Pingwin królewski
Aptenodytes patagonicus[1] | |||
J. F. Miller, 1778 | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
pingwin królewski | ||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
Zasięg występowania | |||
Obszar występowania A. p. patagonica Obszar występowania A. p. halli Tereny lęgowe |
Pingwin królewski (Aptenodytes patagonicus) – gatunek dużego nielotnego ptaka wodnego z rodziny pingwinów (Spheniscidae), zamieszkujący chłodne oceany półkuli południowej. Gnieździ się na obrzeżach Antarktydy, Ziemi Ognistej, Falklandach i innych wyspach tej części świata. Jeden z najbardziej znanych gatunków pingwinów, zaraz po pingwinie cesarskim.
Systematyka i zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) uznaje A. patagonicus za gatunek monotypowy[3]; niektórzy autorzy proponują jednak wyróżnienie dwóch podgatunków, które zamieszkują[4][5]:
- A. p. patagonicus J. F. Miller, 1778 – Falklandy, Georgia Południowa, południowy kraniec Chile.
- A. p. halli Mathews, 1911 – oceany południowe od Wyspy Mariona na wschód po Macquarie.
Najliczniejsze kolonie lęgowe znajdują się na Georgii Południowej, Wyspach Crozeta, Wyspach Kerguelena, Macquarie, Heard i Wyspie Mariona[5].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Cechy gatunku
- Wśród pingwinów drugi pod względem wielkości (po pingwinie cesarskim). Między płciami nie ma różnic w ubarwieniu. Upierzenie na szyi i barkach jasnoszare, na grzbiecie ciemnoszare z granatowym połyskiem. Policzki i gardło pomarańczowe, brzuch biały. Boki dzioba różowe, pozostałe części czarne. Pisklęta są brązowe, czasami bladopomarańczowe aż do pierzenia.
- Wymiary średnie
- długość ciała ok. 90 cm (z ogonem)
masa ciała ok. 11–15 kg; samce nieco większe od samic
Ekologia i zachowanie
[edytuj | edytuj kod]- Biotop
- Chłodne wody wokół Antarktydy.
- Gniazdo
- Nie budują gniazd. Tworzą ogromne kolonie (do kilkudziesięciu tysięcy par), które najczęściej są tworzone na delikatnie pochylonych plażach.
- Jaja
- Składa 1 jajo raz na 2 lata (często 2 lęgi w przeciągu 3 lat). Część ptaków składa jajo wcześniej, w listopadzie (pisklęta wykluwają się w styczniu), a część później, w styczniu (pisklęta wykluwają się w marcu). Jajo waży ok. 310 g.
- Wysiadywanie
- Jajo jest wysiadywane na zmianę przez samca i samicę przez ok. 55 dni. Rodzice trzymają jajo na stopach i przykrywają fałdą brzuszną. Zmieniają się co 6–18 dni; to z nich, które nie wysiaduje, płynie żerować. Po wykluciu pisklęta są jeszcze trzymane na stopach rodziców przez 30–40 dni, aż wykształcą puch i będą zdolne regulować temperaturę ciała. Młode pozostają w kolonii przez całą zimę, gromadząc się w szkółki. W tym czasie rodzice polują, tylko od czasu do czasu karmiąc pisklęta. Przerwy między karmieniami dochodzą do 3 miesięcy, w tym czasie młode tracą do 50% masy ciała. Zdrowe pisklęta są zdolne przeżyć 5 miesięcy bez pokarmu. Pierzenie odbywa się następnego lata (okres tworzenia piór trwa od 14 do 16 miesięcy). Młode osiągają dojrzałość płciową po 3 latach.
- Pożywienie
- Ryby, kryl, morskie skorupiaki i kałamarnice. Zdobywają pożywienie nurkując, z reguły na 150–300 m (maksymalna zarejestrowana głębokość – 500 m).
Status
[edytuj | edytuj kod]Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje pingwina królewskiego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Liczebność światowej populacji, według danych z 2013 i 2018 roku, szacuje się na około 1,1 miliona par lęgowych[2][5].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Aptenodytes patagonicus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Aptenodytes patagonicus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Kagu, sunbittern, tropicbirds, loons, penguins, petrels. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-07-12]. (ang.).
- ↑ King Penguin (Aptenodytes patagonicus). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-14)]. (ang.).
- ↑ a b c Species factsheet: Aptenodytes patagonicus. BirdLife International. [dostęp 2021-11-17]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).