Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Radosława Mawrodiewa (bułg. Радослава Мавродиева ur. 13 marca 1987 w Sliwenie) – bułgarska lekkoatletka specjalizująca się w pchnięciu kulą.
Zadebiutowała w 2004, zajmując 6. miejsce na mistrzostwach świata juniorów w Grosseto, a rok później była piąta na juniorskim czempionacie Europy. Szósta zawodniczka mistrzostw Europy w Helsinkach (2012). Dwa lata później zajęła 12. miejsce podczas europejskiego czempionatu w Zurychu. Brązowa medalistka halowych mistrzostw Europy w Pradze (2015). Szósta zawodniczka halowych mistrzostw świata w Portland (2016) i uczestniczka mistrzostw Europy w Amsterdamie w tym samym roku. W 2017 została halową wicemistrzynią Europy.
Dwukrotna uczestniczka mistrzostw świata – zarówno w 2011, jak i w 2013 nie udało jej się awansować do finału. W 2012 reprezentowała Bułgarię na igrzyskach olimpijskich w Londynie – po trzech nieudanych próbach w eliminacjach została nieklasyfikowana.
Złota medalistka mistrzostw Bułgarii oraz mistrzostw krajów bałkańskich na stadionie i w hali. Reprezentantka kraju w pucharze Europy i na drużynowych mistrzostwach Europy.
Rekordy życiowe: stadion – 18,95 (20 lipca 2018, Stara Zagora); hala – 19,12 (3 marca 2019, Glasgow).
Rok
|
Impreza
|
Miejsce
|
Lokata
|
Wynik
|
2004 |
Mistrzostwa świata juniorów |
Grosseto |
6. miejsce |
15,79
|
2005 |
I liga pucharu Europy |
Leiria |
5. miejsce |
15,20
|
2005 |
Mistrzostwa Europy juniorów |
Kowno |
5. miejsce |
15,72
|
2010 |
III liga drużynowych mistrzostw Europy |
Marsa |
2. miejsce |
16,78
|
2010 |
Mistrzostwa Europy |
Barcelona |
el. – 18. miejsce |
15,58
|
2011 |
Halowe mistrzostwa Europy |
Paryż |
el. – 12. miejsce |
15,24
|
2011 |
Zimowy puchar Europy w rzutach |
Sofia |
6. miejsce |
16,79
|
2011 |
II liga drużynowych mistrzostw Europy |
Nowy Sad |
2. miejsce |
16,25
|
2011 |
Mistrzostwa świata |
Daegu |
el. – 25. miejsce |
15,76
|
2012 |
Halowe mistrzostwa świata |
Stambuł |
el. – |
NM
|
2012 |
Zimowy puchar Europy w rzutach |
Bar |
15. miejsce |
15,58
|
2012 |
Mistrzostwa Europy |
Helsinki |
6. miejsce |
18,14
|
2012 |
Igrzyska olimpijskie |
Londyn |
el. – |
NM
|
2013 |
Halowe mistrzostwa Europy |
Göteborg |
el. – 10. miejsce |
17,32
|
2013 |
Zimowy puchar Europy w rzutach |
Castellón de la Plana |
4. miejsce |
17,40
|
2013 |
I liga drużynowych mistrzostw Europy |
Dublin |
1. miejsce |
18,36
|
2013 |
Mistrzostwa świata |
Moskwa |
el. – 19. miejsce |
17,34
|
2014 |
Halowe mistrzostwa świata |
Sopot |
el. – 17. miejsce |
16,48
|
2014 |
Zimowy puchar Europy w rzutach |
Leiria |
11. miejsce |
16,22
|
2014 |
II liga drużynowych mistrzostw Europy |
Ryga |
1. miejsce |
17,80
|
2014 |
Mistrzostwa Europy |
Zurych |
12. miejsce |
16,98
|
2015 |
Halowe mistrzostwa Europy |
Praga |
3. miejsce |
17,83
|
2015 |
Zimowy puchar Europy w rzutach |
Leiria |
4. miejsce |
17,17
|
2015 |
II liga drużynowych mistrzostw Europy |
Stara Zagora |
2. miejsce |
17,84
|
2016 |
Halowe mistrzostwa świata |
Portland |
6. miejsce |
18,00
|
2016 |
Mistrzostwa Europy |
Amsterdam |
5. miejsce |
18,10
|
2016 |
Igrzyska olimpijskie |
Rio de Janeiro |
el. – 21. miejsce |
17,20
|
2017 |
Halowe mistrzostwa Europy |
Belgrad |
2. miejsce |
18,36
|
2017 |
Mistrzostwa świata |
Londyn |
el. – 21. miejsce |
16,99
|
2018 |
Halowe mistrzostwa świata |
Birmingham |
15. miejsce |
16,33
|
2018 |
Mistrzostwa Europy |
Berlin |
6. miejsce |
18,03
|
2019 |
Halowe mistrzostwa Europy |
Glasgow |
1. miejsce |
19,12
|