Pseudohydrosme

*Pseudohydrosme*
	; Pseudohydrosme gabunensis
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	żabieńcowce
Rodzina	obrazkowate
Podrodzina	Aroideae
Rodzaj	Pseudohydrosme
	Nazwa systematyczna
	Pseudohydrosme Engl.; Bot. Jahrb. Syst. 15: 455 (1893)
	Typ nomenklatoryczny
	Pseudohydrosme gabunensis Engl.
Synonimy
	Zyganthera N.E.Br. in D.Oliver & auct. suc. (eds.);
	Zyganthera N.E.Br. in D.Oliver & auct. suc. (eds.);
	Multimedia w Wikimedia Commons

Pseudohydrosme – rodzaj bylin, geofitów, należący do rodziny obrazkowatych, liczący 2 gatunki endemiczne dla Gabonu^[4]: Pseudohydrosme buettneri Engl. i Pseudohydrosme gabunensis Engl. Nazwa naukowa rodzaju została utworzona za pomocą pochodzącego z języka greckiego ψευδής (pseudos – fałszywy), dodanego do nazwy rodzaju roślin z rodziny obrazkowatych Hydrosme (obecnie jest to synonim rodzaju dziwidło) i odnosi się do rzekomego podobieństwa obu rodzajów roślin^[5]. Rośliny zapylane są przez chrząszcze z rodzin Scaphidiidae i kusakowatych oraz muchówki z rodzin Choridae i Sphaeroceridae^[6].

Morfologia

Pokrój: Duże, przechodzące okres spoczynku w porze suchej, rośliny zielne.

Łodyga: Spłaszczona, kulista bulwa pędowa.

Liście: Rośliny tworzą pojedynczy liść właściwy na krótkim, pokrytym kolcami ogonku, u nasady otoczonym katafilami, o długości 4–5 cm i szerokości 1–2 cm. Blaszka liściowa u młodych roślin prosta, strzałkowato-oszczepowata lub podzielona wąskimi szczelinami na 3 odwrotnie trójkątne segmenty, u roślin dorosłych trójsieczna, o dwudzielnie- lub pierzastozłożonych listkach. Nerwacja pierzasta.

Kwiaty: Rośliny jednopienne, tworzące pojedynczy kwiatostan typu kolbiastego pseudancjum. Szypułka krótka, 3-centymetrowa. Pochwa kwiatostanu duża, o długości 40 cm, podłużno-jajowato-eliptyczna, w dolnej części zwinięta, w górnej lejkowata, szeroko otwarta z odwiniętymi brzegami; z zewnątrz kremowo-żółtawa, wewnątrz czerwonawo-brązowa z kremowo-żółtawymi marginesami. Kolba krótka, o długości 9 cm, siedząca, pokryta kwiatami płodnymi na całej długości (P. gabunensis) lub z wyrostkiem pokrytym prątniczkami (P. buettneri). Kwiaty męskie 2-5-pręcikowe, siedzące. Pylniki połączone szerokim łącznikiem. Zalążnie 2-komorowe. W każdej komorze znajduje się pojedynczy, anatropowy, zalążek. Znamiona słupków grube, dyskowate, osadzone na krótkim znamieniu.

Owoce: Owocostan składa się z jagód.

Genetyka: Liczba chromosomów 2n = 40.

Systematyka

Według Wilberta Hetterscheida z The International Aroid Society różnice między rodzajem Pseudohydrosme i Anchomanes są taksonomicznie trywialne i rodzaje te powinny zostać połączone. Jedyną różnicą morfologiczną między oboma rodzajami, poza długością ogonka liściowego, jest liczba komór zalążni (odpowiednio 2 i 1). Nadto gatunek P. buettneri, odnaleziony przez Englera w 1884 r. i opisany w 1892 r., nie został od tego czasu znaleziony na wskazanych siedliskach (w przeciwieństwie do występującego w tych samych miejscach P. gabunensis) i prawdopodobnie został on błędnie wyodrębniony lub wymarł.

Rodzaj należy do plemienia Nephthytideae i podrodziny Aroideae z rodziny obrazkowatych^[2]^[7].

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ ^a ^b Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2016-11-02] (ang.).
↑ Index Nominum Genericorum. [dostęp 2010-06-29]. (ang.).
↑ ^a ^b R. Govaerts i D.G. Frodin: World Checklist of Araceae (and Acoraceae). The Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew, 2002. [dostęp 2010-07-22]. (ang.).
↑ Umberto Quattrocchi: CRC world dictionary of plants names: common names, scientific names, eponyms, synonyms, and etymology. Boca Raton: CRC Press, 1999. ISBN 0-8493-2673-7. (ang.).
↑ Marc Gibernau. Pollinations and visitors of aroid inflorescences. „Aroideana”. 26, s. 66-83, 2003. (ang.).
↑ L.I. Cabrera et al. Phylogenetics relationships of aroids and duckweeds (Araceae) inferred from coding and noncoding plastid DNA. „American Journal of Botany”. 95(9), s. 1153-1165, 2008. (ang.).

Bibliografia

T. Stützel, Klaus Kubitzki: Flowering Plants. Monocotyledons : Alismatanae and Commelinanae (except Gramineae) (The Families and Genera of Vascular Plants). Springer. ISBN 3-540-64061-4.
A. Engler. Araceae–Lasioideae. „Das Pflanzenreich”. 48, 1911. A. Engler. (łac.).
N.E. Brown. Aroideae. „Flora of Tropical Africa”. 8, 1902. W.T. Thiselton-Dyer. Londyn. (ang.).

Linki zewnętrzne

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2016-11-02] (ang.).

[3] Index Nominum Genericorum. [dostęp 2010-06-29]. (ang.).

[kew-4] R. Govaerts i D.G. Frodin: World Checklist of Araceae (and Acoraceae). The Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew, 2002. [dostęp 2010-07-22]. (ang.).

[5] Umberto Quattrocchi: CRC world dictionary of plants names: common names, scientific names, eponyms, synonyms, and etymology. Boca Raton: CRC Press, 1999. ISBN 0-8493-2673-7. (ang.).

[6] Marc Gibernau. Pollinations and visitors of aroid inflorescences. „Aroideana”. 26, s. 66-83, 2003. (ang.).

[cabrera-7] L.I. Cabrera et al. Phylogenetics relationships of aroids and duckweeds (Araceae) inferred from coding and noncoding plastid DNA. „American Journal of Botany”. 95(9), s. 1153-1165, 2008. (ang.).

[1]