Prowincja Hamburg

Prowincja Hamburg

Gau Hamburg

Prowincja III Rzeszy
1925–1945
Herb Flaga
Państwo	III Rzesza
Siedziba	Hamburg
Data powstania	27 marca 1925
Data likwidacji	8 maja 1945
Zarządzający	Josef Klant(inne języki) (1925–1926) Albert Krebs(inne języki) (1926–1928) Hinrich Lohse (1928–1929) Karl Kaufmann(inne języki) (1929–1945)
Powierzchnia	755 km²
Położenie na mapie
Multimedia w Wikimedia Commons

Prowincja Hamburg (niem. Gau Hamburg) - prowincja (Gau) III Rzeszy od 1933 do 1945 roku w niemieckim mieście Hamburg. Wcześniej, od 1925 do 1933 roku, była regionalnym poddziałem partii nazistowskiej w tym rejonie.

System (nazistowskich) prowincji został pierwotnie ustanowiony na konferencji partyjnej 22 maja 1926 r. w celu usprawnienia administracji strukturą partyjną. Od 1933 r., po przejęciu władzy przez nazistów, (nazistowskie) prowincje coraz częściej zastępowały niemieckie kraje związkowe jako jednostki administracyjne w Niemczech.^[1]

Na czele każdej (nazistowskiej) prowincji stał Gauleiter, stanowisko, które stawało się coraz bardziej wpływowe, zwłaszcza po wybuchu II wojny światowej, z niewielką ingerencją z góry. Lokalni Gauleiterzy często zajmowali stanowiska rządowe, jak i partyjne i byli odpowiedzialni między innymi za propagandę i nadzór, a od września 1944 r. także za Volkssturm i obronę prowincji.^[1][2]

Na początku, od 1925 do 1929 roku, stanowisko Gauleitera w Hamburgu zajmowali Josef Klant(inne języki), Albert Krebs(inne języki) i Hinrich Lohse, zanim przejął je Karl Kaufmann(inne języki) i sprawował je od 1929 do 1945 roku.^[3][4] Klant, pierwotny Gauleiter Hamburga, piastował to stanowisko tylko przez krótki czas, zrezygnował i zmarł w 1927 roku. Lohse, który był Gauleiterem Prowincji Szlezwik-Holsztyn(inne języki) od 1926 do 1945 roku, był również od 1941 roku odpowiedzialny za Komisariat Rzeszy Wschód, gdzie odpowiadał za wdrażanie nazistowskiej polityki germanizacyjnej zbudowanej na fundamentach Generalnego Planu Wschodniego: zabicie niemal wszystkich Żydów, Romów i komunistów oraz uciskanie lokalnej ludności były jego nieuniknionymi konsekwencjami.^[5] Został skazany na dziesięć lat więzienia w 1948 r., ale zwolniony w 1951 r., po odrzuceniu wniosku o ekstradycję przez Związek Radziecki, i zmarł w 1964 r.^[6] Krebs, Gauleiter w latach 1926–1928, został wydalony z partii nazistowskiej przez Hitlera w 1932 r. i po wojnie opublikował swoją autobiografię, w której krytycznie oceniał styl przywództwa Hitlera.^[7] Kaufmann, najdłużej urzędujący gauleiter Hamburga, spędził czas w więzieniu po wojnie, ale został zwolniony z powodu kontuzji. ​​Kultywował mit „dobrego Gauleitera”, twierdząc, że uratował Hamburg przed dalszym zniszczeniem, poddając go aliantom w ostatnich dniach wojny, ale to zostało obalone. Próbował również przedstawić Hamburg jako miasto liberalne w epoce nazistowskiej, wbrew faktowi, że był pierwszym Gauleiterem, który poprosił i otrzymał pozwolenie na deportację ludności żydowskiej po nalotach alianckich na miasto we wrześniu 1941 r. Zmarł w Hamburgu w 1969 r.^[8]

Obóz koncentracyjny Neuengamme znajdował się w Prowincji Hamburg. Spośród 106 000 więźniów wysłanych do obozu zginęło 55 000.^[9]

Prowincja Hamburg dzieliła się na 6 okręgów:

• Altona
• Bergedorf
• Eimsbüttel
• Hamburg-Mitte
• Harburg
• Wandsbek

• Prowincja Szlezwik-Holsztyn(inne języki)
• Komisariat Rzeszy Wschód