; rozwód)
Lorrie Marlow
(od 2008)

Lata aktywności

od 1963

Strona internetowa

Robert Dean „Bobby” Hooks[1] (ur. 18 kwietnia 1937 w Waszyngtonie) – amerykański aktor, reżyser teatralny i aktywista[2]. W swojej długoletniej i bogatej karierze filmowej, obejmującej ponad sto ról filmowych i telewizyjnych, przyszło mu występować u boku tak znanych gwiazd światowego kina jak: Michael Caine, Jane Fonda, James Stewart, Wesley Snipes, Laurence Fishburne, Faye Dunaway, George C. Scott, Richard Pryor czy Lee Grant.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w szpitalu w Foggy Bottom, jednej z najstarszych, prestiżowych dzielnic Waszyngtonu[3], jako najmłodsze z pięciorga dzieci szwaczki Mae Berthy (z domu Ward) i Edwarda Hooksa[4], którzy przeprowadzili się z Rocky Mount w Karolinie Północnej z czwórką innych dzieci: córkami - Bernice i Caroleigh oraz synami - Charlesem „Charliem” i Jamesem Walterem „Jimmym”. Jego ojciec zginął w wypadku przy pracy na kolei w 1939, gdy Robert miał dwa lata.

Uczęszczał do Stevens Elementary School[5]. W wieku dziewięciu lat, za namową swojej najstarszej siostry Bernice, która prowadziła teatralne warsztaty szkolne we Francis Junior High School wystąpił w swojej pierwszej sztuce teatralnej – Piraci z Penzance. Jako uczeń szkoły podstawowej wraz z rodzeństwem co roku pracował na plantacji tytoniu swojego wuja, aby zarobić pieniądze na dalsza naukę. W 1954, wraz z początkiem likwidacji segregacji rasowej w szkolnictwie USA (Brown v. Board of Education), przeniósł się do Filadelfii, gdzie rozpoczął naukę w West Philadelphia High School. Tam też zdobywał swoje pierwsze doświadczenia aktorskie – amatorsko występował w sztukach Samuela Becketta i Williama Shakespeare’a. W 1956, po ukończeniu szkoły, zrezygnował (na rzecz dwójki początkujących aktorów - Charlesa Dierkopa i Bruce’a Derna) z przyznanego mu stypendium w Temple University[6] i wstąpił do filadelfijskiej The Bessie V. Hicks School of Theatre. Po jej ukończeniu w 1959 przeniósł się do Nowego Jorku[5].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W kwietniu 1960 zastąpił Louisa Gossetta i zadebiutował na Brodwayu w roli George’a Murchisona w sztuce Lorraine Hansberry Rodzynek w słońcu (A Raisin in the Sun) u boku Sidneya Poitiera i Ruby Dee. W 1961 pojawił się na Broadwayu w przedstawieniu Shelagh Delaney Smak miodu (A Taste of Honey), zastępując Billy’ego Dee Williamsa. W 1962 trafił na off-Broadway i w zastępstwie za Jamesa Earla Jonesa zagrał Deodatusa Village’a w spektaklu Jeana Geneta Murzyni (The Blacks). W 1963 powrócił na off-Broadway jako Dennis Thornton w musicalu Ballada dla Bimshire (Ballad for Bimshire), a w 1964 jako asystent sceniczny w sztuce Tennessee Williamsa Pociąg mleczny już się tu nie zatrzymuje (The Milk Train Doesn’t Stop Here Anymore) z udziałem Tallulaha Bankheada i Taba Huntera. Zaraz potem, 24 marca 1964, na off-Broadwayu zapoczątkował rolę Claya w Holendrze (Dutchman) Amiri Baraki, gdzie był też producentem przedstawienia[7]. Były to wszystko sztuki znanych, współczesnych amerykańskich i europejskich dramaturgów, uznawane obecnie za klasykę swojego gatunku. Współzałożyciel Negro Ensemble Company, Hooks był także twórcą DC Black Repertory Company z siedzibą w jego rodzinnym Waszyngtonie[8].

W 1963 po raz pierwszy wystąpił na małym ekranie jako detektyw Stern w jednym z odcinków serialu East Side/West Side - pt. „Pełnoletność” (Age of Consent) z George’em C. Scottem i Cicely Tyson. Jego kinowym debiutem była rola Reeve’a Scotta w dramacie Szybki zmierzch (Hurry Sundown, 1967)[9] u boku Michaela Caine’a, Jane Fondy i Diahann Carroll. W trzecim filmie pełnometrażowym kultowej serii Star TrekStar Trek III: W poszukiwaniu Spocka (1984) w reżyserii Leonarda Nimoya zagrał postać admirała Morrowa.

Nagrody i nominacje

[edytuj | edytuj kod]

W 1966 zdobył dwie nagrody Theatre World - jako producent spektaklu Douglasa Turnera Warda Szczęśliwe zakończenie / dzień nieobecności (Happy Ending / Day of Absence) i za rolę Razza w Gdzie jest tatuś? (Where’s Daddy?), a także był nominowany do Tony Award za rolę Clema w musicalu Hallelujah, Baby![10]. W 1967 zdobył Złoty Laur. Jako współtwórca The Negro Ensemble Company w 1968 odebrał Vernon Rice-Drama Desk Award, a w 1969 został uhonorowany nagrodą specjalną Tony Award. W 1974 przyznano jemu Tony Award za produkcję Rzeka Niger (The River Niger). Otrzymał zarówno nagrodę Pioneer Award, jak i NAACP Image Award za całokształt twórczości i został wprowadzony do galerii sław czarnoskórych aktorów Black Filmmakers Hall of Fame. Zdobył także nagrodę Emmy za specjalny program PBS Voices of Our People.

Działalność pozasceniczna

[edytuj | edytuj kod]

W 1967 wraz z Douglasem Turnerem Wardem był założycielem non-profitowej organizacji "The Negro Ensemble Company" ("NEC"). Za pomocą stypendiów oraz warsztatów i seminariów zawodowych, od ponad 50 lat promuje ona i wspiera czarnoskórych aktorów[11]. Fundator lub współzałożyciel i koordynator kilku innych inicjatyw siostrzanych do "NEC", stawiających sobie za cel promocję i wspieranie przedstawicieli mniejszości etnicznych USA na polu kultury i nauki oraz przestrzeganie ich praw obywatelskich[12][13]

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Trzykrotnie żonaty. Ze związków tych (z Rosie Lee Hooks – aktorką, Yvonne Hickman i Lorrie Marlow – również aktorką) ma czworo dzieci. Obydwa pierwsze małżeństwa zakończyły się rozwodem. Od 2008 roku jest żonaty z aktorką Lorrie Marlow[14]. Ojciec Kevina Hooksa – reżysera i aktora, Erica Hooksa i Christophera Cartera – również aktorów, a także Cecelii Ann Hooks Onibudo, Michelle Thomas Hooks, Roberta Hooks Jr. i Kiyo Dean Tarpley Hooks[15].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Seriale TV

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Robert Hooks. Listal. [dostęp 2020-12-14]. (ang.).
  2. Lorrie Marlow and Robert Hooks. „The New York Times”, 2008-06-15. [dostęp 2019-08-02]. (ang.).
  3. Robert Hooks Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2020-12-14]. (ang.).
  4. Robert Hooks Biography (1937-). Film Reference. [dostęp 2019-08-01]. (ang.).
  5. a b Robert Hooks Biography. The HistoryMakers. [dostęp 2020-12-14]. (ang.).
  6. Hal Erickson: Robert Hooks Biography. AllMovie. [dostęp 2020-12-14]. (ang.).
  7. Robert Hooks. Internet Off-Broadway Database. [dostęp 2020-12-14]. (ang.).
  8. Robert Hooks Biography. TV.com. [dostęp 2020-12-14]. (ang.).
  9. Robert Hooks. Rotten Tomatoes. [dostęp 2020-12-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-14)]. (ang.).
  10. Robert Hooks. Internet Broadway Database. [dostęp 2020-12-14]. (ang.).
  11. The Negro Ensemble Company – About the Company. [w:] PBS. American Masters [on-line]. 2004-08-18. [dostęp 2019-08-02]. (ang.).
  12. Darlene Donloe: Robert Hooks Waxes Lyrical About the 50-Year Anniversary of the Negro Ensemble Company. [w:] This Stage [on-line]. 2017-09-22. [dostęp 2019-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-26)]. (ang.).
  13. [1] Black Academy of Arts and Letters records 1968-1980] (ang.) W: The New York Public Library. Archives and Manuscripts [dostęp 02 sierpnia 2019].
  14. Lorrie Marlow and Robert Hooks. [w:] The New York Times [on-line]. 2008-06-15. [dostęp 2019-08-02]. (ang.).
  15. Robert Hooks. Biography. [w:] Imdb [on-line]. [dostęp 2019-08-02]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]