Pylajmenes

Pylajmenes (gr.: Πυλαιμένης, Pylaiménēs) – mityczny król Paflagończyków.

Jako trojański sprzymierzeniec dowodził armią Paflagończyków podczas wojny trojańskiej. Został zabity w bitwie z ręki Menelaosa ze Sparty. Miał ze sobą syna zwanego Harpalion, który zginął z ręki Merionesa, syna Molosa. Śmierć Pylajmenesa została przedstawiona w V pieśni, pomimo to wystąpił w orszaku żałobnym syna w XIII pieśni. Jest to słynna pomyłka w Iliadzie, zauważona już przez komentatorów starożytnych. Homer nie dostarczył żadnych informacji o jego pochodzeniu. Inni późniejsi mitografowie wymieniają jako jego ojca, Bisaltesa (Apollodor z Aten z II/III w. n.e., Biblioteka) lub Meliusa (Diktys Kreteńczyk z II/III w, n.e.?, Wojna trojańska). Większość współczesnych uczonych przychyla się za pierwszym imieniem.

• Grimal P., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, przekł. M. Bronarska [i in.], wyd. III – dodruk, Ossolineum, Wrocław 2008, s. 118 i 307, ISBN 978-83-04-04673-3.
• Homer, Dzieła, t. I: Iliada (II 581; V 576 n.; XIII 657 n.), przekł. F. K. Dmochowski, skolacjonowanie z oryg., oprac. i kom. Z. Kubiak, wstęp do całości Z. Kubiak, PIW, Warszawa 1990, ISBN 83-06-01623-8.