Przestrzeń Jamesa
Wygląd
Przestrzeń Jamesa – pierwszy przykład przestrzeni Banacha, która jest izomorficzna ze swoją drugą przestrzenią sprzężoną, ale nie jest refleksywna.
Konstrukcja
[edytuj | edytuj kod]Niech będzie przestrzenią liniową wszystkich ciągów liczb rzeczywistych dla których
Funkcjonał zdefiniowany wyżej jest normą w Przestrzeń wraz z tą normą jest przestrzenią Banacha, nazywaną przestrzenią Jamesa.
Konstrukcję przestrzeni Jamesa można uogólnić na dowolne wykładniki zastępując warunek 2. powyżej warunkiem wraz z normą
Przestrzeń taką oznacza się symbolem i nazywa p-tą przestrzenią Jamesa. Zdefiniowana wcześniej przestrzeń Jamesa jest przy tych oznaczeniach przestrzenią Przypadek zwykle wyklucza się, gdyż przestrzeń jest izomorficzna z przestrzenią ℓ1.
Podstawowe własności
[edytuj | edytuj kod]Poniżej
- Przestrzeń jest ośrodkowa, rodzina ciągów które na -tym miejscu mają wartość 1, a poza tym wszystkie inne wyrazy są równe zeru, jest jej bazą Schaudera. Przestrzeń Jamesa nie ma bezwarunkowej bazy Schaudera.
- Przestrzeń jest quasi-refleksywna rzędu 1, tzn. wymiar jest równy 1.
- Suma prosta nie jest izomorficzna z
- Przestrzeń Jamesa ma słabą własność Banacha-Saksa[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ S. Prus, On infinite dimensional uniform smoothness of Banach spaces. Commentationes Mathematicae Universitatis Carolinae, vol. 40 (1999), issue 1, s. 97–105.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- H. Fetter, B.G. de Buen, The James Forest, London Math. Soc. Lecture Note Series 236. (1997), Cambridge University Press, Cambridge.