Przejdź do zawartości

Pożar buszu na Tasmanii (1967)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pożar buszu na Tasmanii w 1967 tzw. Czarny wtorek
Państwo

 Australia

Miejsce

Tasmania

Rodzaj zdarzenia

Pożar

Data

7 lutego 1967

Ofiary śmiertelne

62 osoby

Ranni

900 osób

Położenie na mapie Tasmanii
Mapa konturowa Tasmanii, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
Położenie na mapie Australii
Mapa konturowa Australii, blisko dolnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
Ziemia42°00′S 147°00′E/-42,000000 147,000000

Pożar buszu na Tasmanii w 1967klęska żywiołowa, która miała miejsce 7 lutego 1967, określana mianem „czarnego wtorku”. Jeden z największych pożarów, jakie kiedykolwiek nawiedziły Tasmanię. W wyniku pożaru zginęły 62 osoby, 900 zostało rannych, a ponad 7 tysięcy ludzi straciło dach nad głową[1][2].

Pożar

[edytuj | edytuj kod]

Łącznie 125 oddzielnych frontów pożarów spaliło 2642,7 km² (264270 ha)[1] ziemi w południowej Tasmanii w ciągu pięciu godzin. Pożar rozprzestrzenił się od Hamilton i Bothwell aż po kanał d’Entrecasteaux. W wyniku pożaru zniszczeniu uległy lasy, gospodarstwa rolne, infrastruktura, posiadłości w okolicy Mount Wellington i wiele małych miejscowości wzdłuż rzeki Derwent oraz na wschód od Hobart.

Ofiary i zniszczenia

[edytuj | edytuj kod]

W tym jednym z najtragiczniejszych pożarów buszu w Australii w sumie zginęły 62 osoby w ciągu zaledwie jednego dnia, z tego aż 52 osoby zginęły na obszarze Hobart. Zniszczenia obejmowały 1 293 domów i ponad 1 700 innych zabudowań. Zniszczeniu uległo również 80 mostów, 4 800 odcinków linii energetycznych, 1500 pojazdów. Szacuje się, że co najmniej 62 000 sztuk zwierząt gospodarskich zdechło w trakcie pożaru. Łącznie straty sięgnęły 45 mln dolarów australijskich[3].

Warunki pogodowe

[edytuj | edytuj kod]

Styczeń 1967 na Tasmanii był stosunkowo chłodny i nadzwyczaj suchy (w listopadzie 1966 rozpoczął się najbardziej suchy ośmiomiesięczny okres w historii Australii od 1885), natomiast już na początku lutego zaczęła napływać nad Tasmanię masa bardzo ciepłego powietrza. Susza i silne wiatry przyczyniły się do wybuchu i rozprzestrzeniania się wielkiego pożaru buszu. Raport na temat pożaru stwierdził, że jedynie 22 z 110 pożarów powstały przypadkowo (reszta zapewne powstała w wyniku podpaleń i wypalania trawy).

Warunki pogodowe 7 lutego 1967:

  • niezwykle wysoka temperatura, dochodząca do 39 °C
  • niska wilgotność powietrza
  • silny wiatry z północnego zachodu

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Australian Government. Culture and Recreation Portal: Natural disasters in Australia. [dostęp 2009-02-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 stycznia 2005)]. (ang.).
  2. Nic Price. Four decades after Black Tuesday, top firefighter warns ... Repeat of fire horror feared. „The Examiner”, 7 lutego 2007. [dostęp 2009-02-07]. (ang.). 
  3. The high cost of natural disasters in Australia. [dostęp 2009-02-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 listopada 2006)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]