Przejdź do zawartości

Piotr Czołchański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Piotr Czołchański (ur. w 1755 roku, zm. 6 stycznia 1833) – polski szlachcic, właściciel licznych dóbr ziemskich, m.in. Łasku i Prażmowa[1]. Należał do rodziny legitymującej się herbem Sas, wywodzącej się z terenów Wołynia i Podola[2]. Ich gniazdem rodowym był Kamień Czołhański (obecnie Teofipol).

Piotr Czołchański przybył do Warszawy po stracie rodziców i pełnił różne funkcje urzędnicze. W okresie przedrozbiorowym był radcą województwa mazowieckiego i szambelanem królewskim. Zgromadził znaczny majątek i był fundatorem kościołów w Łasku i Prażmowie. Zmarł 6 stycznia 1833 i został pochowany w kryptach kolegiaty w Łasku.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Korrespondent Warszawski. 1833, nr 14
  2. Herbarz polski Kaspra Niesieckiego S.J.: powiększony dodatkami z poźniejszych autorów, rękopismów, dowodów urzędowych, Tom 3